woensdag 26. 05. 2021 5
MAASTRICHT
Ouderen in
actie voor
betere ingang
Ouderen in de Maastrichtse wijk
Heugemerveld zijn een zogeheten
crowdfundingactie gestart voor
een toegankelijke ingang van
buurtgebouw La Bellettsa.
Het buurtgebouw is een huiskamer
waar mensen uit de buurt binnen
kunnen lopen om samen te eten en
drinken en activiteiten te ondernemen.
„Deze ingang moet toegankelijk
gemaakt worden voor mensen
met een beperking zodat zij er ook
met hun rollator of scootmobiel in
kunnen.”
De huiskamer is open op maandag,
dinsdag
en donderdagmiddag, en
trekt voornamelijk ouderen. Zij willen
dat een toegankelijke ingang
wordt gebouwd voor de ouderen die
in een scootmobiel zitten of met een
rollator lopen.
Een aangepaste ingang gaat circa
25.000 euro kosten. De gemeente en
de eigenaar van het gebouw willen
hier nog niet aan meewerken, aldus
de initiatiefnemers van de actie.
„Wij willen 5000 euro ophalen om te
laten zien dat deze ingang nodig is.
Op die manier hopen wij dat de gemeente
of de woningbouw de rest
van het bedrag wil bijdragen.”
Meer informatie: www.voordeouderen.nl.
VILT
Avond4daagse Vilt
is terug van weggeweest
Wandelvereniging Vilt houdt dit
jaar weer een Avond4daagse.
Daarmee herleeft in het dorp een
oude traditie, zij het in aangepaste
vorm. Zo is onderweg en bij de start
en finish geen verzorging aanwezig.
De vierdaagse vindt plaats op 1, 2, 3
en 4 juni en wandelaars hebben de
keuze uit gemarkeerde routes van
vijf en tien kilometer. Wie vijf kilometer
kiest, kan tussen 18.00 en
19.00 uur starten. Beginnen aan de
tien km kan van 17.00 tot 18.00 uur.
Starten kan vanaf de parkeerplaats bij sporthal
De Bosdries, Valkenburgerstraat 115 in
Berg en Terblijt. Deelname is gratis.
REGIO
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
MAASTRICHT
Gevelplantjes geplant
in Sint Maartenspoort
De vergroening van de wijk Sint
Maartenspoort in Maastricht vordert
gestaag. In de buurttuin zijn zaterdag
de plantjes voor geveltuintjes
van 40 adressen in de wijk uitgedeeld
die zich hadden opgegeven bij
het buurtnetwerk. Bewoners kunnen
langs de gevels van hun woningen,
met toestemming van de gemeente,
plantenstrookjes aanleggen.
De geveltuintjes zijn een gezamenlijk
project van gemeente Maastricht,
natuureducatie CNME en
bewoners. Het project ‘Groen in de
stad’ is eerder al van start gegaan in
wijken als Pottenberg, Wyck en
Wyckerpoort.
ZEG HET MAAR...
DOOR RENÉ WILLEMS
Marlène Damoiseaux en Wiel Smeets
in de huiskamer van het Geerlingshospice
FOTO JOHANNES TIMMERMANS
Bewoners bijeen bij de uitgifte
van de plantjes. FOTO BUURTNETWERK
US SINT MAARTENSPOORT
Vrijwilligers van Geerlingshospice
maken laatste periode draaglijk
DE BOEKSUGGESTIE
Speelse kijk op zilverwerk
De publicatie is geschreven door
Lars Hendrikman, Paul Kerckhoffs,
Jan Jaap Luijt en Stijn Huijts. Het
bijeenbrengen van een zilverschat
in een speciale ‘zilverzaal’ is de aanleiding,
aldus museumdirecteur
Huijts. „De collectie heeft een Maastrichtse
signatuur. We verwachten
zilverliefhebbers hier een groot plezier
mee te doen.” Dat Maastrichts
zilver uit de 18e eeuw een groot aandeel
heeft, komt door de hoge kwaliteit
van het zilver uit deze contreien.
Huijts: „Het was een periode van
bloei in Maastricht, met als gevolg
meer opdrachten voor zilversmeden.”
De schwung zit in het onderscheid
met NoordNederland,
aldus de
museumdirecteur. „Maastricht had
meer een link met Luik dan met het
noorden van het land. Hier kreeg
zilverwerk meer draaiing in de
vorm, er was meer uitbundigheid.
Wellicht heeft dat te maken met het
katholicisme versus rechtlijnig protestantisme
in het noorden.”
In het boek worden de hoogtepunten,
twintig topstukken van de expositie,
luchtig besproken. „Speels,
aan de hand van anekdotes. Meer
vanuit gebruiksprincipes uit het dagelijks
leven dan vanuit kunsthistorische
bril. Het is een laagdrempelige
introductie in het zilver in de samenleving
van de 18e eeuw in
Maastricht.” Daarnaast vertellen
verzamelaars in het boek hoe hun
passie voor zilver is ontstaan.
‘Zilver met Schwung’ telt 96 pagina’s en is
voorzien van illustraties. Het boek dat 22,50
euro kost, is te verkrijgen via www.bonnefanten.
nl en te bestellen bij de lokale boekhandel.
ISBN: 978 94 6262 319 4.
In het Bonnefantenmuseum staat
de nieuwe vaste tentoonstelling
‘Zilver met Schwung’ te wachten op
publiek dat weer naar binnen mag.
Bij de expositie verscheen een
gelijknamig boek. Met een prominente
plaats voor het zilverwerk
van hoge kwaliteit uit Maastricht.
Een zilveren soepterrine uit 1787 maakt deel uit van de collectie.
ARCHIEFFOTO PETER SCHOLS
DOOR SJAK PLANTHOF
Mensen komen naar het hospice om
waardig afscheid te nemen van het
leven. Dat moet zwaar zijn. Voor de
gasten, zoals ze consequent genoemd
worden. Voor hun familie.
Voor het verplegend personeel. Maar
zeker ook voor de vrijwilligers.
Marlène Damoiseaux: „Het kan
zwaar zijn, zeker. Maar het is een
groot misverstand dat het in een
hospice altijd kommer en kwel is. Er
wordt hier ook veel en vaak gelachen,
hoor.”
Wiel Smeets: „Het is mooi om te
merken wat je voor de mensen hier
kunt betekenen. Ik moest een keer
naar de winkel in het centrum. ‘Mag
ik mee’, vroeg een van de gasten.
‘Dan trakteer ik op het terras.’ Zo gezegd,
zo gedaan. Die man zat op het
terras te stralen in zijn rolstoel. ‘Dit
is de mooiste dag die ik de afgelopen
jaren heb meegemaakt’, vertelde hij.
Geweldig. Ik was zo blij dat ik hem
dat pleziertje nog had kunnen doen.”
Wat was voor u de reden om als vrijwilliger
te gaan werken voor het hospice
in Valkenburg?
Smeets: „Ik ging regelmatig op bezoek
bij mijn zuster toen die in het
hospice in Mechelen lag. Als familie
werden we daar altijd geweldig opgevangen
door de vrijwilligers. Als
je het even moeilijk had
wat heel
normaal is, natuurlijk
was er altijd
wel iemand die een hand op je schouder
legde. Nadat mijn zus overleden
was besloot ik dat zelf ook voor anderen
te gaan doen.”
Damoiseaux: „Ik heb altijd in de
zorgsector gewerkt. Na mijn afscheid
daar wilde ik me in elk geval
nuttig blijven maken. Bij het steunpunt
Mantelzorg hoorde ik dat ze in
Valkenburg verlegen zaten om vrijwilligers.
Ik meldde me dus hier bij
Sevagram. En daar heb ik geen dag
spijt van gehad.”
Wat doet u concreet in het
Geerlingshospice?
Damoiseaux: „Wij zijn in de eerste
plaats gastheer of
vrouw. Voor bezoekers
die bij iemand in het hospice
op visite komen. Maar ook voor de
gasten zelf. We zorgen ervoor dat
het eten netjes wordt opgediend, zodat
het er smakelijk uitziet. We verversen
de bloemen op tafel. Kortom:
we zorgen ervoor dat er een prettige
sfeer in huis hangt.”
Smeets: „Daar hoort natuurlijk ook
bij dat je af en toe een praatje maakt
met de mensen die hier verblijven.
Je krijgt toch een zekere band met
elkaar, zeker als mensen wat langer
hier zijn. Het geeft mij heel veel voldoening
als ik zie dat zij zich op hun
gemak voelen bij mij. Ook in die ongetwijfeld
heel moeilijk periode.”
Het Geerlingshospice in Valkenburg
bestaat tien jaar. Al die jaren
zorgen vrijwilligers er samen met
de verpleging voor dat de laatste
periode voor de zieke bewoners
draaglijk is.