Woensdag 10. 04. 2024 11
Horst
Lise Arts (12) geniet van haar rol als voltigeur
Lise Arts uit Horst was tijdens het
paasweekend succesvol op een
internationaal voltige toernooi in
het Franse Saumur. De twaalfjarige
won in de categorie children
dames.
Door Rob Buchholz
Deze sport is het beste te omschrijven
als acrobatiek op een bewegend
paard. De berijder van het paard –
of beter gezegd: de acrobaat – heeft
de naam voltigeur. De persoon die
het paard begeleidt is de longeur.
Geen eenvoudige sport en ook zeker
geen alledaagse. Al op jonge
leeftijd koos ze voor het turnen,
maar sinds haar zesde is ze ook actief
in deze paardensport. „Mijn
moeder was bestuurslid van de ruiterclub
in Sevenum. Ze vroeg of ik
zin had om mee te gaan. Het bleef
niet bij kijken, al snel deed ik zelf
mee.” Het feit dat ze actief was met
turnen bleek een groot voordeel.
„Je maakt stap voor stap vorderingen.
Al snel was mijn paard in galop
en kon ik onder het rijden op artistieke
wijze dansen en turnen.”
Actief bezig
Wat maakt voltige voor haar zo aantrekkelijk?
„Je bent echt actief met
het paard bezig. Alleen stil zitten
heeft voor mij te weinig uitdaging.
Ik zie het ook echt als dansen op een
paard.” Volgens Lise zijn niet alle
paarden geschikt voor deze sport.
SPORT
Voltige is voor Lise
als dansen op een
paard. Foto
Daniel Kaiser
Maasbree / Horst
Tijn van Kuijk focust meer op zwemplezier
opzichte van die clubzwemmers’
uit.” Op het NK sprint („mijn beste
dag ooit in het water”) versloeg hij
het gros van zijn concurrenten. „Ik
wilde gewoon een leuk toernooi
zwemmen, maar ‘s ochtends zwom
ik mijn snelste tijd ooit. Ik kwalificeerde
me als eerste voor de finale
van de vijftig meter schoolslag en
pakte daarin de zilveren medaille”,
zegt hij trots.
School
Wilde Van Kuijk na die bijzondere
prestatie niet kijken wat hij nog
meer kon bereiken? Hij peinst. „Eerlijk
gezegd heb ik daar nooit over nagedacht,
want na het NK gingen we
de zomerstop in. Achteraf heb ik
echter geen spijt van mijn keuzes.”
Ondanks zijn leeftijd weet de zwemmer
wat hij wil bereiken. „Als ik bij
het selectieprogramma was gebleven,
had ik wellicht moeten stoppen
met school. Je weet dan alleen niet
of je daadwerkelijk doorbreekt. Dat
risico wilde ik niet nemen”, legt hij
uit. Over enkele weken hoopt de
sporter zijn mbo-diploma te behalen
en in september begint hij aan
zijn vervolgopleiding fysiotherapie.
„Rond die tijd wil ik op kamers in
Maastricht. Zwemmen komt dan op
een lager pitje te staan. Ik ga wel bij
de studentenzwemvereniging,
maar richt me ook op wielrennen en
triatlons. Dat zijn nieuwe uitdagingen
die ik wil ontdekken en waar ik
plezier in heb.”
Zeven gouden medailles bij de
regionale kampioenschappen en
een zilveren plak op het NK sprint;
dat was vorig jaar de oogst van Tijn
van Kuijk (19) uit Maasbree.
Desondanks focust de zwemmer
van HZPC Horst zich niet meer op
een plek in de Nederlandse
zwemtop. „Ik wil er niet alles voor
opgeven. Mijn plezier staat voorop.”
Door Tim van Sintfiet
Vanaf de middelbare school richtte
Van Kuijk, dit jaar genomineerd als
sporter van het jaar in de gemeente
Peel en Maas, zich volledig op een
zwemcarrière. Vijf trainingssessies
per week waren geen uitzondering
en hij nam deel aan wedstrijden
door heel Nederland. De zwemmer
uit Maasbree fantaseerde over de
Olympische Spelen, maar kwam er
gaandeweg achter dat die droom
niet voor hem was weggelegd. „Ik
wil niet alles voor de sport opgeven.
Mijn eigen plezier staat voorop. De
resultaten die ik behaal, zijn minder
belangrijk”, vertelt hij nuchter.
Gescout
Bij de junioren behaalde Van Kuijk
de ene na de andere podiumplek. Zo
won hij vier gouden medailles op het
NK bij de jeugd. Dankzij die prestaties
kwam de zwemmer op de radar
van de KNZB en werd hij in 2021 gescout
voor het nationale selectie-
programma. „Ik kreeg zes keer per
week zwemtraining in Eindhoven.
Hoewel ik in korte tijd veel leerde,
besloot ik na een halfjaar te stoppen.
Ik was vaak van huis en miste
mijn sociale leven”, herinnert hij
zich. De sporter keerde terug naar
HZPC Horst en hervond daar het
plezier. Iedereen kent elkaar en er
heerst geen prestatiedruk, dat miste
hij in het trainingsprogramma.
In wedstrijden neemt Van Kuijk het
tegenwoordig geregeld op tegen
oud-ploeggenoten en talenten van
de KNZB. „Die jongens zijn vooral
met zichzelf bezig”, vertelt de
zwemmer. „Ze voelen zich meer en
stralen een soort ‘kijk mij eens ten
Tijn van Kuijk in actie. Foto Lé Giesen
„Het dier moet het zelf ook leuk vinden.
Dat voel je aan. Het is belangrijk
om het dier te laten wennen aan
de bewegingen die je als voltigeur
maakt. Ook de rol van de longeur is
belangrijk. Deze persoon zorgt ervoor
dat het paard blijft lopen en let
daarbij goed op mijn bewegingen.”
Houten paard
Naar eigen zeggen is ze ongeveer
dertien uur per week met voltige en
turnen bezig. Volgens Lise is dat
noodzakelijk. Zo verricht ze de eerste
oefeningen van een nieuwe kuur
altijd op een bok, een houten paard.
Dat is niet zonder reden. „Omdat
het nieuwe bewegingen voor mij
zijn, kan ik wat feller zijn. Een paard
schrikt daar van. Pas als ik mijn
rust heb gevonden en zachtjes op
het paard kan landen, stap ik over
op het echte dier.”
Samen met haar huidige paard
Doemaar is Lise bij een aantal wedstrijden
per jaar actief. Dat kan een
internationaal toernooi zijn, zoals
vorig weekend in Saumur, maar
ook tijdens het aankomende NK in
Ermelo of tijdens het EK vorig jaar
in Zweden. Daar mocht ze ervaring
opdoen met het Nederlandse team.
Een echt hoger doel heeft de twaalfjarige
nog niet voor ogen. Nuchter
zegt ze: „Ik zie wel waar ik uitkom.
Het is voor mij nu eerst belangrijk
om veel ervaring op te doen. Ik ben
nog jong, vind het leuk en zie wel
wat de toekomst mij brengt.”