woensdag 10. 03. 2021 REGIO 5
MIJN HOBBY
DOOR PIETER DUIJF
‘Goochelaars kunnen er niet tegen
als ze een truc niet snappen’
lector’s items, omdat ze niet meer
gemaakt of verkocht worden. „Een
van de eerste kwam ik tegen toen ik
14 jaar oud was, in 1989. Het trucje
heette Quick Silver. Vrij vertaald betekent
dat ‘snel geld’. Naïef als ik was
dacht ik dat je er ook echt geld mee
kon maken. Bepaalde trucs worden
trouwens steeds meer geld waard.
Het zijn niet zomaar hebbedingetjes.
Voor een goedkoop ogend plastic
prulletje hebben echte liefhebber
soms wel honderden euro’s over.”
Het was Baarlonaar Henk Linders
alias Rinaldo die hem introduceerde
in de goochelwereld. René laat een
vernuftig foefje zien, waarbij hij een
pen ogenschijnlijk doorzichtig
maakt. „Iedereen kan het leren,
maar een echte goochelaar kan er
niet tegen als hij iets niet snapt. Ook
wil hij ieder jaar iets nieuws laten
zien en niet elke keer een wit konijn
uit de hoge hoed toveren.”
De kunstjes van Tenyo zijn geschikt
om thuis in kleine kring aan tafel te
doen, bijvoorbeeld op een verjaardag.
„Dat heb ik ook lang gedaan,
maar nu niet meer, hoe zeer mensen
er ook om blijven zeuren. Ik vraag
mijn boekhouder toch ook niet op
een feestje of hij even naar mijn administratie
wil kijken?”
Bijzonder is ook zijn verzameling
zeldzame goochelboeken, veelal afkomstig
uit nalatenschappen. René
wijst naar een stapeltje boeken. „Die
zijn van oudwereldkampioen
Ger
Copper geweest, hij is vorig jaar
plotseling overleden. Ik beheer en
verkoop ze voor en namens de naar
Ger genoemde stichting. Die boeken
zijn dus niet van mij. Er zitten inderdaad
wat bijzondere exemplaren
bij.”
Wie nog Tenyogoochelartikelen
werkeloos
in de kast heeft liggen en er van af wil, kan
zich melden bij René. Zijn emailadres
is
renegeelen1975@gmail.com.
Uw hobby of verzameling!
Wij zijn op zoek naar bijzondere
hobby’s of verzamelingen. Stuur
een omschrijving, liefst met foto
naar:
noordmidden@
delimburger.nl
Goochelen is voor René
Geelen zowel werk als
hobby. FOTO'S LÉ GIESEN
kind was Veldenaar René
Geelen al in de ban van de goochelkunst.
Zijn hobby werd zijn werk,
maar het werk is ook nog steeds
een hobby. Met ruim vierduizend
artikelen runt hij de grootste
goochelwinkel van Nederland.
René Geelen heeft een naam in goochelland
en mag grootheden als
Hans Klok en de familie Kazan tot
zijn kennissenkring rekenen. Maar
behalve ondernemer is hij ook verzamelaar
van magische spullen van
de Japanse fabrikant Tenyo. Slechts
een klein gedeelte van de collectie
ligt voor hem uitgestald op tafel.
„Sinds begin jaren zestig komt Tenyo
ieder jaar met vier nieuwe items
op de markt. Ik heb er nu zo’n 160.
Dus er ontbreken er nog een kleine
120. Het zijn trucs die voor iedere beginner
te doen zijn. Ik zou ze graag
allemaal willen tentoonstellen ergens
thuis, maar niet in de winkel,
want dan willen klanten ze misschien
wel kopen. Bijna alles zit nog
in de originele verpakking. Dat
maakt het extra waardevol.”
Veel Tenyoartikelen
zijn heuse colAls
WAAT E WAER
FRITS NIES
COLUMN
Gelukskoekjes
KONINGSBOSCH
CV de Papegaai zoekt
oude liedjes op cassette
CV De Papegaai is bezig om alle
oude carnavalsliedjes uit het dorp
te digitaliseren zodat ze niet verloren
gaan. De vereniging zoekt mensen
die oude liedjes op cd of casettebandje
hebben staan of liedjes zelf al
hebben gedigitaliseerd. De carnavalsvereniging
vraagt om via
secretariaat@depapegaai.nl of een
bericht op de Facebookpagina van
de Papegaai contact op te nemen.
REGIO
Run for KiKa Lente Fit:
hardlopen voor goed doel
De Run for KiKa Lente Fit staat
voor de deur. Van 21 tot en met 31
maart kunnen deelnemers 21 kilometer
hardlopen met een doel: een
bijdrage leveren aan KiKa. Op welke
manier en wanneer die 21 kilometer
worden gerend, bepalen de deelnemers
zelf. Ze hebben tien dagen om
het doel te bereiken. Gratis inschrijven
voor de Run for KiKa Lente Fit
kan via www.runforkika.nl
MIDDENLIMBURG
Veel animo, weinig vertrouwen bij kiezers
Hoewel 94 procent van de inwoners
weert en Leudal hebben met 16 procent
het minste vertrouwen in de lokale
politici.
Dat blijkt uit onderzoek door bureau
Toponderzoek in opdracht van
De Limburger waaraan 9110 mensen
uit Limburg van 3 tot 17 februari
deelnamen.
Deskundigheid
Het gebrek aan vertrouwen in de lokale
politiek staat niet op zich. Veel
MiddenLimburgers
twijfelen aan
de deskundigheid van hun plaatselijke
volksvertegenwoordigers:
slechts 22 procent beschouwt hen
als voldoende capabel om weloverwogen
keuzes te maken. Provinciaal
is minder dan één op de vijf Limburgers
van mening dat lokale politici
daarvoor over het algemeen
genoeg in hun mars hebben. Vooral
de inwoners van de gemeente Leudal
(29 procent) en Roermond (31
procent) bestempelen de politici uit
de stad als ondeskundig. Nederweert
en Weert volgen met respectievelijk
27 en 26 procent.
Landelijke kopstukken
De landelijke kopstukken genieten
over het algemeen wat meer vertrouwen
van de MiddenLimburgers.
In Maasgouw worden ze door
47 procent van de respondenten
(zeer) deskundig geacht om weloverwogen
besluiten te nemen. In
Nederweert worden ze door 32 procent
van de mensen die deelnamen
aan de enquête geschikt bevonden.
In EchtSusteren
ligt dat percentage
op 33 procent, in Leudal op 35
procent, in Roerdalen op 39 procent,
in Roermond op 36 procent en
in Weert scoren ze bij 34 procent
een voldoende.
Betrokkenheid
Ondanks het wankele vertrouwen
in lokale politici geven de deelnemers
aan de enquête zichzelf gemiddeld
een 6,4 op een schaal van 1
tot tien, qua betrokkenheid bij hun
gemeente.
Aan die betrokkenheid bij gemeentelijke
besluitvorming draagt 57
procent van de inwoners in MiddenLimburg
het liefst bij door mee te
doen aan een gemeentelijk onderzoek
of een enquête. Ook geïnformeerd
blijven via berichtgeving in
de (online) media (48 procent) en
door deelname aan burgerpanels
(29 procent), of informatie
en inspraakavonden
(24 procent) scoren
hoog.
De inwoners van de zeven MiddenLimburgse
gemeenten bepalen hun
stemgedrag voornamelijk door zelf
informatie te zoeken. 55 procent
van hen maakt via informatie op internet
zijn keuze. Ook televisie en
radio (44 procent), de online stemwijzer
(43 procent) en de krant (36
procent) zijn belangrijke bronnen.
Zie voor de resultaten op gemeenteniveau
www.toponderzoek.nl/raadplegers/
tweedekamerverkiezingen
Zie ook limburger.nl en De Limburger
van de zeven MiddenLimburgse
gemeenten het van belang
vindt om op 17 maart te gaan
stemmen, heeft minder dan een
derde (27 procent) vertrouwen in
de politici die hen in Den Haag
vertegenwoordigen. Het vertrouwen
in lokale volksvertegenwoordigers
duikt daar met 24 procent
zelfs nog iets onder.
ROB VAN DEURZEN
Het vertrouwenspercentage in de
regio MiddenLimburg
(EchtSusteren,
Leudal, Maasgouw, Nederweert,
Roerdalen, Roermond en
Weert) ligt iets boven het Limburgs
gemiddelde van 21 procent. De inwoners
van de gemeenten NederDOOR
Europa noemt. Een hotel is niet
meer het gezellige geborgte voor
de vertegenwoordiger op doorreis,
maar de iPhonelaadplek
voor de
sfeer verstikkende stedentripper.
Die wordt geacht vanuit een lompe
logeertoren op een onverklaarbaar
tot ‘Jazz City’ gebombardeerde
Maaskade te hiphoppen en
funshoppen in het ‘authentieke’
kazernedeel van een destination.
Sinds de moderne omkering van
de klassieke zijderoute moest
MiddenLimburg
hierin mee.
Dacht men. Aan het Waterfront in
zowel Weert als Roermond moest
en zou een ‘Chinezenhotel’ (..?)
komen. In Weert werd deze bubbel
van in Gelukskoekjes gelovende
gemeentebestuurders al ver vóór
corona doorgeprikt. In Roermond
doet het virus zijn werk. Nu de
Chinezen voor hun Prada weer
online naar Alibaba gaan in plaats
van shop till you drop in de Designer
Outlet is ook hier het Gelukskoekje
versnoept. Geen ‘Chinezenhotels’
dus, maar wel arbeidsmigrantenhotels.
Hoewel niet van harte.
MiddenLimburg
wil best wel
positief discrimineren als het gaat
om logies voor geldsmijtende
Chinezen. Maar voor hardwerkende
Polen, Roemenen en Bulgaren,
die hier komen doen waarvoor wij
de virusgeteste neus ophalen, voor
hen gaan alle sluizen van onze
authentieke apartheid vol open.
Tot achter de Peking Garden in
Stramproy aan toe.
Het hotel. Hoe was dat ook alweer?
In de dagen van de ‘uitspanning’
kwam je er met de postkoets van
De Selvera’s laat in de middag aan.
De paarden werden uitgespannen
en op stal verzorgd. Als vermoeide
reiziger strekte je de benen bij het
haardvuur in de gelagkamer en
genoot je in afwachting van een
stevig avondmaal van een lokaal
gebrouwen biertje. Aan de bar
ontmoette je de habitués die in ruil
voor een rondje alle anekdotes
vertelden van wat er plaatselijk
speelde – oral history in optima
forma. Zo ging dat ook nog in de
dagen van de eerste particuliere
zakenhotels: meest veredelde
stamcafés en/of restaurants;
erboven enkele logeerkamers voor
handelsreizigers en onderhoudsmonteurs,
met gezamenlijk
gebruik van badkamer aan het
eind van de gang. Wat de bedden
aan comfort misten, werd royaal
gecompenseerd door de gulle
streekgangen aan ontbijt
en
dinertafel.
Ik heb ze nog gekend, de familiehotels,
met de foefelende kaarters, de
poekelende biljarters, de doezelende
gastvrouw
‘Doot d’r heej nog
eine, Toos!’ Wil je dit nu nog
meemaken, moet je naar Van der
Werff, helemaal op Schiermonnikoog.
Hier is alle charme verdwenen
om plaats te maken voor de
grootschaligheid van wat Ilja
Leonard Pfeijffer Grand Hotel
REAGEREN?
f.nies@me.com