Woensdag 31. 05. 2023 5
regio
‘Mijn ouders
sliepen lang
apart voor Cas’
» Vervolg van de voorpagina.
Dat Cas thuis wordt verzorgd is een
bewuste keuze. Marc: „We zijn in de
gelukkige omstandigheid dat we als
gezin optimale zorg kunnen bieden.
Hij heeft intensieve hulp en toezicht
nodig. Soms moeten we ingrijpen
als hij bijvoorbeeld dreigt te stikken
in slijm.”
Het huishouden in huize Van der
Putten is volledig op Cas gericht.
„Als er iets is, laten we alles vallen.”
Daar heeft Marc, ondanks dat hij alles
voor zijn broer overheeft, ook
weleens moeite mee. „Ik kan niet altijd
met vrienden afspreken. Dat is
soms frustrerend. Maar dat valt in
het niet bij wat mijn ouders zich
moeten ontzeggen. Die sliepen lange
tijd apart om Cas te kunnen verzorgen.”
Marc beziet zijn rol inmiddels rationeel.
„Cas heeft zorg nodig. Ik ben
nu zelf volwassen, met andere mensen
om me heen. Medestudenten
hebben alle begrip, ze steunen me.
Sommige oude vrienden schrokken
wel eens van de situatie. Met mijn
ouders bespreek ik zorgtaken als ik
de deur uit ga. Dat belemmert me
niet. Ik weet niet anders.”
Meer info: www.mantelzorgzuid.nl/jeugd.
Sittard-Geleen
Werkplaats Financiën is
verhuisd en vaker open
De Sittardse vestiging van Werkplaats
Financiën, inlooppunt waar
vrijwilligers mensen helpen met financiële
zaken, aanvragen van regelingen
en belastingzaken, is sinds
1 mei verhuisd van het Land van Gulick
naar het nieuwe ontmoetingscentrum
aan de Odasingel 88-90.
De openingstijden van de Werkplaats
zijn uitgebreid. De inloop in
Sittard is op de maandag- en dinsdagochtend
open. In Geleen is de inloop
open op maandag- en woensdagochtend.
Ook hulp bij gebruik
van digitale middelen is mogelijk.
Zie ook www.wpfinancien.com.
REGIO
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Limbricht
Paul van Loo en Ivo
Rosbeek zingen over
oorlog, vrede en vrijheid
Paul van Loo en Ivo Rosbeek treden
op 2 juni op in het Salviuskerkje in
Limbricht met het programma Oorlog,
vrede, vrijheid.
Paul van Loo, zanger en leadzanger
van The Black Stars, en Ivo Rosbeek,
componist, zanger en toetsenist,
zijn ‘vaste gasten’ in het Salviuskerkje.
Ze zingen in verschillende
talen liedjes over oorlog en de route
naar vrede. Het programma op 2
juni begint om 20.00 uur en duurt
ongeveer een uur.
Plaatsen à 15 euro zijn te reserveren via
concerten@salviuskerkje.nl.
zeg het maar
Door Sjak Planthof
Na dikke viltstift is dictafoon de
weg naar derde detectiveroman
verslechterde mijn zicht zo erg dat
ik in 2016 dertig weken moest revalideren.
De therapie bestond uit
handvaardigheid. Gezellig samen
kleien en boetseren. Nadeel was dat
ik mijn creaties amper nog kon zien.
Ik besloot een vervolg te geven aan
de LOI-cursus schrijven die ik eerder
had gevolgd. Ik begon te boetseren
met woorden. Dat lukte.”
Vanwaar detectives?
„Toen ik nog kon zien, keek ik graag
naar Duitse krimi’s en Engelse detectiveseries.
En ik verslond boeken
in dat genre. Ik was altijd gefascineerd
door ontwikkeling van de verhaallijn
richting climax. Dat wilde ik
ook. De wending in mijn leven bood
me de kans dat te proberen.”
Is dat gelukt?
„Dat is aan lezers om te beoordelen.
Ik start met een framewerk, gaandeweg
word ik verrast door de verwikkelingen
die ik neerpen. Het is
voor mij een zinvolle invulling van
mijn nieuwe leven.”
Hoe omschrijft u uw huidige leven?
„Het duurde een flink aantal jaren,
nadat ik was afgekeurd, om het te
accepteren, maar ik ben nu een gelukkig
mens. Gezichten niet meer
kunnen herkennen, was een zware
fase. Een worsteling van een jaar.
Toen ook het fysieke schrijven niet
meer ging, zocht ik lang naar een
manier om toch door te kunnen
gaan. De dictafoon bleek een oplossing.
Na een lang proces heb ik mijn
weg gevonden.”
Wat zou u anderen willen meegeven?
„Dat je ondanks beperkingen vaak
wel een weg kunt vinden, ook al is
dat niet makkelijk. Als het glas half
leeg is, wordt het moeilijk.”
De detective ‘Fatale beslissing’, met ISBNnummer
9789090370651 is te bestellen via
lokale boekhandels.
Marcel Herfs (64) uit Sittard,
geveld door een oogziekte, gaf zijn
leven na te zijn afgekeurd een
wending door… te gaan schrijven.
Nu is hij vrijwel blind. Het boek is
daarmee niet dicht: hij leverde per
dictafoon zijn derde detectiveroman
‘Fatale beslissing’ af.
U bent, na twee detectiveromans,
vrijwel volledig blind. Hoe heeft u uw
derde boek voor elkaar gebokst?
„De eerste twee boeken kon ik publiceren
door met dikke viltstift grote
letters te schrijven, waardoor ik
mijn woorden kon zien. Bij mijn derde
boek ging dat niet meer. Een bittere
pil. Uit nood ben ik overgegaan
op dicteren. Mijn vriendin zet het
over op papier. Zij is mijn eindredacteur
geworden. Ze corrigeert me.
Een geluk bij een ongeluk.”
Waarom koos u, met steeds minder
zicht, ervoor om te gaan schrijven?
„Nadat ik in 2010 werd afgekeurd,
Voor de vrijwel blinde
Marcel Herfs is het
glas halfvol. Foto
Peter Trompetter
Paul van Loo. Archieffoto
Peter trompetter
de boeksuggestie
Het theater der herinneringen
Het is een inspirerend boek geworden
over twee vrouwen: de Turkse
Meryem Yildiz en de beroemde Duitse
kunstenares Käthe Kollwitz. „Altijd
al had ik in mijn achterhoofd ooit
iets met mijn fascinatie voor Käthe
Kollwitz te doen”, vertelt Lenssen.
„Ik heb Kollwitz-musea bezocht en
antiquariaten afgestruind om boeken
over haar te vinden. En nu is mijn
roman klaar. Ik ben er trots op!”
Peter Lenssen is een geëngageerd
schrijver, zo blijkt sinds zijn eerste roman
Toplöss, die in 2015 onder de
naam Mijnverdriet werd heruitgeven.
In Het theater der herinneringen combineert
hij twee verhalen. Het verhaal
van de Turkse Meryem die op
haar zesde met haar ouders vanuit Istanbul
in Berlijn, en later in Heerlen,
terechtkomt, én dat van Käthe Kollwitz,
die aan het begin van de Eerste
Wereldoorlog haar zoon Peter verliest.
„Het zijn bijna klassieke verhalen
over mensen die door een speling
van het lot een deel van hun identiteit,
hun bestaansgrond, kwijtraken en
vervolgens op zoek gaan naar hun
herkomst, de bron waaruit ze putten,
om uiteindelijk zichzelf te hervinden.
Käthe Kollwitz werkte achttien jaar
aan haar beroemde Ouderpaar, twee
beelden die in West-Vlaanderen zijn
opgesteld, een eerbetoon aan haar
gestorven zoon. Meryem ontsluiert
in haar zoektocht naar Käthe en het
ontstaan van het monument het geheim
van haar eigen ouders en de
leegte die ze ervaart. Twee vrouwen,
werelden van elkaar verwijderd, en
toch niet.”
Peter Lenssen presenteert zijn roman op vrijdag
2 juni, 20.00 uur, in het Cultuurhuis aan de
Sittarderweg in Heerlen.
Tweeënhalf jaar werkte auteur
Peter Lenssen uit Heerlen aan zijn
roman ‘Het theater der herinneringen’,
waarvan de laatste vier
maanden, met steun van het
Letterenfonds, in Berlijn. Op
vrijdag 2 juni wordt het boek
gepresenteerd.
Peter Lenssen in het Kollwitz-museum in Keulen. Foto Privéarchief
Door redactie