Woensdag 13. 07. 2022 3
Oetgesjtreke
Column
Sittard-Geleen
Sitech geeft cheque van
700 euro aan Vaste Prik
Geverik
Omvergereden beeld
terug na restauratie
Geleen
Biesenhof deelt geschiedenis
zichtbaar met de bezoekers
Lou Spee (links) en Paul de Wit voor de commandeurswoning gelegen
op de binnenplaats van de Biesenhof. Foto Françoise Petersen
L a nbdesgcrha pfspl ts
Rondwandeling
op 20 & 23 juli
Start om
10.30 en 12.00 uur
Een plek om nooit te vergeten
Op een zonnige plek in de bloemenweide, stil in de schaduw onder een beuk in
het beukenbos of midden tussen de verschillende fruitbomen in de fruitboomgaard.
Op onze nieuwe landschapsbegraafplaats in Ulestraten kiest u een rustplaats,
voor eeuwig, op een plek door uzelf gekozen. Een plek waar het mogelijk is om
rust en troost te vinden in de geborgenheid van de natuur. Een plek waar een
groene, gevarieerde omgeving u volledig en vredig omarmt. Maak kennis met
de begraafplaats, de natuur en onze plannen tijdens een rondwandeling.
langs de gewannen 20, ulestraten | www.walpot.net/landschapsbegraafplaats
Ulestraten
Paul Heffels
Zoals u ongetwijfeld als regelmatig
lezer van deze column zal zijn
opgevallen, kan mij waar het mijn
woon- en verblijfplaats betreft enig
chauvinisme niet ontzegd worden.
Maar wat er zaterdag gebeurde
had ik zelfs in mijn meest patriottische
bui nooit durven dromen. De
ruim 35 jaar geleden heropgerichte
schutterij groeide uit van een
dode mus tot een stralende feniks
en keerde onder terecht luid
gejuich met d’n Um terug in het
dorp.
Of ik iets met schutterijen heb?
Eerlijk gezegd niet zo heel veel. Ik
kom niet uit een schuttersnest.
Mijn vader was geen sjöt, ondanks
dat mijn opa zich in 1951 tot koning
schoot. Mijn broers vriendengroep
doopte zich in de jaren 70, in de
periode dat de schutterij in ruste
was, tot Sjötte van Bor, maar
verder niets. In de periode dat ik
de schutterijwaardige leeftijd
bereikte, duurde de rustperiode
nog steeds voort.
Wel was ik in 2005 betrokken bij
de organisatie van het ZLF, zeg
maar het mini-OLS, toen zich dat
letterlijk aan de overkant van mijn
straat afspeelde. Als nietsvermoedend
buurman van het feestterrein
bezocht ik een informatieavond
over het feest en als voorzitter
van de werkgroep personeel
keerde ik huiswaarts, opgezogen in
de familieband van de vereniging.
Vele maanden, werkuren en
zweetdruppels later, vierde Born
een geweldig feest en ontstond
mijn band met de naar patroonheilige
Sint Martinus genoemde
vereniging.
Dus zat ik zaterdag om 11.00 uur
rustig aan de radio om te luisteren
naar het liveverslag van het
kavelen. Nu al trots dat ze zich
daar überhaupt al voor geplaatst
hadden: bij de laatste 24 van de
135. Dat ze geoefend hadden wist
ik, van de aanhoudende inslagen in
de kogelvanger die ik vrijdagavond
zittend in mijn tuin kon horen.
Wat volgde was een lange dag op
dezelfde stoel. Voorgenomen
klussen in huis en tuin maakten
even plaats voor luisteren, goed
bedoelde conversatie van mijn
vrouw werkte storend op mijn
gebiologeerde gekluisterdheid aan
de lippen van John, John en
Robert van L1. Man, wat een
spanning. Als een vertraagde
lancering van een Apollo-raket
telde het aantal overblijvende
schutterijen af: nog 10, 9, 8… Tot
die bloedstollende finale, toen al
vast stond dat we het OLS 2023 in
het ergste geval met de fiets
konden bezoeken. Dan dat beslissende
moment, tien over vier.
Het spontane feest dat volgde was
geweldig. Born glom van trots. In
één keer was iedereen schutterij en
iedereen Born. Nu zorgen dat we
dat vasthouden en er volgend jaar
samen een onvergetelijk OLS van
maken.
REAGEREN?
redactiesittard@delimburger.nl
Trots
Sitech heeft een cheque van 700
euro overhandigd aan Vaste Prik
Sittard-Geleen. Het geld voor deze
groep zwerfvuilrapers is opgehaald
tijdens een wandelestafettemarathon.
Medewerkers van Sitech Finance
hebben 42 kilometer van het
kantoor op Chemelot via het Pieterpad
naar de Sint Pietersberg in
groepjes gelopen en hebben daarbij
het sponsorgeld opgehaald. Vaste
Prik laat weten met het geld onder
andere een website met informatie
over zwerfvuil en bingokaarten
voor kinderen te laten maken.
Het kruisbeeld aan de Groeneweg
in Geverik is weer terug. Het kruis
werd 30 maart door een busje omvergereden
waardoor het brak. MonumentenWerk
Limburg heeft de
restauratie de afgelopen maanden
op zich genomen en het Jezusbeeld
teruggeplaatst op zijn sokkel. „Een
geluk dat de veroorzakers van het
ongeluk zich keurig gemeld hebben
na het ongeluk, zodat de herstelwerkzaamheden
door een gespecialiseerd
bedrijf uitgevoerd konden
worden”, aldus Jos Hennekens van
IVN Spau-Beek.
REGIO
Lou Spee kocht boerderij de Biesenhof
met de aangrenzende landerijen
in 2002. „Menigeen vroeg zich af
in welk avontuur hij zich stortte, het
was een bouwval, een hoop stenen.
Maar hij wilde die hoop oude stenen
een horecafunctie geven”, vertelt de
in Spaubeek woonachtige Paul de
Wit. In 2004 startte de renovatie.
„Veel mensen passeerden al hoofdschuddend
de ruïne, maar gaandeweg
veranderde dat in verwonderde
en bewonderende blikken. Als
hem iets gevraagd werd zei Lou
Spee alleen maar: ‘Geduld hebben,
wacht maar eens af!’”
Inmiddels is de Biesenhof een begrip
in de regio, maar het levenswerk
van Spee is nog niet geheel voltooid.
„Deze plek heeft een geschiedenis
waar ik aanvankelijk niet veel
van wist, maar wat me opviel is dat
onze bezoekers het ook niet wisten”,
vertelt Spee. Om de hele geschiedenis
boven tafel te krijgen, schakelde
hij de hulp in van Paul de Wit. De
stadsgids van Luik, Tongeren en
Aken is zeer geïnteresseerd in historie.
Daarnaast is hij een van de
vrijwilligers die de tuinen, waar vele
fruitbomen staan, rond de Biesenhof
onderhoudt. „Dat maakt dat de
historie van de plek me ook bijzonder
bezighoudt”, aldus De Wit.
Geschiedenis
„De geschiedenis gaat terug tot
1259, toen Aleidis van Beekhoven
akkerland en een boerderij schonk
aan de Duitse Orde. Het was een
machtige organisatie met rijke bezittingen
in heel Europa. De ridders
van de Duitse Orde vestigden hier
vervolgens een commanderij, ook
wel ridderhuis genoemd, en gaven
het domein de naam Commanderie
Kleine Biesen”, steekt De Wit van
wal. „In 1468 werd de commanderij
opgeheven, maar deze ging verder
als boerderij van de Duitse Orde. Dit
bleef zo tot in 1798 de Fransen de
boerderij confisqueerden en later
over ging in particuliere handen.
Het bleef tot ongeveer 1980 een
voornaam agrarisch bedrijf in het
Geleenbeekdal.”
Rondleidingen
Om bezoekers te informeren over
de historie staat bij de ingang een
groot informatiebord. „Tevens hebben
we naast de ingang van de commanderij
een bord gehangen en boven
de deur het wapen van de ridderorde”,
legt Spee uit. Daarnaast
kunnen bezoekers zich laten rondleiden
door de omgeving en de Biesenhof.
Paul de Wit informeert belangstellenden
dan op zijn bekende
enthousiaste wijze. „Dat doe ik op
afspraak.”
Voor Spee komen na jaren van verbouwen
de puzzelstukjes nu samen.
„Door het heden te laten zien, wil ik
de bezoekers kennis laten maken
met het verleden.”
Twintig jaar geleden kocht Lou
Spee de Biesenhof in Geleen als
bouwval. Inmiddels ligt de renovatie
alweer een tijdje achter ons,
maar stilzitten is er allerminst bij.
Hij dook samen met Paul de Wit in
geschiedenis van de boerderij en
die wordt steeds zichtbaarder.
Door Paul Dolhain
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief