Woensdag 07. 02. 2024 13
REGIO
literaire hoek
De geloofstwijfel van Mathieu Schoenmaekers
Portret van Mathieu Schoenmaekers. Illustratie E. van Beever
AUTO
Zuid-Limburgs dorp en telt drie
hoofdpersonen: broer en zus
Eduard en Leonie en pater Hubertus.
Alle drie hebben ze hun twijfels
over de katholieke kerk en de boodschap
die ze verkondigt en alle drie
nemen ze geleidelijk meer afstand
van de kerk en het geloof. Dat maakt
bovendien de weg vrij voor Leonie
om haar liefde voor pater Hubertus
te uiten. Op het eind van het boek
reist ze naar hem toe, vastbesloten
om voortaan haar eigen levenswil te
volgen.
Christosofie
De eigen levensweg van Mathieu
Schoenmaekers voert hem niet
naar de letteren, maar naar de filosofie.
Hij ontwikkelt een geheel eigen
religieuze filosofie die hij de
christosofie noemt. Deze moet de
plek innemen van het rooms-katholicisme
dat naar zijn mening dood is.
Christosofie houdt het ‘onvermengd
geloof aan Christus-zelf, den Godmensch’
in, dus niet het geloof in een
instituut als de katholieke kerk.
Daarover en over andere filosofische
onderwerpen schrijft hij nog
diverse boeken. Vanaf 1920 trekt hij
zich langzaam maar zeker terug uit
de openbaarheid. Na zijn dood in
1944 keert hij nog even terug in de
belangstelling door een boek en tentoonstelling
over hem in 1990.
zien het priesterambt als het allerhoogste
wat hun kleinzoon kan bereiken
en stemmen daar zijn hele
opvoeding op af. Op zijn dertiende
wordt hij naar Rolduc gestuurd,
waar hij moeiteloos het gymnasium
doorloopt en vervolgens even makkelijk
een tweejarige filosofie-opleiding
afmaakt. Reden voor het bisdom
Roermond om hem in Rome filosofie
en theologie te laten
studeren. Die studies gaan hem al
even eenvoudig af en hij promoveert
respectievelijk in 1899 en 1900. In
dat laatste jaar krijgt hij ook zijn
priesterwijding.
In de Italiaanse hoofdstad bekruipen
Schoenmaekers de eerste geloofstwijfels,
want hij onderkent
daar dat de kerk een strak geleide
autoritaire organisatie is. Zijn scepsis
krijgt in Nederland nog meer
vorm, zozeer dat hij in 1903 besluit
uit de kerk te stappen. Hij vestigt
zich vervolgens in Amsterdam en
begint te schrijven. Eerst natuurlijk
vooral over de kerk als machtsinstituut,
bijvoorbeeld in de brochure
Christendom en dogma uit datzelfde
jaar 1903.
Levenswil
Twee jaar later verschijnt de semiautobiografische
roman Levenswil.
Het boek dat handelt over een pater
die zijn geloof verliest en uit het
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Adri Gorissen over
Mathieu Schoenmaekers.
Priesters die worstelen met hun geloof
komen nogal eens voor in de
Limburgse letteren. Een van de bekendste
voorbeelden is Peter Grubbeler
uit de in 1880 verschenen novelle
De kapelaan van Bardelo van
Emile Seipgens. Zijn geloofstwijfels
zitten Grubbeler zo dwars dat hij op
zijn sterfbed de laatste sacramenten
weigert.
Uiteraard vertolken de twijfelaars
in romans en novellen de scepsis ten
opzichte van de kerk van hun schrijvers.
Opmerkelijk is daarbij dat de
meeste van die auteurs zelf er al tijdens
hun priesteropleiding de brui
aan hebben gegeven. Iemand die
pas na zijn wijding tot de conclusie
komt dat een bestaan binnen de katholieke
kerk niks voor hem is, is
Mathieu Schoenmaekers.
Priesterambt
Omdat zijn moeder bij zijn geboorte
sterft, wordt Schoenmaekers
(Maastricht 1875 – Laren 1944) opgevoed
door zijn streng-katholieke
grootouders van vaderskant. Deze
ging de levenswil en de drang van
het hart en de natuur in toom wil
houden. De roman speelt in een
klooster treedt, is sterk gebaseerd
op zijn eigen ervaringen met de katholieke
kerk die naar zijn overtui-
vermogen te sturen met een primair
achterwielaangedreven gevoel en
een voorste motor die pas op het laatste
moment bijspringt. Gezien de degelijke
afstelling van de gewone MG4
en het afstoffen van de historisch beladen
Xpower naam hadden we meer
van deze auto verwacht. Maar in relatie
tot de prijs en het vermoedelijke
publiek is de keus voor dit totaalpakket
begrijpelijk. Laten we hopen dat
er op de achtergrond reeds gewerkt
wordt aan een écht sportieve MG4.
Eindoordeel
De MG4 Xpower blijkt niet veel meer
te zijn dan een competente stoplichtsprinter,
maar voor dit prestatiepotentieel
voor zo’n bedrag mag je eigenlijk
niet klagen.
SPECIFICATIES
MG4 Electric Xpower
Prijs: € 41.285,-
Topsnelheid: 200 km/h
Acc. 0-100 km/h: 3,8 s
WLTP-verbruik gem.: 18,7 kWh/100 km
Accucapaciteit netto/bruto:
n.b./64 kWh
WLTP-actieradius: 385 km
AC/DC-laden: 11/140 kW
Motor: 2x synchroonmotor
perm. magneet
Max. vermogen: 435 pk (320kW)/n.b. rpm
Max. koppel: 600 Nm/n.b. rpm
Autotest
MG4 Xpower is een stoplichtsprinter
met wat lapjes alcantara en een paar
sportpedalen. Dan begrijp je meteen
waar die lage prijs vandaan komt, al is
het interieur in zijn geheel kwalitatief
niet minderwaardig aan bijvoorbeeld
een VW ID.3.
Om de stopkracht enigszins in lijn te
brengen met het acceleratievermogen
en veelvuldig gebruik ten behoeve
van tractiecontrole en koppelsturing
mogelijk te maken, is een sportremmenset
met 345 millimeter
schijven rondom gemonteerd. Het
onderstel is stijver gemaakt op de
voor- en achteras , er zijn dikkere stabi’s
gemonteerd en de besturing is directer.
En dat ten koste van slechts 50
kilometer WLTP-actieradius voor
een totaal van 385 kilometer. Klinkt
tot dusverre goed allemaal.
De opgegeven 3,8 seconden naar 100
km/h lijkt een conservatieve schatting.
Dit is een serieus snelle auto.
Toch geeft zo’n sprintexercitie al een
klein voorproefje voor wat er staat te
gebeuren wanneer er bochten in het
spel komen. Op allesbehalve perfect
asfalt vechten de voorbanden bij hard
optrekken namelijk wild in het stuur
trekkend om grip. Een écht sportchassis
is dit bij lange na niet, met als
bijbehorend voordeel dat het afrolcomfort
uitstekend is. Zolang je jezelf
een rijstijl aanmeet die niet het uiterste
van het onderstel vraagt, blijft de
MG4 Xpower als leuk rijdende hatchback
overeind. De werking van de remingrepen
om het aandrijfkoppel bij
de wielen met de meeste tractie te
krijgen is goed voelbaar in het stuur
en maakt het mogelijk om de auto op
vermogen de bocht door te duwen én
trekken. De besturing is nog steeds
niet heel direct, maar daardoor wel
goed doseerbaar met best een prettige
tot iets te zware weerstand. Maar
zodra het tempo omhooggaat, kunnen
de remingrepen het niet meer
bijbenen en lijkt het of het vermogen
vrijwel direct over beide assen gelijk
wordt verdeeld, wat tot behoorlijk
hopeloos onderstuur leidt. Andere
sportieve elektrische auto’s met twee
motoren zijn aanzienlijk beter op het
MG4 Xpower.
Foto MG
Voor minder dan 40.000 euro knal
je anno 2024 sneller dan een
supercar voorbij de 100 km/h.
Maar is de MG4 Xpower meer dan
alleen een stoplichtsprinter?
Door Dries van den Elzen
Feit is dat zowat elke leaserijder en
nieuwe-autokoper zichzelf voortaan
de stuipen op het lijf kan jagen door in
3,8 seconden naar 100 km/h te stormen
om (gelukkig?) luttele seconden
later bij 200 km/h al te voelen hoe de
begrenzer erin komt. Blijft leuk, dus
heeft MG hier bij voorbaat een uniek
en aantrekkelijk product in handen.
En dat belooft wat, aangezien de normale
MG4 met 204 pk bij ons al te
boek stond als een van de meest vermakelijke
elektrische auto’s. Zou
deze Xpower dan de eerste échte
E-GTI kunnen zijn?
In elk geval heeft MG meer werk verricht
dan enkel de achterste motor
naar voren verplaatsen en op de achteras
een exemplaar met 231 pk monteren.
Al zou je dat afgaand op het uiterlijk
wellicht niet vermoeden. De
Xpower onderscheidt zich door de
oranje remklauwen, vijfspaaks 18-
inch wielen, een paar sierdelen en –
mits gekozen – een aan de Xpower
voorbehouden groene kleur. In het interieur
schitteren échte sportstoelen
door afwezigheid en moet je het doen
Kijk voor meer autonieuws ook op
» delimburger.nl/economie/auto
DOOR ADRI GORISSEN