Woensdag 10. 01. 2024 3
De halte
Column
beringe
Praten over veiligheid
met de wijkagent
venlo
Winterzon met Frans
Duijts en John Tana
velden
Is het een Rembrandt of
een Marjan van Herpen?
OPEN DAG 21 JAN. ’24 Zo echt kan leren zijn
Meld je aan op derooipannen.nl/opendag
TILBURG
EINDHOVEN
BREDA
Inwoners van Beringe krijgen dinsdag
16 januari de kans om met de politie
te praten over de veiligheid in
het dorp en het buitengebied.
Wijkagent Ton de Bruin staat hen
die avond te woord in gemeenschapshuis
De Wieksjlaag. Ook is er
gelegenheid om van gedachten te
wisselen met leden van de werkgroep
Veiligheid van dorpscoöperatie
Steingood.
Het inloopuurtje is van 19.30 tot 20.30 uur.
Vragen kunnen ook vooraf worden ingediend
via steingood@infoberinge.nl.
Frans Duijts is de meest aansprekende
naam op het affiche van Winterzon,
het festival voor mensen
met een beperking dat op 10 maart
plaatsvindt bij Florazon in Venlo.
Naast de bekende volkszanger zullen
onder meer John Tana, Pruuf
Mar, Pascal Redeker en Ut Feestteam
optreden. Op de huidige locatie
vindt het tweejaarlijkse festival
voor de zesde keer plaats. In de loop
der jaren traden bekende sterren
als Jan Smit, Rob de Nijs, Ali B op.
info/kaartverkoop www.winterzonfestival.nl
REGIO
door Sef Derkx
De Duitse vervoerder Niag heeft
ons naar de halte Straelen Landesgrenze
gebracht. Bij Venlonaren
zal niet meteen een belletje gaan
rinkelen. Maar zeg ‘bij Backus aan
de grens’ en iedereen weet over
welke plek je het hebt. De bus
stopt enkele meters verder in
Duitsland. We zijn op een echte lieu
de mémoire, een plaats van herinnering.
Op 9 november 1939 vond
hier een schimmige confrontatie
plaats tussen de geheime diensten
van Groot-Brittannië en nazi-
Duitsland. De Nederlandse
overheid probeerde het voorval in
de doofpot te stoppen. De Duitsers
grepen het incident echter aan om
luid te verkondigen, dat Nederland
door hulp aan Britse geheim
agenten zijn neutraliteit had
geschonden. De podcastserie Het
Venlo-incident gaat in op deze
belangrijke historische gebeurtenis,
die er mede toe heeft geleid
dat Duitsland op 10 mei 1940 ons
land binnenviel.
De grensovergang is om nog een
reden een lieu de mémoire. In de
Tweede Wereldoorlog was hier een
van de toegangen tot de Fliegerhorst
Venlo-Herongen. Op de grote
parkeerplaats voor kooplustige
oosterburen staat een onooglijk
gebouwtje. Naast de gebarricadeerde
toegangsdeur hangt een
plaatje met de aanduiding Denkmal
en het wapen van de deelstaat
Nordrhein-Westfalen. Aan de
achterzijde roest een buitentrap
weg. Ooit stond dit pand op het
Duitse militaire vliegveld, het kan
bijna niet anders. We passeren een
betonnen pilaar en lopen een
straatje in, dat pal op de grens ligt.
In de bosschages liggen overwoekerde
bouwresten. Eveneens
resten van de basis van de Luftwaffe?
De weg loopt dood in een bizar
stukje grensland. Aan een hoog
spijlenhek hangt een waarschuwingsbord
Explosionsgefährdeter
Bereich. Roken, vuur en Funkenbildung
zijn verboden. Onbevoegden
hebben geen toegang. Een ander
bordje verwijst naar een belangrijke
telefoonkabel. We ontwaren
camera’s van het opslagcomplex
van de Rotterdam-Rijn-Pijpleiding.
Iedere dag, iedere nacht, jaar in,
jaar uit transporteert de RRP
ruwe olie en halffabricaten van
Rotterdam Europoort naar het
Ruhrgebied in Duitsland. In 1960
werd het systeem voor het ondergrondse
transport van ruwe
aardolie in bedrijf genomen. Op de
Grote Heide wordt de olie in tanks
opgeslagen. Vanaf Venlo splitst de
leiding in een noordelijke en
zuidelijke tak. We maken foto’s van
de omgeving met ons mobieltje. In
de controlekamer zullen securitymedewerkers
ons allang hebben
gezien op de monitor en zich
afvragen wat die onbekende
mensen aan het doen zijn in dit
godvergeten stukje grensland.
Reageren?
redactievenlo@delimburger.nl
Grensland
De foto’s waarmee Marjan van Herpen
in 2020 bij de prestigieuze Siena
Photo Award in de prijzen viel, werden
afgelopen zomer en herfst ter
plekke tentoongesteld in de buitenlucht.
„Dat gebeurde in twee dorpjes
in de buurt van Siena. Ik doe al
vier jaar mee aan deze wedstrijd.
Mijn foto’s hingen in Sovicille. De locaties
worden steeds zorgvuldig gekozen.
De foto’s moeten matchen
met de omgeving.”
De 57-jarige Veldense is er nog
steeds beduusd van. „Af en toe moet
ik mezelf in de armen knijpen om
het te geloven. En tegen mezelf zeggen
dat het toch wel heel erg knap is
dat ik erbij was. Voor dit festival in
de openlucht waren 48.000 foto’s uit
157 landen ingestuurd. Ik deed mee
in de categorie Creative, waarbij het
is toegestaan om te fotoshoppen.”
Van Herpen, die in 2023 voor de
vierde keer een Vincent van Gogh
Award won, maakt stillevens en fotografeert
daarnaast kinderen en
dieren. „Mijn foto’s moeten een ziel
hebben en een verhaal vertellen. De
schaduwen moeten net als de tinten
goed zijn en niet ‘plat’ ogen. In de
groenten en fruit moeten de juiste
reflecties zitten. Zo hebben aubergines,
kweeperen, druiven en pruimen
de juiste glans. Nee, ik gooi na
de fotoshoot niets weg. Mijn gezin
krijgt de stillevens zogezegd op het
bord, behalve de granaatappels
dan. Die vinden we niet lekker. Bloemen
zijn pas na een dag of zes op hun
mooist. Ik zet ze eerst in de kelder
totdat ze fotogeniek genoeg zijn.”
Haar bevlogenheid voor kunst is
klaarblijkelijk een erfenis van haar
ouders. Beiden waren docent beeldende
vakken. Zelf geeft ze in datzelfde
metier les aan het Valuascollege
in Venlo. Haar eerste analoge
camera kreeg ze van haar vader. Hij
was haar eerste leermeester.
Marjan groeide op in Nuth, op het
landgoed van haar ouders, te midden
van schapen en lammeren. Dat
verklaart wellicht haar liefde voor
alles wat leeft. „Vroeger wilde ik dierenarts
worden, maar helaas ben ik
allergisch voor katten en honden.
Vandaar dat we geen huisdieren
hebben. Ik werk het liefste met wat
lui-achtige beestjes die op het juiste
moment in de camera kijken.” Wat
ze ooit nog eens wil doen is een Afghaanse
windhond samen met een
meisje met dezelfde lange haren op
de foto zetten. Haar composities lijken
af en toe op schilderijen van Hollandse
meesters uit de Gouden
Eeuw en soms denk je als kijker met
een werk van Leonardo da Vinci van
doen te hebben.
Het volgende project dat op stapel
staat, heeft religie als thema. „Ik
word verdrietig van hoe het er in de
wereld aan toe gaat. Dat verschillende
religies met elkaar op de vuist
gaan en dat je als vrouw gevangen
wordt gezet of zelfs vermoord als je
je hoofddoek niet of verkeerd
draagt. Ik zou zulke misstanden
graag willen uitbeelden met een
model met weinig kleren aan. Maar
ik denk dat dit lastig gaat worden.
Misschien moet ik hiervoor dan
maar barbiepoppen gebruiken.”
In de coronaperiode gooide
fotografe Marjan van Herpen uit
Velden hoge ogen tijdens een grote
internationale fotowedstrijd in
Italië. Een stilleven van haar hand
werd bekroond met het predicaat
‘Highly Commended’.
Door pieter duijf
Marjan van Herpen met
één van de negen foto’s
die op groot formaat
werden tentoongesteld
in een Italiaans dorp.
Foto louisa vergozisi