Woensdag 11. 01. 2023 5
REGIO
Verandering/Verbetering (?!)
Door Jenny Kranendonk
Hoogbouw in de Heilust: overlast
maakte einde aan de ‘witte flats’
De witte flat aan het Salviaplein (boven). Tegenwoordig staan op
die plek levensloopbestendige woningen (beneden).
Foto's Gemeentearchief Kerkrade / Jenny Kranendonk
Kerkrade
Landgraaf
Nieuwjaarsconcert
Ivo van der Bijl
en Floor Bosman
‘Het rapen van zwerfvuil zorgt
voor mooie ontmoetingen’
gehaald door de gemeente. „Als er
nog plek is in mijn kliko, dan stop ik
het daarin”, vertelt hij.
Patrick roemt sowieso de samenwerking
met de gemeente, ook als
voorzitter van een straatcomité.
„Zwerfvuilrapen zorgt voor mooie
ontmoetingen, daarom wil ik in mijn
buurt een ‘raapgroepje’ samenstellen.”
Als Patrick op pad gaat, gaan af en
toe zijn kinderen Leonardo (4), Julie
(9) en Emilia (11) mee. „Meehelpen
vinden ze hartstikke leuk om te
doen. Zo krijgen ze spelenderwijs
een goed voorbeeld, net zoals ik dat
zelf vroeger thuis ook heb gehad.
Wat ik het meest tegenkom zijn sigarettenfilters
en blikjes”, aldus Van
Bree. „Kerkrade telt overigens nog
weinig deelnemers bij Helemaal-
Groen, dat mogen er best meer worden.”
HelemaalGroen stimuleert
individuele burgers om zwerfafval
op te ruimen en hun inzet zichtbaar
te maken. Dat kan bijvoorbeeld met
de app ‘app.helemaalgroen.nl’. De
afgelegde route wordt als een groen
lijntje zichtbaar op de kaart.
Dankzij de nu 11.268 deelnemers
wordt de kaart van Nederland
steeds groener.
Meer info: www.helemaalgroen.nl.
Patrick van Bree (39) woont samen
met vrouw en kinderen in Kerkrade.
Hij werkt als ‘technical product
specialist’ bij VodafoneZiggo.
Wandelend met zijn honden
ergerde hij zich zes jaar geleden
aan zwerfvuil, kocht een grijper en
een ring en begon met opruimen.
Op zoek naar een manier om zijn acties
te documenteren en andere
zwerfvuilrapers in de buurt te vinden
ontdekte hij de app Helemaal-
Groen. Het registreren van zijn eigen
route en die van anderen bezorgt
hem energie en motivatie. Zijn
verzamelde afval wordt netjes op-
Met de leegstand kwam langzaamaan
de overlast. Er was een groot
verloop onder de bewoners waardoor
er geen binding ontstond. Toen
de huismeester uit de flats verdween,
raakten de eens zo goed onderhouden
gemeenschappelijke
ruimtes in verval. Mensen die er
niks te zoeken hadden hielden zich
op in de flats. Er werden vernielingen
aangericht en er werd gedeald.
Dergelijke problemen speelden overigens
niet alleen in de flats. In de gehele
Heilust was er grote leegstand
en overlast door vandalen en dealers.
Sloop
De problemen bereikten in de jaren
00 een dieptepunt. Er stonden zoveel
woningen leeg dat er een rigoureus
renovatieplan voor de Heilust
werd ontwikkeld. Uiteindelijk werd
40 procent van alle woningen in de
wijk gesloopt. Ook de twee witte
flats werden met de grond gelijk gemaakt.
Tegenwoordig staan er op de plek
van de flats levensloopbestendige
en duurzame woningen waar onderlinge
sociale binding heel belangrijk
is en hebben het Salviaplein
en het Papaverplein plaatsgemaakt
voor de Lavendel en Aster.
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Het nieuwjaarsconcert dat Ivo van
der Bijl zondag 15 januari geeft in
Theater Landgraaf wordt luister
bijgezet door sopraan Floor Bosman
uit Kerkrade, onder meer bekend
van het televisieprogramma
We Want More. Op het repertoire
staan die middag klassiekers, Italiaanse
aria’s, Limburgse evergreens
en golden oldies van de groten der
aarde. Aanvang 14.00 uur, kaarten
kosten 15 euro per stuk.
Kijk voor meer informatie en het bestellen
van tickets op www.theaterlandgraaf.nl.
Floor Bosman.
Archieffoto Bas Quaedvlieg
Het had zo mooi kunnen zijn.
Wonen in een van de nieuwe flats
aan de rand van de Heilust in
Kerkrade. Winkels en openbaar
vervoer op loopafstand in een wijk
die helemaal is gerenoveerd. Nette
mensen in nette woningen, een
plek waar iedereen wel zou willen
wonen. Zo zag men het rooskleurige
plaatje eind jaren 70 voor zich.
Helaas liep het anders.
Heilust lag tussen twee mijnzetels
waardoor er vooral veel mijnwerkersgezinnen
in deze wijk woonden.
Door de enorme groei van de mijnen
moesten in een rap tempo huizen
worden gebouwd. In de periode tussen
1951 en 1959 kwamen er een
hoop woningen bij in de Heilust.
In 1965 ontstonden de plannen voor
nog meer nieuwe woningen. Deze
kwamen er in de vorm van twee witte
flats van negen verdiepingen die
iets meer dan tweehonderd woonruimtes
boden. De flats werden gebouwd
in de periode dat de mijnen
in een rap tempo werden gesloten
(1966 tot en met 1974). Uit huidig
oogpunt gezien is dit opmerkelijk.
Tijdens de mijnsluiting werd er echter
nog uitgegaan van bevolkingsgroei.
Er was immers vervangende
werkgelegenheid beloofd vanuit de
overheid.
De witte flats aan het Papaverplein
en het Salviaplein, die werden ontworpen
door Laurens Bisscheroux,
werden in 1975 opgeleverd. Oud-bewoonster
Ans Quaedflieg: „Van 1981
tot en met 1983 heb ik er gewoond.
Toen waren het mooie flats. De appartementen
waren ruim en er was
zelfs een huismeester aanwezig die
toezicht hield en de gemeenschappelijke
ruimtes prima onderhield.
Er woonden nette mensen. In de tijd
dat ik er woonde heb ik nooit overlast
ervaren.”
Leegstand en overlast
In 1985 kwamen de eerste berichten
naar buiten over toenemende leegstand
in de witte flats. De gloednieuwe
flats boden een type woning aan
waar geen vraag meer naar was.
Patrick en zijn kinderen rapen zwerfvuil. Foto HelemaalGroen