Woensdag 20. 03. 2024 11
pANNINGEN
Schijven kan met fiets naar PEC’20
Roy Schijven (39) wordt komend
seizoen de eerste hoofdtrainer van
PEC’20, de samensmelting van SV
Panningen en SV Egchel. Na jaren
de auto te hebben gepakt naar
Blerick en Weert kan hij voortaan
op de fiets naar zijn voetbalclub.
Door Qasim Hakim
Acht jaar is Roy Schijven inmiddels
hoofdtrainer in het amateurvoetbal.
Eerst had hij drie jaar SV Blerick onder
zijn hoede en momenteel is hij bezig
aan zijn vijfde seizoen in Weert bij
derdeklasser MMC. Vanaf komende
zomer kan hij met de fiets naar zijn
nieuwe club. Roy Schijven is weer terug
in Panningen. „Ik woon op nog
geen kilometer afstand van het voetbalterrein.
Dat is wel lekker”, zegt de
coach die het nieuwe PEC’20 gaat leiden.
„Je mag geen Panningen meer
zeggen”, lacht hij. Het eerste elftal zal
wel voornamelijk uit spelers van het
huidige Panningen bestaan. „Ik ga
echter ook het gesprek aan met jongens
van SV Egchel die de ambitie
hebben om in het eerste elftal van
PEC te gaan spelen. Het eerste van
Egchel speelt tegenwoordig in een
recreatieve competitie.”
Of dat in de derde of vierde klasse is,
moet Schijven nog even afwachten.
„Dat wordt nog spannend. Welk niveau
het uiteindelijk ook wordt, ik zal
met evenveel energie deze nieuwe
uitdaging aangaan. Natuurlijk is het
mooi als we in de derde klasse blijven.
SPORT
Venlo
Hoofdtrainer gewenst
voor vrouwenteam
FCV is voor het nieuwe seizoen op
naar een hoofdtrainer voor eerste
damesteam.
Het eerste damesteam van de club
komt momenteel uit in de vierde
klasse dames van de KNVB. „Van de
nieuwe trainer verwachten we dat
deze - naast het verzorgen van de
trainingen op dinsdag en vrijdag en
het coachen van dames 1 op zondag
- een bijdrage levert aan de continuïteit
van het meisjes en damesvoetbal
binnen FCV. Het is daarbij vooral
zaak om enthousiasme, plezier en
voetbaltechnische kwaliteiten samen
te brengen. Een afgeronde
KNVB trainersopleiding (UEFA C)
is daarbij een pre maar zeker geen
must”, schrijft de club onder meer
op haar Facebookpagina.
Venlo
Hoofdmacht Venlosche
Boys zoekt grensrechters
Roy Schijven (links) keert terug naar Panningen, waar hij hoofdtrainer wordt van PEC’20. Foto SV Panningen/PEC’20 Venlosche Boys is voor het eerste
Als trainer wil je het hoogst haalbare
bereiken. Het is ook de ambitie van
PEC om uit te groeien tot een stabiele
derdeklasser.”
Schijven keert dus huiswaarts. Hij
speelde in de jeugd van Panningen en
debuteerde op achttienjarige leeftijd
in de hoofdmacht onder de toenmalige
hoofdtrainer Hans Vergeer. Panningen
was destijds nog een hoofdklasser.
„Ik heb tien jaar achter elkaar
in het eerste elftal gespeeld,
vervolgens heb ik twee jaar bij Wilhelmina’
08 gevoetbald en daarna
nog twee jaar bij Panningen. Ik ben
hier begonnen als jeugdtrainer en
vervolgens heb ik elf jaar in de jeugdopleiding
van VVV gewerkt.”
Hij is weliswaar nog trainer van
MMC, maar Schijven is veel te vinden
op sportpark Panningen-Noord.
„Mijn vrouw Nicole is secretaris van
de jeugdafdeling en mijn kinderen,
Milan en Jip, voetballen bij PEC’20.
Milan in de O15 en Jip in de O12. Ik
ben ook nog trainer van het team van
onze jongste zoon. Daarnaast ben ik
voorzitter van het Jorrit Hendrikxtoernooi.
Dat is het Top-E toernooi in
Panningen.”
Vreemd zal het dus niet zijn. Roy
Schijven is eigenlijk nooit weggeweest.
elftal nog steeds op zoek naar een of
meerdere grensrechters.
„Als grensrechter vervul je een belangrijke
rol binnen deze gezellige
en fanatieke groep. Je krijgt hier een
vrijwilligersvergoeding voor. Heb je
interesse? Neem dan contact op
met John Duijf (johnduijf60@hotmail.
com). Het is mogelijk in een
roulatiesysteem met andere geïnteresseerden
te acteren”, schrijft de
club op haar website.
van nul tot nu
Door ton van reen
REGIO
Vastentijd: zonder zon geen eten, geen leven
Vroeger, toen de Kerk nog de lakens
uitdeelde, was vasten verplicht.
Deed je het niet, at je midden in de
week biefstuk of karbonade, dan
ging je naar de hel. Maar hoe kwam
de Kerk aan dat vasten?
De Kerk heeft vanaf de kerstening
van Europa overal de lokale tradities,
feesten, gewoonten en gebruiken
van de hier wonende mensen
overgenomen. Een voorbeeld is het
Germaanse lichtfeest op 25 december:
de terugkeer van het licht en de
hoop op een spoedige lente waarin
alles weer gaat groeien en bloeien
door het terugkerende zonnelicht.
Zonder zon geen eten, geen leven,
niks. De Kerk heeft er de geboorte
van een ander licht, het licht van het
christelijk geloof, van gemaakt. De
geboorte van Jezus.
Ook Pasen is van oorsprong een
Germaans feest, de vreugde over de
groei en de bloei in de lente die alle
voedsel terugbrengt en een eind
maakt aan de langdurige periode
van voedseltekort en honger. Omdat
ook de kippen weer flink aan de
leg zijn, vanaf de herfst tot de lente
legden de kippen niet, mogen we
met Pasen drie eieren eten. Melk
was er ook pas weer als de kalfjes in
het voorjaar werden geboren. Dus
was er ook weer vlees als de stiertjes
werden geslacht.
Zo was vasten dus bittere noodzaak,
omdat er op het eind van de
winter nog nauwelijks meer iets te
eten was. De voorraden slonken. De
kelders en zolders raakten leeg. Dat
is nu haast niet meer voor te stellen,
vooral als je de overladen winkels
binnenloopt.
Onze voorouders waren geheel afhankelijk
van de natuur. In de zomer
en in de herfst probeerden ze zoveel
mogelijk bewaarbaar voedsel op te
Het is nu vastentijd. Maar wie
houdt zich nog aan het vasten of
aan versterving, zoals het vroeger
ook heette? De hele week geen
vlees op tafel. Kinderen kregen
geen snoep. Wat ze wel kregen
moesten ze de hele vastentijd
bewaren in vastentrommeltjes, die
pas open mochten als op paaszaterdag
de klokken hadden geluid.
Een vastentrommeltje.
Foto Heemkunde
vereniging Helden
slaan. Mijn grootmoeder was de
hele zomer en herfst bezig fruit en
groenten in te maken. Snijbonen in
Keulse potten. Wij noemden dat
meizoentjes in het gras. Kersen en peren
in weckflessen. Appels werden
gedroogd. Oma beschikte niet over
een diepvriezer, wel over een koele
kelder, maar die was niet koud genoeg
om bederf op termijn te voorkomen.
Zalm
De winter was de tijd dat de broekriem
moest worden aangehaald omdat
alles op was. In de negentiende
eeuw kwam het voor dat mensen
overleefden op zwart brood, als dat
er al was, kastanjes, noten en de eerste
blaadjes van paardenbloemen.
Vlees was er al helemaal niet, maar
vis daarentegen in overvloed. Daarom
aten ze in de vasten wel vis. Tot
1900 zat de Maas nog vol zalm. Zo
vol dat de mensen in de Maasdorpen
elke dag vis aten. Te vaak, waardoor
knechten en dienstmeiden in
hun contract lieten zetten dat ze
niet elke dag zalm wilden eten.
Dus u mag nu tot Pasen wel zalm uit
de Maas eten. Helaas is er geen zalm
meer in de Maas te vinden. Op een
enkel eenzaam visje na dat er in is
verdwaald of er in uitgezet is. De
zalm ligt nu diepgevroren in de supermarkt.