Woensdag 24. 01. 2024 11
Blitterswijck
Houben klaar voor nieuwe uitdaging
Een aantal jaren later verkochten
mijn ouders hun glastuinbouwbedrijf.
De nieuwe eigenaar wilde mij
graag als bedrijfsleider inzetten. Ik
koos voor een maatschappelijke
carrière en bleef het amateurvoetbal
trouw.”
Na de twee jaar als hoofdcoach bij
SV Kronenberg was Houben vervolgens
actief bij Sparta’18 JO17-1 en
werd kampioen in de hoofdklasse.
De afgelopen twee jaar trainde hij
het tweede elftal bij Sparta’18. „Het
bestuur van BVV’27 nam al eerder
contact op, maar ik wilde niet al na
één jaar Sparta-2 vertrekken. Inmiddels
heb ik de ambitie om weer
als hoofdtrainer aan de slag te gaan
en besloot op het verzoek in te
gaan.”
Groei
En zo is Houben komend seizoen
weer als hoofdtrainer actief tussen
leeftijdgenoten. Spannend? „Nee, ik
heb er vooral erg veel zin in! Ik ben
als coach gegroeid sinds de periode
bij Kronenberg. Welk doel ik nastreef?
Natuurlijk aanvallend voetbal
spelen en bovenin meedraaien”,
lacht hij” ,maar dat zegt iedere
coach. Ik kijk naar de kwaliteiten
van de selectie. Van daaruit zoek ik
de juiste balans. Het is een enthousiaste
groep die ik zeker regelmatig
ga bekijken. Maar tot de zomer ligt
mijn prioriteit nog bij Sparta’18, pas
daarna gaat de focus volledig op
BVV’27.”
Rick Houben is pas 26 jaar jong,
toch begint hij volgend seizoen al
aan zijn tweede klus als hoofdtrainer
in het amateurvoetbal. Dan
staat hij bij het eerste elftal van
BVV’27 aan het roer. Een lastige
taak? „Op deze leeftijd sta je al
snel midden in de groep. Het is
beter om erboven te staan. Ik heb
de afgelopen jaren veel geleerd en
ben er van overtuigd dat spelers
hier op juiste wijze mee omgaan.”
Door Rob Buchholz
Met deze laatste uitspraak doelt
Houben op het feit dat er spelers bij
de vijfdeklasser uit Blitterswijck
zijn met specifieke leiderskwaliteiten.
„Toen ik als hoofdtrainer begon
bij Kronenberg bleek dat zeker in
het eerste jaar een uitdaging. Als 21-
jarige stond ik tussen de spelers.
Een prachtige tijd waarin ik mijn
eerste stappen als hoofdtrainer zette.”
Stage
Houben begon als keeper bij RKSV
Meterik en speelde nog een aantal
jaren in de jeugd selectieteams van
RKSV Wittenhorst. Tevens startte
hij met de opleiding Sport en Bewegen.
„Dankzij deze studie kreeg ik
een stageplek bij de jeugd van VVVVenlo.
Dat beviel goed en ik dacht:
oké, dan word ik trainer.” Houben
scheurde zijn kruisbanden af en
daarna legde hij zijn focus voor hon-
SPORT
Rick Houben (links) en voorzitter Niels Hendrix van de Blitterswijkse
vijfdeklasser. Foto BVV 27
derd procent op het trainerschap.
„Bij VVV had ik diverse jeugdteams
onder mijn hoede, zowel als hoofdtrainer
als in de rol van assistent.
Het is een hele leuke wereld, maar
toch miste ik het amateurvoetbal.
van nul tot nu
Door jan strijbos
REGIO
Regio
Vanaf
de velden...
In deze rubriek kort nieuws vanaf
de velden. Op zoek naar een nieuwe
grensrechter? Een trouw lid
gehuldigd? Een ander nieuwtje
delen? Laat het weten via:
noord-midden@delimburger.nl.
Schaatsen uit het vet: ’t ies druugt wér!
Na één nacht flinke vorst kon er
vroeger al geschaatst worden op de
gòtgatter, de grote ondiepe poelen in
de weilanden bij boerderijen. In
deze poelen kwam het waswater terecht
en daarin wentelden de varkens
zich naar hartenlust. Maar
voor maximale ijspret moest je in ’t
Câsels Broek zijn. Waaghalzen probeerden
soms al na een paar keer
nachtvorst wat ’t kòs lieje. Het zwarte
ijs oogde uitnodigend. Na nog een
paar nachten stevige vorst droeg
het dan. Als een lopend vuurtje ging
het nieuws door het dorp. ’t Ies
druugt, werd er dan geroepen.
Schétse òp ’t Broek!, kinderen stormden
na schooltijd spoorslags naar
huis, pakten hun schaatsen en wat
boterhammen en aten die onderweg
òp de vuust op. Want veel tijd om
te schaatsen was er niet. Om vijf uur
was het donker en moest je weer
thuis zijn, vooral de meisjes. In de
korte periode waarin Hein Steeghs
mede-eigenaar van ‘t Câsels Broek
was, brandde er elektrische verlichting
boven de ijspiste, zodat er ook ’s
avonds, zelfs tot in de nacht, doorgemen
de schaatsliefhebbers van
heinde en verre naar Câsele. Onder
hen ook een groep paters franciscanen
uit Venray, die vaak met een
speciale bus naar de ijsvlakte werden
vervoerd en daar op blote voeten
in de sandalen op hun Friese
schaatsen over het ijs zwierden.
Vooral in de jaren na de aanleg van
de buitenste nieuwe baan, was er
druk schaatsverkeer. De echte fanatiekelingen
trokken in lange rijen
met de handen op de rug hun baantjes
over het ijs. Dat waren de langeafstandsrijders,
waarvan sommigen
trainden voor de Elfstedentocht.
Anderen speelden spitsgért.
Dan stond een schaatser in het midden
van de grote ijsvlakte en alle anderen
moesten naar de andere kant.
Degene die hij aantikte, was erbij en
moest bij hem in het midden komen
staan en mee aantikken als de meute
weer overstak. Degene die tot het
laatste over was, had gewonnen.
Op die grote ijsvlakte werden ook de
slingers gemaakt, die door de kopman
op onverwachte momenten
werden afgestopt. Degenen die achteraan
hingen, kregen dan flink
vaart en vlogen het riet in. De rustig
schaatsende paartjes hadden aan
dat slingeren een vreselijke hekel,
want het ging er nogal eens lomp
aan toe. Maar wat was het een
mooie tijd, waar we nog met plezier
aan terugdenken.
schaatst kon worden. Een fantastische
luxe voor die tijd, schaatsen bij
kunstlicht op ’t Broek en met muziek
van een grammofoon met luidsprekers.
De geestelijke overheid
verbood dit echter, en dan had je te
gehoorzamen.
In het weekend werd de hele dag geschaatst.
Dan was op de visheuvel
het gebouwtje open, waar je bij Jakobs
Gòn en haar dochters Lies en
Annie warme chocolademelk, een
knapkoek, een makron en snoepgoed
kon kopen. De jongsten kochten
een reep en probeerden zich te
warmen bij de gloeiend hete kachel.
Door de drukte kregen zij echter
nauwelijks een plekje, want op die
snotneuzen waren ze niet zo happig.
Ze verteerden waarschijnlijk te
weinig. Op die drukke dagen kwa-
Nu Nederland deze maand heel
even in de ban was van een koudegolfje,
gingen de gedachten weer
terug naar het midden van de
twintigste eeuw. Zodra het vroor,
was de hamvraag: ‘druugt ’t ies
wér?’
Meester Vollebergh in 1932 met een groep schoolkinderen op het ijs in ’t Câsels Broek.
Foto archief heemkunde castenray
* De in Afferden woonachtige Bjorn
Saleming maakt komende zomer
de overstap van MSH Maasduinen
naar SVEB/Sporting ST als hoofdtrainer.
Met ingang van het seizoen
2024-2025 gaan SVEB en Sporting
ST de krachten verder bundelen
door de selectieteams van beide
verenigingen samen te voegen. Na
de jeugd, dames en de lagere elftallen
is dit een volgende stap in de samenwerking
tussen de voetbalclubs.
„Na meerdere gesprekken
met Bjorn zijn we er van overtuigd
dat deze trainer voldoet aan het
profiel wat we op dit moment zoeken
voor de selectie in het nieuwe
seizoen”, aldus de technische commissie
van beide voetbalverenigingen.
* Eric Driessen wordt met ingang
van komend seizoen jeugdtrainer
bij Melderslo. Hij gaat de Onder-19
onder zijn hoede nemen. Driessen
begon zijn trainersloopbaan ook bij
SV Melderslo. Vervolgens heeft hij
gewerkt bij Hegelsom, SV Venray,
Wittenhorst en Sparta’18. Driessen
is momenteel aan zijn derde seizoen
bezig als hoofdtrainer bij AVV America,
dat tegenwoordig recreatief
speelt.