Woensdag 13. 03. 2024 3
meerlo
‘Postuum’ eerbetoon
voor vrouwenbeweging
Woning leegmaken?
Het leegmaken van een woning is een zware klus. Vooral als het gaat
om de woning van een dierbare, dan is het niet alleen lichamelijk zwaar,
maar het is ook zeer emotionele opgave
Allbo is een betrouwbaar en
professioneel bedrijf, dat u heel
wat zorgen uit handen neemt;
u geeft aan welke spullen uw
familie en uzelf graag wilt
behouden, u haalt deze uit de
woning of laat ze door Allbo op
locatie bezorgen.
De rest doet Allbo; wij halen
alles uit de woning zoals u dat
aangeeft; meubels, huisraad,
vloerbedekking, gordijnen, enz. We maken alle ruimtes
helemaal leeg; schuren, garages, zolders, kelders
en tuinen, precies volgens uw wensen of die van de
woningvereniging.
We dichten de spijkergaten in de muren en verrichten
kleine herstelwerkzaamheden.
Staan er nog waardevolle spullen in de woning? Daar
geven wij uiteraard een vergoeding
voor.
Allbo heeft alles in eigen hand;
vader en zoon doen alles zelf,
op deze manier gebeurt alles
discreet! We hebben eigen containers
en verhuiswagens, geen
wachttijden en kostenbesparend!
Afval wordt eigenhandig
gesorteerd en milieubewust
afgevoerd.
Hebben wij uw interesse gewekt? Neem dan gerust
(vrijblijvend) contact met ons op voor meer info of een
intake: 0657547749 of via info@allbo.nl.
U kunt ook een bezoek brengen aan onze website:
www.allbo.nl.
17 MAART
Wullem
Column
‘Terug in het onderwijs?
Daar ligt toch mijn hart’
van 11.00 tot 16.30 uur
en verder op afspraak
FULLWOOD WOHNBLOCKHAUS
MODELWONING BEZICHTIGING
Spaar het milieu en bespaar bouwtijd.
Zelfs midden in de winter kan er gewerkt worden
aan uw droomhuis. Wonen in hout is rustge vend
en gezond. Duurzaam bouwen is de toekomst.
Van Roosmalenstraat 3, 5801 CC Venray
Tel: + 31(0)6 - 54 230 204
info@fullwoodnederland.nl
fullwoodnederland.nl
GRATIS ADVERTENTIE
...MUZIEK
VAKANTIE IS...
VAKANTIE IS WIELEWAAL
Bezorg jij haar een onvergetelijke vakantietijd?
www.wielewaal.nl/vrijwilligers
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Opstand der horden in Lottum: de
lokale Geldmaat is verwijderd. Van
de ene dag op de andere. Het
waarom van dit alles is op het
moment van schrijven vooralsnog
een raadsel, volgens lokale media
ook voor Geldmaat zelf. Ongeloof,
verontwaardiging, terneergeslagenheid
en woede alom in het
Rozendorp. ‘Alles moet tegenwoordig
digitaal, waar moet het toch
naartoe?’, tekende Hallo Horst aan
de Maas op uit de mond van een
inwoner. ‘Alles is gebeurd zonder
enige vorm van communicatie’,
hoorde Nu Horst aan de Maas van
een omwonende.
Op Facebook werd zoals te doen
gebruikelijk grover geschut van
stal gehaald. Een representatieve
selectie van de reacties op het
nieuws: ‘Het is een grote schande’,
‘Dan heb je toch echt een plank
voor de kop’, ‘Belachelijk gewoon’,
‘Weer een achterbakse actie om de
mensen van het contant geld af te
krijgen’, ‘Werkelijk schandalig, alle
voorzieningen worden gewoon
overal weggehaald.’
Zoals eveneens te doen gebruikelijk
kreeg ook die arme gemeente
Horst aan de Maas her en der
weer wat vegen uit de pan.
Voor zover mij bekend doken
nergens juichkreten op bij het
bekend worden van het nieuws van
de verdwijning van de Lottumse
Geldmaat. Ook van spontane
vreugdevuren, dansende mensen
in de straten en dankgebeden heb
ik niets vernomen. Zelfs van enige
opluchting lijkt geen sprake te zijn.
Toch een beetje vreemd allemaal.
Zelf prijs ik me uitermate gelukkig
inwoner te zijn van een Geldmaatloos
dorp. Zo’n viesgele horizonvervuiler,
die daar symbool staat te
wezen voor de smakeloosheid van
het grootkapitaal, laat je toch niet
je fraaie dorpsgezicht verpesten?
En wat dacht u van dat logo, dat
met z’n boogje onder de twee (op
o’s lijkende) a’s van ‘Geldmaat’
ongetwijfeld een smiley moet
suggereren? Zo ongeveer het
lulligste aller logo’s – waar zijn de
tijden van het Rijkspostspaarbanklogo
gebleven? En wees eens
heel eerlijk: heeft u de Geldmaat
nooit vervloekt omdat dat kloteding
voor de zoveelste keer buiten
werking was? En heeft u zich nooit
afgevraagd of dat briefje met het
opschrift ‘Defect’ ooit nog van uw
Geldmaat zou verdwijnen? En
heeft u nooit luidkeels staan te
vloeken toen bleek dat ook de
tweede en de derde Geldmaat in
uw nabije omgeving dienst weigerden?
Lang verhaal kort: Lottum
zou zich gezegend en vereerd
moeten voelen nu het is verlost van
z’n olijke gele vriendje.
P.S. Laatste bericht uit Lottum, net
voor de deadline van dit stukje:
‘Hij hangt er weer, maar hij is
buiten gebruik.’ De horden kunnen
opgelucht ademhalen.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Geldmaat
Of ze even naar boven wilde komen.
Die vraag had Dini Wagemans niet
aan zien komen, toen ze op 3 februari
naar de Mieëlderse Revue ging kijken.
„Ik had niks in de gaten. Terwijl
mijn man nota bene in de Zilvervos
commissie zit.”
Het duurde even eer het tot haar
door drong waarom ze op de bühne
werd gehaald. Als laatste voorzitter
van de vorig jaar opgedoekte Vrouwenbeweging
Meerlo (VBM)
mocht Dini de Zilvervos in ontvangst
nemen. Met het toekennen
van deze hoogste dorpsonderscheiding
toonde carnavalsvereniging
De Vöskes namens de hele gemeenschap
haar waardering voor de inzet
van de vereniging, die ‘negentig
jaar lang een ontmoetingsplek was
voor vrouwen uit het dorp en een
enorme bijdrage heeft geleverd aan
de vrouwenemancipatie in Meerlo’,
aldus de strekking van het laudatio.
Dini zal de mooie woorden met gemengde
gevoelens hebben aangehoord.
Haar gedachten gingen ongetwijfeld
terug naar de laatste ledenvergadering
van de VBM, nu
een jaar geleden, waarop ze na 25
jaar stopte als voorzitter en daarmee
ongewild het lot van de vrouwenbeweging
bezegelde. „Ik heb altijd
gezegd dat ik het tot mijn zilveren
jubileum wilde doen. Maar dat
dit het einde van de vereniging zou
betekenen, had ik niet verwacht.”
Van de 68 leden was niemand bereid
de hamer over te nemen. „Doordat
de penningmeester eveneens was
gestopt en een ander bestuurslid
overleden, waren er nog maar twee
bestuursleden over. Bij gebrek aan
nieuwe kandidaten zat er niets anders
op dan de stekker eruit te trekken.
Een pijnlijke beslissing. Het
voelde vooral heel zuur. Een levendig
en actief clubje dat zomaar verdwijnt.
Doodzonde.”
Voor Dini Wagemans was de vrouwenbeweging
een deel van haar leven.
De nu 66-jarige Meerlose was
veertig jaar lid en zat meer dan dertig
jaar in het bestuur. „Toen ik erbij
kwam, hadden we bijna tweehonderd
leden. Dat is enorm veel voor
een dorpje als Meerlo.”
Boerinnenbond
De vereniging startte in 1933 als een
van de plaatselijke afdelingen van
de Limburgse boerinnenbond, die
destijds als paddenstoelen uit de
grond schoten. Om ook huisvrouwen
de broodnodige verstrooiing te
bieden naast het werk op de boerderij,
dat 24/7 doorging. Tot ver na de
oorlog draaiden de bijeenkomsten
vooral om geloof, gezin en huishouden.
Vanaf de jaren zestig werd het
blikveld verbreed en kwam de focus
meer op zelfontplooiing te liggen.
Vrouwen werden geëmancipeerder
en kregen aandacht voor wereldse
zaken als cultuur, wetenschap en
politiek. En ook voor hun eigen lijf
en welzijn. Workshops in huidverzorging
en sieraden maken werden
afgewisseld met lezingen over milieuproblematiek.
„En tal van uitstapjes,
ook naar het buitenland.
We zijn ooit nog eens gaan langlaufen
in Duitsland.”
Nu is er niets meer. In september
werd het negentigjarig bestaan nog
gevierd. „Het was fijn om elkaar na
een half jaar terug te zien. De meesten
misten het wel, maar een doorstart
zat er niet in. Wel hebben een
paar dames de surprise-avond
weer opgepakt. En het gymclubje
bestaat nog, dat is zelfstandig verder
gegaan.”
Meer gaat het niet worden, denkt
Dini. „Hoeft ook niet. Het was een
mooie tijd waar ik met plezier op terugkijk.
Gelukkig hebben we de
foto’s nog. En de Zilvervos!”
Een ‘postuum’ eerbetoon zou je het
kunnen noemen. Een jaar na het
opheffen van Vrouwenbeweging
Meerlo werd oud-voorzitter Dini
Wagemans vorige maand verrast
met de Zilvervos, de hoogste
onderscheiding van het dorp.
Door Marcel van Lier
Dini Wagemans werd vorige maand onderscheiden met de
Zilvervos. Foto louisa vergozisi
» Vervolg van de voorpagina.
Dit jaar geen verse thee meer op de
eerste lentedag, de datum waarop
het theehuis normaliter aan een
nieuw seizoen begon. „Ed gaat stoppen
met aardbeienteelt en wil in de
broeikas een indoor fietscrossbaan
aanleggen. Dat plan zit al langer in
zijn hoofd. Alleen is de vergunning
nog niet rond. Ik zou de horeca voor
mijn rekening nemen, maar twijfel
nu. Is dit wat ik wil? Of terug het onderwijs
in? Daar ligt nog steeds mijn
hart. Voor de kinderen hoef ik het
niet te laten, die zijn nu 16 en 14.”
Terwijl haar partner zich vastbijt in
zijn droom, neemt Jolein voorlopig
de tijd om uit te zoeken wat nu eigenlijk
echt haar cup of tea is. Eén ding is
zeker: de deur van het theehuis blijft
dicht. „Ed gaat er een woning van
maken voor een stel dat bij hem
werkt.” Feitelijk is daarmee de cirkel
rond. Zo is Lei Verheijen in 1934
ook begonnen.