Woensdag 14. 06. 2023 13
neerbeek
Clubicoon van VV Neerbeek stopt nu echt
Na 22 jaar neemt Kevin Kock (36)
afscheid van het eerste elftal van
vierdeklasser Neerbeek. Zo komt
er een einde aan de activiteiten
van de clubicoon van Neerbeek.
Maar niet helemaal, de roep van
een lager team lokt immers.
Door Willy Wingen
literaire hoek
SPORT
’In mijn verhalen en gedichten zit mijn levensreis verborgen’
van communiceren, in verbinding
komen met je innerlijk, inzicht verwerven
in een wereld van onbekende
gevoelens en verborgen kennis.
Evenwicht scheppen tussen verstand,
gevoel en intellect. Die innerlijke
wereld staat voor mij centraal
en die wil ik naar buiten brengen. En
van mensen kun je veel leren, zeker
als je met verschillende milieus in
aanraking komt. Ik was vroeger niet
alleen werkzaam als chemisch laborante,
maar ook als VVV gids en allerlei
andere soorten van vrijwilligerswerk.
Daarnaast verdiepte ik
me in de psyche van de mens.”
Mijn levensreis
„In al mijn verhalen en gedichten zit
een levensreis verborgen, die ik eerder
zo heb beleefd en gevoeld. Ja, en
net als bij veel andere schrijvers loop
je de hele dag met het verhaal in je
hoofd rond. Ik ga zelfs van de personages
in mijn verhalen houden. Ik
weet ook niet waarheen mijn levensreis
leidt, maar ik wandel met vertrouwen
mijn bestemming tegemoet.
Ik laat merktekens achter, die
je terugvindt in alles wat ik geschreven
heb. Je zou kunnen zeggen dat ik
hiermee een brug probeer te slaan
tussen de alledaagse belevenissen
en de spirituele wereld, want er is
nog zoveel te ontdekken. We staan
pas aan het begin. Het leven blijft een
zoektocht naar jezelf.”
Van een gesprek wordt gezegd dat
slechts tien procent bestaat uit de
woorden die je gebruikt, de rest is lichaamstaal.
Bij schrijven gaat het
voor 100 procent om de taal. De lichaamstaal,
je gevoel, je intuïtie, dat
dien je dus als schrijver in woorden
te vangen.
Die uitdaging fascineerde Marlène
Hommes, een schrijfster die in
Maastricht woont. We hebben elkaar
ooit ontmoet tijdens een presentatie.
Omdat ze gedurende haar
leven een aanzienlijk oeuvre heeft
opgebouwd, nam ik contact met
haar op. Ik wilde meer van haar en
van haar werk weten.
Inmiddels is ze de pensioengerechtigde
leeftijd ruimschoots gepasseerd,
maar nog altijd nieuwsgierig
naar de kern en het doel van het leven.
Rode draad
Tijdens de koffie bij haar thuis vertelde
ze, dat ze is opgegroeid met
verhalen, poëzie, en toneel.
„De neiging om mijn omgeving te
verkennen had ik al toen ik heel jong
was. Ik werd aantrokken door de
magie van de natuur om me heen. Na
de geboorte van mijn zoons begon ik
met schrijven, ook al om de dingen
beter te begrijpen en helder te krijgen.
En met succes, zoals het Libretto:
Gablion & Maglionne, waarbij Gerard
Franck de muziek componeerde.
Daarnaast zijn meerdere
gedichten en een verhaal op muziek
gezet en verfilmd. In 1999 won ik de
Peter Kemkens Literatuurprijs met
het verhaal: Het einde van de tijd.”
Met bewondering blader ik in de romans
en gedichtenbundels die Marlène
op tafel heeft uitgespreid.
In de bundel Lacrimosa uit 2016 lees
ik:
De warmte
die uit je ogen straalde,
heb ik in mijn hart gevangen
Delicate woorden van een gevoelige
dichteres.
Overigens heeft ze meer bundels geschreven,
zoals: Het Land Van Mijn
Gedachten (met Thea Metze-deSnayer),
Zoektocht naar het onbegrensde
land en Parallelle Wereld.
Maar de nadruk ligt toch op de romans,
zoals: Op zoek naar de adelaar,
Rook En Vuur, Terugkeer naar Lucreta,
De Bestemde Tijd, Cirkels in het
Zand, Reis door de blauwe nacht en De
verborgen wereld van Nyam.
„Schrijven”, zegt ze, „is een vorm
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Niek Bremen over
Marlène Hommes.
Marlène Hommes.
Foto Privéarchief
DOOR NIEK BREMEN
REGIO
Kock is in Neerbeek en omgeving een
meer dan bekend persoon. Beschreven
als leider van het team, koning
aan de bar, legende van vv Neerbeek
en immertor, de veel scorende spits.
Heel wat superlatieven dus. Hij kan
er om lachen. „Blijkbaar iemand bij
de club die goed kan schrijven”, geeft
hij grinnikend aan. En dan serieus.
„Er is iets met dat clubje dat heel diep
in mijn hart zit en waar ik veel voor
over heb.” Vreemd genoeg komt Kock
niet uit Neerbeek, maar uit Geleen.
Hij heeft zelfs een tijdje bij Geleen
Zuid gespeeld. „Maar daar vond ik in
de jeugd mijn draai niet. In de brugklas
zat ik met wat jongens uit Neerbeek
in de klas en zo ben ik hier op het
veld terechtgekomen en maakte ik op
mijn vijftiende al het debuut in het
eerste.”
Kock is vervolgens tweeëntwintig
seizoenen selectiespeler geweest. Hij
zei heel mooie tijden te hebben gehad,
maar dat de club ook twee jaar in een
diep dal zat na degradaties van de
derde naar de vijfde klasse. „Na die
eerste degradatie besloten we met
een aantal jongens een vriendenteam
de grote initiator van feestavonden
en uitjes. Niet voor niets wordt hem
bij Neerbeek de rol van sfeermaker
toegedicht. Hij is voor Neerbeek nog
niet verloren, wél voor het eerste. Dat
heeft hij ook trainer Jo Gorissen laten
weten. „Het is definitief en daar houd
ik me ook aan.”
te creëren. Dat is ons gelukt, maar er
werd door de club wél gevraagd om
eventueel uit te helpen als de selectie
in nood zat.”
Zo werd er vaker een beroep op zijn
loyaliteit jegens het eerste team gedaan
en kwam het geregeld voor dat
hij twee (en één keer zelfs drie) duels
op zondag speelde. „Dan word je zo
vaak voor het eerste gevraagd, dat je
niet meer in de gaten hebt, dat je het
maximale aantal van vijftien duels
dat je op één mag spelen inmiddels
hebt bereikt. En zo miste ik nota bene
de beslissingswedstrijd van mijn eigen
team.” Iets wat hij na wat gevloek
maar moest accepteren. „Helaas een
misrekening van hogerhand. Clubs in
de regio kennen je, dus dan hoef je ook
niet meer op een lager team te acteren.”
Niet alleen is Kock zes jaar aanvoerder
geweest, waarin hij op het veld
het grote voorbeeld gaf. Ook was hij
Kevin Kock in zijn
rol als aanvoerder
bij Neerbeek. Foto
VV Neerbeek