woensdag 22. 12. 2021 5
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noordmidden@
delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie De Limburger
REGIO
De dagen voor kerst zijn donker en somber en gaan vroeger dan wenselijk over in het avondlijk schemer. Alleen daags voor kerst is er
in de vroege namiddag nog even een opklaring. ‘Een beetje lichttherapie doet wonderen’, bedenkt Sjoerd en hij krijgt zin om nog iets
te ondernemen. Misschien zou hij langs kunnen gaan bij een vroegere makker. Maar bij wie dan?
ILLUSTRATIE GETTY IMAGES
KERSTVERHAAL
De reddende (kerst)engel
Even later manoeuvreert
hij de auto van
zijn ouders naar buiten
en besluit om zo
maar wat rond te toeren.
Bij het horen van de roep
van een grote bonte specht
wordt hij nieuwsgierig, verlaat
het asfalt en rijdt een onverharde
bosweg in. Deze wordt wel
steeds glibberiger en is op den
duur zelfs spekglad. Op een gegeven
moment schuift de auto
van het wat bollere middengedeelte
naar beneden, de lagere
zijberm in. Nog even is er iets
van vooruitgang te bespeuren
maar dan zit het vehikel vast.
Sjoerd stapt daarop uit, breekt
wat takken af en probeert die
onder de wielen te leggen. Het
helpt echter geen zier, want ze
blijven slippen en de auto graaft
zich steeds dieper in de modderige
bodem. Met het aantal mislukte
pogingen om de auto vlot
te krijgen, stijgt ook Sjoerds
frustratie. Om op kerstavond in
de middle of nowhere vast te zitten
is allesbehalve een prettig
vooruitzicht. Hulp halen doet hij
liever niet, want ergens bij mensen
op kerstavond aankloppen
om mee te helpen je auto uit de
modder te duwen, dat doe je niet
zomaar.
Even later is het bovendien ook
nog eens schrikken geblazen.
Plots vanuit het niets is daar een
grote hond die zijn neus tegen
zijn broekspijp duwt. Meteen
daarop hoort hij een vrouwenstem
schamperen: „Zoiets kan
alleen Sjoerd van Hoek overkomen.”
De ongelukkige kijkt
daarop verbluft van achter zijn
auto op en als de vrouw in kwestie
haar capuchon terugslaat,
begint het langzaam maar zeker
bij hem te dagen: Hier staat warempel
Angela voor hem. Angela,
zijn voormalige klasgenootje
van de middelbare school. „Je
mag dan wel enkele jaren ouder
zijn geworden, maar zo te zien
ben je nog geen spat veranderd”,
gaat ze verder. Sjoerd
weet maar al te goed waar ze op
doelt. Van jongs af aan was hij
immers altijd al iemand die regelmatig
de grenzen van het
mogelijke of toelaatbare opzocht.
Zo joeg hij op school nogal
eens een leraar tegen zich in het
harnas. Angela sprong dan vaak
voor hem in de bres, wist de betreffende
docent wat milder te
stemmen, waardoor verwijdering
uit de les werd voorkomen.
Het weerhield haar er echter
niet van hem na schooltijd zijn
stommiteit in te peperen. Het
wonderlijke was dat Sjoerd zich
een reprimande door haar liet
welgevallen, terwijl hij die van
geen ander geaccepteerd zou
hebben.
Oplossing
Intussen kijkt Angela nog eens
naar de auto en zegt dat ze wel
wil helpen, maar dat er in feite
geen beginnen aan is. Bovendien
moet ze verder. Ze heeft
nog een late dienst in het ziekenhuis
en is alleen maar vlug een
rondje met de hond van haar ouders
aan het lopen. Angela zou
Angela echter niet zijn als ze
niet met een of andere oplossing
zou komen. Nu, met de kerstdagen
op de boerderij van haar ouders
logerend, zal ze haar vader
vragen of die hem met zijn tractor
uit de modder kan komen bevrijden.
Sjoerd moet dan nog
wel geduld hebben, want het
werk in de stallen is waarschijnlijk
nog niet klaar. En nadat ze
hem zo gerustgesteld heeft, verdwijnt
ze met hond in de invallende
duisternis.
Na enige tijd doemen er enkele
koplampen zijn kant op. De vader
van Angela, wetend wat
voor type Sjoerd is, grinnikt als
hij hem zo hulpeloos in de modder
ziet staan. Het vlottrekken
van de auto levert geen problemen
op. Als beiden weer op de
verharde weg zijn, merkt Angela’s
vader op dat Sjoerd de auto
zo niet in de garage van zijn ouders
kan terugzetten. Het is
daarom maar beter de tractor
te volgen en de auto vervolgens
bij de boerderij schoon te spuiten.
Als dit karwei geklaard is,
gaat hij nog even naar binnen
om de ouders van Angela te bedanken
en ze prettige kerstdagen
te wensen. Binnen loopt hij
tegen een behoorlijk uit de kluiten
gewassen kerstboom op.
Naast de gebruikelijke kerstversieringen
hangen er verschillende
aan kleurrijke linten opgehangen
kerstwensen in. Voor hij
het in de gaten heeft, staat hij
met een blanco wenskaart in
zijn handen. Aarzelend kijkt hij
in de richting van Angela’s moeder
en als die hem bemoedigend
toeknikt, schrijft hij:
‘Lieve Angela, je was weer eens
mijn redder in nood. Plots als
een rasechte kerstengel stond je
daar, maar was ook, helaas, meteen
weer weg. Ik wacht op een
nieuwe verschijning. Sjoerd.’
Daarna loopt hij naar buiten
maar keert meteen op zijn
schreden terug om zijn telefoonnummer
nog te vermelden.
Kerstdiner
Daags daarna, op Eerste Kerstdag,
het zal tegen elven zijn,
spektakelt zijn mobieltje. Het is
Angela. Zij en haar ouders vragen
zich af of het wel wenselijk is
dat Sjoerd in zijn eentje kerst
viert. Hij is daarom van harte
welkom bij het kerstdiner later
op de dag. Nou, daar heeft hij wel
oren naar. Zijn gedachten gaan
daarbij meer uit naar Angela
dan naar het kerstdiner. Angela,
die hij altijd al zo bijzonder vond,
ziet hem, ondanks zijn ‘onhandigheden’,
misschien dan toch
zitten?
Opgewonden rijdt hij later op de
dag richting boerderij. Bij het
bosperceel waar hij gisteren
nog vastzat, kan hij het toch niet
laten even een raampje open te
zetten. Geen specht dit keer,
maar hij hoort wel een beverig
hoehoeoeoeoeoeoeoeoe.
Hij stopt daarop de auto om nog
eens goed te luisteren. Opnieuw
laat de bosuil van zich horen, nu
op een andere plek.
Wat zal hij doen? Een echt dilemma
wordt het echter niet.
Sjoerd kijkt in de richting van de
boerderij in kerstsfeer en mompelt:
„Het is nu of nooit met Angela.”
Daarop start hij de auto en
rijdt verder.
DOOR GERARD COMPIET
“
Zou Angela
me ondanks mijn
onhandigheid
misschien dan
toch zien zitten?
Sjoerd
LIMBURG
Liedjesconcours
voor tieners in
de open lucht
Het Tiener Vastelaovend Kónkoer
(TVK) wordt verplaatst naar het
voorjaar en zal dan in de buitenlucht
plaatsvinden.
Vanwege de coronamaatregelen
ziet het stichtingsbestuur zich genoodzaakt
om de finale, die op 5 februari
in Sittard zou worden gehouden,
af te gelasten.
„De finale zal worden verplaatst
naar mei of juni en voor het eerst in
de geschiedenis zal een vastelaovendliedjesconcours
in de openlucht
worden gehouden. Althans,
dat ligt nu in de planning”, laat TVKvoorzitter
Melanie Jennes weten.
Waar en wanneer dat gaat gebeuren,
is nog niet bekend.
Door de finale buiten te laten plaatsvinden
hoopt de organisatie de kans
op doorgaan te vergroten. „Hopelijk
zal het betere weer in het voorjaar
en de frisse lucht het virus dan geen
kans meer geven. Tegelijkertijd
heerst de opvatting dat een online
editie van het TVK geen passend alternatief
is voor tieners.”
Vorig jaar werd het TVK afgelast
VENLO
Drieduizend
nieuwe bomen
bij Zwart Water
Vier natuurgebieden van het Limburgs
Landschap krijgen er dit jaar
vijftien hectare bos bij. In totaal
gaat het om 71.000 bomen. Vorige
week zijn de eerste geplant in het
Zwart Water bij Venlo.
Er zouden 2.000 bomen worden geplant,
maar uiteindelijk werden het
er 1.000 meer. Daarnaast werd een
informatiebord onthuld met informatie
over het nieuwe bos.
In totaal worden in het Zwart Water
32.700 bomen en struiken geplant
om de biodiversiteit te vergroten en
het gebied klimaatbestendig te maken.
Het nieuwe bos omvat achttien
soorten loofbomen waaronder winterlinde,
haagbeuk, zoete kers, zomer
en wintereik. Aan de rand ervan
komen struikvormers zoals hazelaar,
meidoorn en lijsterbes om
een overgang te creëren van bos
naar het omliggende landschap.
De overige natuurgebieden zijn het
Dubbroek tussen HoutBlerick
en
Maasbree, de Beegderheide en de
Houtsberg.