Woensdag 05. 07. 2023 3
Wullem
Column
grashoek/hegelsom
‘Gouden Peelhelm komt
ook op naam van mijn opa’
‘Een eenmalige belevenis’ Samen met Grashoekenaar Huub
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€
€
€
€
€ €
€
Bezorg jezelf een volle
BANKREKENING
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€ € €
€ €
€
€
€
€
€
€
€
€ € € €
€
€ € €
€
€
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€
€Meld je aan op
bezorgdekrant.nl
Start direct als
krantenbezorger en ontvang € 1000,-
startbonus!*
* informeer naar de voorwaarden
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
De wegen van de lokale politiek zijn
soms ondoorgrondelijk. Neem nu
Venray. Daar besloot de gemeenteraad
ruim twee jaar geleden een
streep te zetten door de voorgenomen
aanleg van een bedrijventerrein
aan De Spurkt. Onder meer
omdat ooit was afgesproken dat de
Spurkt de uiterste grens zou
vormen van de bedrijventerreinen
in dit deel van Venray. Vorige week
dinsdag ging de gemeenteraad
alsnog akkoord met de ontwikkeling
van een bedrijventerrein aan
de Spurkt. Partijen die twee jaar
geleden nog verklaard tegenstander
waren, zagen nu uitsluitend
voordelen. Weliswaar ziet het
huidige plan er anders uit dan het
vorige, maar toch. Wat onder meer
is veranderd, is de naam van het
bedrijventerrein: toen De Spurkt,
nu Smakterheide-Noord. ‘Taal doet
wonderen’, constateerde Guus
Reintjes fijntjes namens het CDA,
dat al voorstander was van de
aanleg toen Smakterheide-Noord
nog door het leven ging als De
Spurkt.
De ooit zo harde grens van De
Spurkt bleek vorige week ineens
boterzacht. Partijen als D66, PvdA,
Samenwerking Venray en Venray
Lokaal vielen voor beloftes van het
gemeentebestuur over natuurcompensatie
en de aanleg van nieuwe
natuur. In dit kader viel steeds de in
politieke kringen populaire term
robuust. De nieuwe natuur – is
natuur überhaupt maakbaar? –
moet ‘robuust’ worden en een
‘robuuste overgang’ vormen naar
het Loobeekdal. Wat dat zo stoer en
daadkrachtig klinkende ‘robuust’
precies inhoudt bleef vaag, maar
het had er alle schijn van dat taal
ook in dit opzicht wonderen deed.
Een andere modieuze term bleef
eveneens ongedefinieerd: natuurcompensatie.
Volgens Henk
Bisschops (PvdA) bestaat de
natuurcompensatie in dit geval uit
bos. Jeroen van de Leur (Samenwerking
Venray) bleek het voor
natuurcompensatie bestemde
gebied deels te willen inrichten met
zonnepaneelvelden. Wat duidt op
een wel heel bijzondere opvatting
van het begrip natuur.
Op GroenLinks en SP na stemde de
voltallige gemeenteraad in met de
ontwikkeling van het bedrijventerrein.
Dat is best opmerkelijk omdat
verantwoordelijk wethouder Wim
de Schryver (VVD) op een groot
aantal vragen geen antwoord kon
geven. Zo is vooralsnog onduidelijk
welke rol Ontwikkelbedrijf Greenport
Venlo gaat spelen in de
ontwikkeling van Smakterheide-
Noord. Ook bleef schimmig of dit
inderdaad de laatste industriële
uitbreiding van Venray wordt, zoals
Henk Bisschops bepleitte.
Je hoeft geen ziener te zijn om te
voorspellen dat de Venrayse
gemeenteraad voorlopig nog niet is
uitgesproken over Smakterheide-
Noord.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
De Spurkt
» Vervolg van de voorpagina.
Zo heeft Romy Broens (17) geleerd
dat het cijfer 4 in Zuid-Korea taboe
is. „Het is een ongeluksgetal, daar
praat je niet over.” Fenne Voesten
(17) weet op haar beurt dat ‘nee’ zeggen
als onbeschoft wordt ervaren.
Verder is het vooral oppassen voor
beestjes en ziektes die we in Nederland
niet (meer) kennen. Zoals rabiës.
„Je kunt je maar beter niet laten
likken of krabben door een hond of
kat”, zegt Judith van der Elsen (17),
die ook de tips van haar zus Froukje
ter harte neemt. „Zij is in 2019 naar
de Jamboree in Amerika geweest
en heeft me uitgelegd wat handig is
om wel en niet mee te nemen.”
Daarentegen is het programma van
de Jamboree nog grotendeels in nevelen
gehuld. Kijkend naar het verleden
gaat de 15-jarige Suze Voesten
ervan uit dat het opnieuw één groot
avontuur zal worden. „Raften, suppen,
wildernisbanen. Maar ik verwacht
dat we ook veel gaan zien van
het land en zijn cultuur.” En van elkáárs
culturen, voegt haar oudere
zus Fenne eraan toe. „De wereldcultuurdag
is een terugkerend onderdeel.”
Kluijtmans, schrijver van verschillende
boeken over de Gouden Peelhelm,
wil Peter Janssen op 27 september
een petitie aanbieden bij het
Rijksmuseum voor Oudheden in
Leiden om erkenning te vragen voor
de rol van zijn grootvader bij de
vondst van de Romeinse helm, één
van de pronkstukken van het museum.
De 88-jarige Hegelsommer
komt daarmee een belofte na die hij
ooit als kind aan zijn opa deed. „Ik
heb er grote moeite mee dat in het
museum alle aandacht naar Gebbel
Smolenaars gaat. Het verhaal dat
daar wordt verteld, is onvolledig.”
Elke keer als hij zijn grootvader
Peer Janssen, alias Loeves Pier, in
Grashoek bezocht, kreeg hij van
hem in geuren en kleuren te horen
wat er op 17 juni 1910 gebeurde in ‘t
Zinkske bij Helenaveen. Die dag
stuit veenarbeider Gebbel Smolenaars
op een hard object. In de veronderstelling
dat het slechts om een
oude ketel gaat, zet hij het werk
voort. Want tijd is geld: de turfstekers
ontvangen stukloon, met treuzelen
valt niks te verdienen. Collega
Loeves Pier is wel nieuwsgierig, ook
omdat eerder bij het steken vreemde
lappen leer zijn aangetroffen, en
graaft het mysterieuze voorwerp eigenhandig
uit. Als hij het vuil eraf
wil spoelen met water, loopt Smolenaars
met hem mee. Het blijkt een
Romeinse helm van goud te zijn.
Janssen zet het ding op zijn hoofd en
roept in een jolige bui: ‘kijk, hier
staat de keizer van Helenaveen’.
Smolenaars wordt daarentegen bevangen
door goudkoorts. Hij
schermt de vindplek af en eigent
zich brutaal het kostbare hoofddeksel
toe. „Waarom mijn opa de helm
zelf niet meenam? Tja, als ik dat
eens wist. Misschien omdat Smolenaars
kon lezen en schrijven en hij
niet.” Wat Peter Janssen wel weet is
dat zijn grootvader er veel spijt van
heeft gehad. „Maar vooral verdriet.
Smolenaars hield het vindersloon
dat het Rijksmuseum van Oudheden
voor de helm betaalde, namelijk
helemaal voor zichzelf. Dat heeft
hem echt pijn gedaan. Opa had een
groot gezin en kon dat extra geld
goed gebruiken. Hij moest vaak huilen
als hij mij dit verhaal vertelde.
Daarom heb ik hem destijds beloofd
dat ik het ooit zou rechtzetten.”
Een belofte die hij nu dankzij Huub
Kluijtmans op hoge leeftijd alsnog
hoopt in te lossen met de petitie.
Kluijtmans (75) heeft de belangstelling
voor de Gouden Peelhelm geërfd
van zijn vader Leo, die bekend
stond als de ziener van de Peel. „De
rol van Loeves Pier verdient meer
bekendheid. Ik heb getuigenverklaringen
van mensen die beweren dat
de helm door hem is gered.”
Peter Janssen bezweert dat het
hem niet om het geld te doen is. „Ik
wil eerherstel voor mijn grootvader,
meer niet. Dat heb ik hem beloofd.”
Het aanbieden van de petitie maakt deel uit
van een busexcursie getiteld ‘Een Romeinse
dag in Leiden’. Aanmelden kan op de website
www.cliotravel.nl.
Turfsteker Gebbel Smolenaars
staat al dik een eeuw te boek als de
vinder van de beroemde Gouden
Peelhelm. Onterecht, vinden Peter
Janssen en Huub Kluijtmans. De
eer komt volgens hen ook Janssen’s
opa Loeves Pier toe.
Door Marcel van Lier
Huub Kluijtmans (links) en Peter Janssen weten
het zeker: „Gebbel Smolenaars is niet de enige
vinder van de Peelhem.” Foto cliotravel
Noord-Limburg
Tuinvlindertelling: hoeveel
vlinders tel jij na de ‘junidip’?
De natuurorganisatie hoopt zoveel
mogelijk mensen te porren voor
deelname, zodat de actuele stand
van zaken goed in kaart kan worden
gebracht. Meedoen is eenvoudig en
neemt ongeveer een kwartier in beslag.
Resultaten kunnen worden
doorgegeven via tuintelling.nl. „Vorig
jaar werden ruim 6.000 tellingen
gedaan en circa 73.000 vlinders gespot.
De nummer één was toen de
dagpauwoog. Ontzettend talrijk
met meer dan 16.000 exemplaren in
één weekend. De atalanta eindigde
op nummer twee (9.879), het klein
koolwitje werd derde (8.780).” Of die
aantallen dit keer weer gehaald
worden valt nog te bezien. „Dit
voorjaar waren er weinig vlinders
te zien. De junidip is geweest en de
zomergeneratie is nu gaan vliegen.”
Speciaal voor ‘meetellers’, jong en
oud, werd een herkenningskaart samengesteld
waarop alle vlinders
staan afgebeeld. Deze kan worden
gedownload (en eventueel uitgeprint)
via vlinderstichting.nl. Het is
mogelijk om tijdens het weekend
meerdere tellingen te doen, mits telkens
bij nul wordt begonnen. Bij
zonnig en warm weer zijn de omstandigheden
het best.
Kijk voor meer tips en informatie op vlinderstichting.
nl.
Hoe is het in ons land met de
vlinderstand gesteld? Op die vraag
poogt de Vlinderstichting het
antwoord te vinden tijdens de
jaarlijkse tuinvlindertelling, van
vrijdag 7 tot en met zondag 9 juli.