Woensdag 28. 12. 2022 3
Landgraaf
Bridgecursus
voor beginners
Ruimte
voor/
nieuwe
ideeën
info en tickets
Mijnstreek
Column
Kerkrade
KSO geeft traditioneel
nieuwjaarsconcert
5 feb via schunck.nl
AMeeZing SCHUNCK/
Workshops
Voor ervaren én onervaren zangers
Onze verslaggever: Tim van
Sintfiet. Foto dick holthuis
‘Ik vind het leuk om de persoon
achter het verhaal te leren kennen’
24 jan t/m 4 feb
Nationale
Voorleesdagen/
Elf dagen leesplezier
Vanaf 5 jan
kortlopende cursussen/
Muziek en dans
Ontdek je talent
REGIO
29 jan, 1 en 4 feb
Pyjamavoorstelling/
Klieder, kledder, klater!
Met een lekker voorleesontbijtje!
Het Kerkraads Symfonie Orkest
opent het nieuwe jaar op vrijdag 6
januari met een concert in Theater
Kerkrade. Het KSO, dat onder leiding
staat van dirigente Manon
Meijs, brengt onder meer verschillende
werken van de familie Strauss
ten gehore, zoals de wals Geschichten
aus dem Wienerwald en de polka
française Feuerfest. De opera- en
operette-aria’s worden gezongen
door sopraan Amy Schilling.
Aanvang van het concert is om 20.00 uur.
Kaarten via www.plt.nl (20 euro).
Service Gilde Landgraaf start in januari
met een cursus bridgen voor
beginners.
De eerste van in totaal elf lessen
vindt op maandag 16 januari tussen
14.45 en 16.45 uur plaats in het Burgerhoes
in Landgraaf. De cursus
gaat door bij minimaal acht deelnemers.
De bijdrage in de kosten voor
11 lessen bedraagt 49,50 euro.
Aanmelden kan via gildelandgraaf@
gmail.com of door het invullen van inschrijfformulier
op de website www.gildelandgraaf.
nl.
Wie ben je en wat doe je voor de
krant?
„Mijn naam is Tim van Sintfiet. Ik
ben 21 jaar en woon in Herten. Momenteel
zit ik in mijn laatste jaar van
de Fontys Hogeschool Journalistiek
in Tilburg. Als alles volgens planning
verloopt, studeer ik deze zomer
af. Daarna wil ik een master communicatiewetenschappen
volgen. Bij
de krant krijg ik de mogelijkheid om
de geleerde theorie in de praktijk uit
te voeren. Regelmatig maak ik verhalen
voor diverse VIA-edities, zowel
in Midden- als in Zuid-Limburg.”
Hoe ben je als schrijver bij VIA terechtgekomen
en doe je daarnaast
nog ander werk?
„In het tweede jaar van mijn opleiding
moesten we een stage volgen.
Als Limburger met interesse voor
kwaliteitsjournalistiek hoefde ik
niet na te denken over een stageplek.
Na sollicitatie en bijbehorend gesprek
ben ik midden in de coronapandemie
begonnen. Ik hield me
vooral bezig met het maken van persoonlijke
verhalen voor VIA. Na
mijn stage ben ik blijven hangen.
Doordeweeks ben ik hier een aantal
uur mee bezig en in het weekend ga
ik op pad voor de sportredactie. Als
verslaggever bezoek ik voetbal- en
andere amateurwedstrijden.”
Welk interview van het afgelopen
jaar is je het meest bijgebleven?
„Daar vraag je me wat. Ik heb zoveel
speciale interviews gehad. Ik geloof
dat overal een verhaal in zit. Iedereen
heeft op zijn manier iets bijzonders.
Als ik er één uit moet pikken, is dat
golfer Steve Donald. Hij werd geboren
met een vernauwing aan zijn
plasbuis en moest een niertransplantatie
ondergaan. Als jonkie is hij gestopt
met zijn passie voetballen en is
vervolgens gaan golven. Naar eigen
zeggen heeft sporten hem in leven gehouden.
Ondanks vele tegenslagen
en ziekenhuisopnames blijft hij positief.
Zelf ben ik ook een sportman en
zijn doorzettingsvermogen bewonder
ik. Het is knap hoe hij met zijn
aandoening omgaat en nu naar zijn
doel toewerkt: de World Transplant
Games.”
Is het moeilijk om aan onderwerpen
voor verhalen te komen?
„Dat vind ik meevallen. Ik probeer
mijn oor overal goed te luister te leggen,
volg het hyperlokale nieuws en
heb een aantal contactpersonen die
me op de hoogte houden. Het is een
kwestie van de tijd nemen en geduldig
blijven. De ene week vind je meer
dan de andere week. Dat hoort erbij.
Ik zou lezers wel willen aansporen
om ook hun tips te delen. Vaak vinden
mensen hun verhaal niet bijzonder
genoeg en die bescheidenheid siert
de mens. Maar ik geloof dat overal
een verhaal inzit.”
Wat wil je tot slot nog kwijt?
„Persoonlijk vind ik het leuk om de
mens achter het verhaal te leren kennen.
Wat beweegt iemand om iets te
doen en wat doet dat met diegene?.
Het is zaak om de tijd te nemen en
niet iets overhaast aan te pakken.
Meestal krijg je daardoor positieve
verhalen die anderen kunnen inspireren.
Dat vind ik zo bijzonder aan dit
werk. Het motiveert mij mijn studie
af te maken en door te gaan om mijn
dromen na te jagen.”
Info/tips voor Tim/VIA:
zuid@delimburger.nl (tav VIA).
onze verslaggever
Door de redactie
Bij de verhalen in VIA staat vaak een
naam. Toch zal menig lezer zich wel
eens afvragen wie die mannen en
vrouwen zijn, die interviews en foto’s
maken voor onze weekkrant. Daarom
stellen we hen aan u voor. Deze week
is Tim van Sintfiet onze verslaggever.
Raymond Clement
Het is voorbij. De kerstdagen
liggen inmiddels achter ons en ik
kijk over de ruïnes van wat ooit
een kerstgevoel moet zijn geweest.
Uit de speakers klinkt Die heiße
Schlacht am kalten Büffet van
Reinhard Mey. Geen ander
nummer beschrijft beter welk
apocalyptisch gevecht hier plaats
heeft gevonden. Ik kijk de ruimte
rond. Ik ken fotomateriaal van
Duitse steden aan het einde van de
WO II die optisch minder geleden
leken te hebben, dan de woonkamer
die ik nu voor me zie.
Ik zoek naar iets positiefs. De
ventilatie in huis is nu optimaal.
Zeker nu de voorpui eruit ligt. De
kerstboom steekt uit de resten van
wat ooit een piano was. Guirlandes
zijn samengegaan met kerstkransjes
tot een nieuwe plakkerige
feestelijkheid. De tropische vissen
zwemmen de lambada nadat een
groot gedeelte van de kerstbowl in
de watertank terecht is gekomen.
De speciaal voor het hoofdgerecht
aangeschafte wildmessen steken
in de antieke buffetkast. Graag at
men wild, rustig is het nooit
geworden. Vijftien lege flessen,
uiterst verantwoorde champagne
rollen in de versplinterde gaten
waar ooit een houten parketvloer
lag. De puinhoop na de slag bij
Nancy in 1477 was kinderspel bij
deze aanblik. De beruchte Tweede
slag van St. Albans, midden in de
Engelse Rozenoorlogen, was een
schermutseling bij het letsel hier
aangebracht aan huis en haard.
Een onverwacht lont in het
kruitvat.
Het was niet de kerstgedachte
waar het gelegenheidsgezelschap
het niet over eens was. Dit jaar
was het zelfs gelukt een woke boom
in huis te halen. Het zoeken naar
genderneutrale ballen is geen
sinecure. Niets van dit alles. Het
woord pensioenstelsel viel. Het
gezelschap bestaande uit gepensioneerden
en niet-gepensioneerden
ontvlamde in een discussie, die in
veel opzichten deed denken aan de
Dordtse Synode waar Arminius en
Gomarus elkaar, als voorbestemd,
op het leven bevochten. Een deel
van het gezelschap verweet het
ander deel gemakzucht, het
merendeel vreesde dat men
tekortgedaan werd. Op het
moment dat het servies van
grootmoeder zich losmaakte van
het witte damast, wist ik ternauwernood
een fles Chateauneuf-dupape
te redden. Ik trok mij terug
achter een boekenkast en aanschouwde
een Oud-Testamentisch
tafereel waarbij werkelijk alles
naar de Filistijnen ging. Ik dacht
aan Tantalus. Staande in het water
met eeuwige dorst. Wilde hij
drinken, zakte het water. Kwelling.
Ik schonk het laatste restje wijn in
mijn glas. Ik, Tantalus en het
nieuwe pensioenstelsel. Als ik het
aan wil raken, schuift het verder
weg in de tijd.
REAGEREN?
redactieparkstad@delimburger.nl
Tantalus