woensdag 27. 01. 2021 REGIO 5
HEERLEN/GELEEN
Speelgoed Stichting
WeesWeerKind
voor kinderafdeling
HEERLEN
Toch pin De Vlavrèters
Welte-Bensroa
CV De Vlavrèters WelteBensroa
heeft, ondanks het uitblijven van reguliere
carnavalsactiviteiten, besloten
om toch een pin te maken
voor 2021.
De pin is voor veel mensen een collectors
item, en daarom mag het
jaartal 2021 niet ontbreken, aldus de
carnavalsvereniging op haar Facebookpagina.
„De pin van 2021 symboliseert
corona, en de witte en
blauwe lijnen vertegenwoordigden
onze leden als bouwstenen voor de
opzet van een nieuwe structuur binnen
onze vereniging.”
De pin is te koop bij de DA drogisterij in Welten,
bij tankstation Janssen aan de Kennedylaan
in Heerlen of via een van de leden. De
kosten bedragen 4 euro per stuk.
ZEG HET MAAR
DOOR JOS ADRIAENS
Dennis Geurts brengt zijn geliefde Heerlen op gevarieerde wijze in beeld. „Stiekem zijn de mensen toch
wel trots op hun stad.” FOTO LUC LODDER
Illustrator Dennis Geurts hangt
de toerist uit in zijn eigen stad
project van Michel Huisman zo
mooi, dat gevels in oude glorie worden
hersteld. En fantastisch ook dat
veel ondernemers er zo positief in
staan. Zoals de eigenaar van de Tosti
Bar. Die man is zo optimistisch,
dat werkt aanstekelijk.”
En al dat gemopper dan?
„Stiekem, merk ik, zijn de meeste
Heerlenaren toch wel trots op hun
stad. Alleen zijn ze niet zo chauvinistisch
als de Maastrichtenaren of
Kerkradenaren.”
Ben je zelf ook trots op jouw stad?
„Jazeker. Ik woon er al mijn hele leven.
Buitenstaanders hebben het
vaak over de drugsproblemen. Ik
weet niet beter. Vroeger had je in de
buurt van de schouwburg zo’n tunneltje
waar veel junks kwamen.
Mijn vriendjes mochten er nooit komen,
maar voor mij hoorde het bij
de stad. Heerlen is altijd een stad
van de mensen geweest. Hier kan alles,
ook in cultureel opzicht. Misschien
wat overdreven, maar je zou
het klein Berlijn kunnen noemen.”
Wat is jouw favoriete gebouw?
„Het Glaspaleis, met al die transparantie
en z’n zuilen. Dat is onze Eiffeltoren.
De Royal vind ik ook fantastisch.
Die was trouwens wel
moeilijk te tekenen met al z’n rondingen.”
En verkoopt het ook een beetje?
„Overwegend zijn het Heerlenaren
die mijn ansichtkaarten, kalenders
of onderzetters kopen. Maar ook
toeristen, die je hier steeds meer
ziet dankzij de vele murals in de
stad. Daarnaast is er tot ver buiten
de provincie interesse voor specifieke
gebouwen, zoals de Oranje Nassaumijn.
Met mijn website heerlenillustrated.
nl gaat het goed en ook
de verkoop via de VVV loopt lekker.
Maar rijk zal ik er niet van worden,
daar gaat het ook niet om. Wie weet,
kan ik op den duur wel een dagje
minder gaan werken.”
Heerlenaar Dennis Geurts (39)
tekent markante gebouwen van
zijn stad. Niet vanzelfsprekend,
want van origine is hij bedrijfseconoom.
„Stiekem zijn Heerlenaren
toch wel trots op hun stad.”
Waar komt die passie voor het
tekenen vandaan?
„Ik ben nu docent toerisme & recreatie
op het Vista College. Reizen
vind ik leuk, maar dat komt er door
de coronacrisis nu even niet van. Ik
ben zo’n beetje toerist in eigen stad.
Kijk meer dan eerst naar boven en
zie dan wat voor geweldige gebouwen
Heerlen heeft. Al zijn er helaas
ook veel verdwenen in de jaren 30,
40 en 50. In mijn jeugd tekende ik
graag. Dat heb ik maart vorig jaar
weer opgepakt.”
De meningen over de schoonheid
van de stad zijn zeer verdeeld, toch?
„Klopt. Maar echt: de bovenkant is
vaak heel mooi. De winkelpuien een
stuk minder. Daarom vind ik het
De 2021pin.
FOTO FACEBOOK
CARNAVALSVERENIGING DE
VLAVRÈTERS WELTEBENSROA
INGEZONDEN
BRIEVEN
VIA fotopagina’s
Wondermooi
Ik verheug me iedere woensdag
weer op de werkelijk prachtige foto
inzendingen in de rubriek week in
beeld. Deze wekelijkse inzendingen
in uw woensdagbijlage VIA
Parkstad doen me iedere keer
weer verbazen, de ene foto nog
mooier dan de andere. Wat ik wel
als minpuntje wil aanmerken is dat
niet bij iedere foto de plaatsnaam
vermeld staat, dat vind ik wel
jammer. Desalniettemin een
schitterende rubriek van al dat
moois in onze provincie, vooral de
foto (natuurlijk smaken verschillen)
van de drie mannen die bezig
zijn met inzaaien van wintertarwe
was wondermooi. Redactie van De
Limburger ga zo door met deze
altijd verrassende rubriek!
Met vriendelijke groet,
Jean van Aerle,
Jabeek
PARKSTAD
Na tuinvogeltelling is er
het mollenweekend
Na de tuinvogeltelling komend
weekend, kunnen we binnenkort
nóg een keer dieren tellen: mollen.
Zo wijst IVN Parkstad op het mollenweekend,
13 en 14 februari. Bedoeling
is om op zoek te gaan naar
mollen(sporen) en waarnemingen
door te geven via Tuintelling.nl of
via Waarneming.nl
Doel van de telling is om in kaart te
brengen waar molshopen worden
gezien, aldus de zoogdierenvereniging:
„Omdat je zelden (levende)
mollen ziet en omdat we niet weten
hoeveel molshopen één mol maakt,
is het moeilijk om iets te kunnen zeggen
over aantallen. Door mollensporen,
zoals molshopen, te tellen krijgen
we echter wel een beter beeld
van de verspreiding van de soort.”
Maar dus eerst de Nationale Tuinvogeltelling
komend weekeinde
plaats. „Dankzij de Tuinvogeltelling
weten we hoe vogels in de winter
onze tuinen gebruiken.
Met die informatie kunnen we vogels beter
helpen en beschermen”, is te lezen op
www.vogelbescherming.nl.
PARKSTAD
Pierik gaat stapje voor stapje hogerop
Na nog een jaar De Leeuw
intussen
ook UEFA A en stage met onder anderen
René Trost bij Roda O17 – een
stap hoger naar eersteklasser
Schaesberg. Daar zag hij de keerzijde
van de medaille, want Schaesberg
degradeerde.
„Doelpuntenmachine Danny Latten
viel heel snel weg en Giel Consten,
de andere spits, brak een week
later zijn kuitbeen. Het was niet
slecht, maar we scoorden gewoon te
weinig.”
Pierik overtuigde Schaesberg van
het feit, dat er aan een nieuw team
gebouwd moest worden, maar toen
kwam corona.
„Vorig jaar hadden we nog iets kunnen
bereiken, net als dit seizoen.
Helaas. Maar er staat nu wel iets
voor de komende jaren.”
En toen meldde Chevremont zich.
„Ik heb er gespeeld, velen kennen
mij nog. Door hen ben ik in feite naar
voren geschoven. Met de mededeling
dat ik de enige kandidaat was,
waarmee men in gesprek wilde
gaan, werd ik gebeld.” Wat verwacht
en ze van hem? „Bovenin
meedraaien is prima. Dat is goed
voor de sfeer. Maar ik ben ook een
winnaar.”
Pierik vindt veel oefenstof bij duels
op tv. „De veranderende opbouw, de
dynamiek.” Een volgende stap richting
betaald voetbal? „Ik ben realist
genoeg om te weten dat die kans erg
klein is.”
Pierik licht de stapjes toe. „Als voetballer
gestart bij RKBSV. Daarna de
jeugd van Fortuna Sittard en met
een jeugdcontract bij Roda JC. Ik
zat tegen één aan, maar moest terug
naar de beloften, toen ik in het Maritiem
Toernooi in Den Helder mijn
enkelbanden scheurde. Contract
niet verlengd. Jammer, want ik had
gedacht dat ik het wel zou redden.”
Hij treurde niet lang en koos voor
een maatschappelijke carrière.
Door zijn CIOSopleiding
had hij al
UEFA C en B. „Op mijn twintigste
ben ik bij Roda JC als jeugdtrainer
begonnen.”
Tijdens die negen jaar volgde hij ook
een studie maatschappelijk werk en
dienstverlening op de Hogeschool
Zuyd in Sittard en was hij werkzaam
bij bureau jeugdzorg. Voetballen
in die tijd bij vooral EHC en de
afsluiting vierde hij met een titel bij
Chevremont.
Daarna trainer bij De Leeuw. „Een
heel mooie, gezellige vereniging. In
het eerste jaar een periodetitel, het
jaar erna kampioen.”
De trainerscarrousel draait op volle
toeren. Zodra iemand ergens
onderdak vindt, zet een ander de
volgende stap. Precies dat scenario
volgde Rob Pierik, die bij
Chevremont Jan van Dijk opvolgt
en weer een stapje hoger komt.
DOOR WILLY WINGEN
Rob Pierik. FOTO WILLY WINGEN
Zuyderland heeft onlangs een donatie
van 250 euro ontvangen van
Stichting WeesWeerKind.
De kinderafdeling heeft met het
geld nieuwe spellen aangeschaft zoals
‘Wie ben ik’ voor de kinderen en
‘30 seconds’ voor de jongeren. Ook
konden nieuwe bellenblaasmachines
en Lego worden aangeschaft.
Stichting WeesWeerKind is in 2017
opgericht met het doel om de opname
van kinderen in alle Nederlandse
ziekenhuizen te verlichten.