Woensdag 31. 05. 2023 5
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Venray
Energiecoaches
voortaan voor iedereen
De tien vrijwillige energiebespaarcoaches
die actief zijn in de gemeente
Venray zijn vanaf nu zijn beschikbaar
voor alle inwoners die
graag willen besparen op hun energierekening.
De energiebespaarcoaches gaan
met een koffertje aan handige hulpmiddelen
aan de slag en beginnen
een huisbezoek met het bekijken
van het energieverbruik. Daarna
maken ze een rondje door de woning
om te kijken wat er beter kan. Zoals
verlichting, warmwatergebruik,
verwarming, tocht en energieverbruik
van apparaten. Met kleine
veranderingen valt vaak al veel te
bereiken. Eén graad lager stoken levert
bijvoorbeeld 7 procent gas
besparing op. De coaches bespreken
alle mogelijkheden, zodat bewoners
aan het eind van het bezoek een
beeld hebben van wat ze zelf kunnen
doen om energie te besparen.
De coaches geven (nog) geen adviezen
over isolatiemaatregelen van
spouw, dak of vloer. En ook niet over
verwarmingsinstallaties, warmtepompen
en zonnepanelen. Ofwel de
woning-gebonden maatregelen.
Daarvoor gaan ze eerst opleidingen
volgen.
Inwoners van Venray die graag advies krijgen
van een energiecoach kunnen bellen met de
helpdesk, tel. 088-0046388.
REGIO
Anita bestiert De Mouter in haar eentje:
‘Ik hoop het nog 10 jaar vol te houden’
Gennep is door de eeuwen heen
altijd een belangrijke verbinding
geweest tussen Venlo en Nijmegen,
maar ook tussen Brabant en het
Duitse achterland. Het stadje aan
de Maas en de Niers ligt aan een
wezenlijk kruispunt van (vroegere)
spoor-, tram- en buslijnen.
Limburg
Honderd boekjes over
drollen en duizendpoten
tegenkomt”, legt ze uit. „Ooit hebben
mijn opa en oma en mijn ouders dat
zaadje in Amsterdam geplant.”
Voor trouwe lezers is Dittes boekje
het eerste waar ze naar grijpen als
het Limburgs Landschap op de mat
valt. Mede door de rake zwart-wit illustraties
van Wil Kroon zijn het
ware collector’s items. „Ik stuur
haar mijn teksten en stop er foto’s of
tekeningen bij zodat duidelijk is hoe
‘mijn’ dieren of planten eruitzien. Zo
telt de duizendpoot slechts dertig
pootjes.”
Ditte heeft nooit gebrek aan inspiratie.
Voor een deel haalt ze die uit haar
eigen tuin, een ‘landgoed’ ter grootte
van zestig are met een vijver. En
een vos, een steenmarter, dassen,
eekhoorns, spechten, lijsters en
roofvogels als bewoners. „Maar ook
eenden, kippen, kikkers en talloze
kriebelbeestjes. Het is hier een echte
beestenboel. Verder lees ik over
de natuur alles wat los en vast zit,
want ik vind het belangrijk dat alles
klopt wat ik schrijf. Met wat humor
proberen we er een hapklare brok
leesvoer van te maken. Om kinderen
én volwassenen warm te maken
voor de natuur in hun omgeving en
er ook iets over te leren. Verder zit er
altijd een opdracht in waar vaak verrassende
reacties op komen.”
Pissebedden, slakken, mollen,
drollen, varens, schaapskuddes en
mergelgroeven. Ditte Merle schrijft
er al 25 jaar over in het kwartaalblad
van het Limburgs Landschap.
Door Hub Bertrand
In het lentenummer verscheen het
honderdste verhaaltje van de kinderboekenschrijfster
uit Landgraaf.
Gewijd aan de duizendpoot, zo’n
kriebelbeestje waar ze een speciale
voorliefde voor heeft. Net als het lieveheersbeestje
waar het eerste natuurboekje
aan was gewijd. „Als het
maar gaat over wat je in de natuur
Ditte Merle laat zich ook door haar eigen tuin
inspireren. Foto Peter Trompetter
Nadat ze in 1990 koos voor een carrière
als schrijfster sleepte de voormalige
onderwijzeres twee Zilveren
Griffels, een Gouden Uil en twee Vlag
en Wimpels binnen. Ze werkte daarnaast
voor jeugdbladen, kranten en
het tijdschrift Natuur aan de basis.
„Inmiddels doe ik dat minder, maar
die natuurboekjes laten me niet los.
Zo lang het kan en de redactie van
Limburgs Landschap het wil, blijf ik
dit doen.”
beekse graanhandelaar Jacobs gebouwd
als woonhuis. „Wanneer het
precies een horecagelegenheid is geworden,
is niet bekend. Mijn schoonfamilie
heeft er op een gegeven moment
een hotel-café met zwembad
van gemaakt. De gasten sliepen in
vijf kamertjes met stromend water
boven. Het gezamenlijke toilet was
op de gang. Ook het gezin zelf woonde
er. De keuken was de leefruimte.
Het pand is eigendom en heeft geen
monumentenstatus, dus ik kan er eigenlijk
mee doen wat ik wil.”
In de loop der jaren is er weinig of
niets veranderd aan het interieur. De
oorspronkelijk open veranda is bij
het café getrokken en er is ooit een
nieuwe bar geplaatst. De biljarttafel
heeft nog niet zo lang geleden het
veld moeten ruimen, maar de oude
telefooncel staat er nog. „Die gebruik
ik als opbergkast.”
Toekomst
Over de toekomst van de bruine
kroeg toont Anita zich niet echt optimistisch.
„De overgang van roken
naar niet-roken is hier een belangrijke
oorzaak van en de coronatijd was
ook heel zwaar. Maar met vastenavond
hangen ze met de benen buiten.
Dat vier ik gewoon vanachter de
tap mee.”
Zoals het er nu naar uitziet, ligt er
geen opvolging in het verschiet. „Ik
hoop het nog 10 jaar vol te kunnen
houden, dan word ik 66…”
Os Kefeeke
Door Pieter Duijf
Een oude locomotief aan de Brabantweg
herinnert nog aan het
roemruchte spoorwegverleden. Het
is niet voor niets dat het hoofdkantoor
van de Maas Buurt Spoorweg
(MBS) en later de Zuidooster Autobusdiensten
was gevestigd in Gennep.
Vlakbij het huidige busstation
aan de Heijenseweg lag mouterij
‘Aurora’. Heineken en Grolsch waren
de grootste afnemers. Kleinere
partijtjes mout vonden hun weg
naar onder andere De Vriendenkring
in Arcen en La Belle Alliance in
Venlo. De fabriek zelf is inmiddels gesloopt,
maar de leegstaande directievilla
staat nog fier overeind.
Pal aan de overkant ligt Café de Mouter.
Uitbaatster is Anita Jetten. De
geboren boerendochter uit Milsbeek
spreekt liefkozend over haar
‘bruin kroegje’ aan de rand van de
bebouwde kom.
Sinds het overlijden van haar man
Hans enkele jaren geleden staat ze er
nagenoeg alleen voor, maar ze wil
haar klanten niet opzadelen met
haar verdriet. „Ik ben er immers
voor mijn gasten. Ik doe alles alleen,
ja ook het poetsen, het onderhoud en
het snoeien van de struiken en bomen
buitenom. Gelukkig word ik
hierbij geregeld geholpen door wat
handige stamgasten en mijn zoons.”
Vroeger
De klandizie bestaat voornamelijk
uit (oudere) Gennepenaren. „Zij praten
vooral over het vroegere Gennep,
bijvoorbeeld over het oude politiebureau
vlakbij. Wie er allemaal ingesloten
heeft gezeten en waarvoor.
Verder heb ik nog een vast groepje
kaarters en een dartclub. Ook worden
hier geregeld feestjes gehouden.”
Het pand is rond 1900 door de Mils-
Anita Jetten doet vrijwel alles
zelf in haar Café de Mouter.
„Gelukkig word ik geholpen
door mijn zoons en enkele
stamgasten.” Foto's Lé Giesen