Woensdag 07. 09. 2022 3
Impassant
Meerssen
Wie helpt scholen bij het
maken van podcasts?
Valkenburg
Rockband DeWolff
in Openluchttheater
L a nbdesgcrha pfspl ts
Rondwandeling
op 21 & 24 sept.
Start om
10.30 en 12.00 uur
Harrie Boom. Foto
Jean-Pierre Geusens
Maastricht
Ezel Pee en pony Wubbel
leggen uit wat corona is
Een plek om nooit te vergeten
Op een zonnige plek in de bloemenweide, stil in de schaduw onder een beuk in
het beukenbos of midden tussen de verschillende fruitbomen in de fruitboomgaard.
Op onze nieuwe landschapsbegraafplaats in Ulestraten kiest u een rustplaats,
voor eeuwig, op een plek door uzelf gekozen. Een plek waar het mogelijk is om
rust en troost te vinden in de geborgenheid van de natuur. Een plek waar een
groene, gevarieerde omgeving u volledig en vredig omarmt. Maak kennis met
de begraafplaats, de natuur en onze plannen tijdens een rondwandeling.
langs de gewannen 20, ulestraten | www.walpot.net/landschapsbegraafplaats
Ulestraten
Ad Van Iterson
Ik zocht iets in mijn rij archiefmappen.
Vond het niet, maar
stuitte wel op iets anders. Een
uitgescheurde bladzijde uit een
faculteitskrantje van de UM, toen
nog de RUL, of zoals de Maastrichtse
volksmond had besloten:
’t RUL. Waarom had ik die pagina
bewaard? Geen idee; ik stond er
zelf niet op.
Het was een luchtig bedoelde
fotoreportage. Om te meesmuilen.
Mannelijke medewerkers die in
korte broek naar het werk komen.
Waaronder ook de afgeritste en
afgeknipte varianten. Ze worden
opgewacht door een collega met
hobbycamera en voorpret. De
portrettengalerij: verbluft kijkende
stafleden. ‘Ik? Op een foto?’ Ook
geïrriteerde gezichten. ‘Waar is dit
voor nodig? Snel dan, ik moet de
wetenschap dienen!’ Maar vooral
dus benen, blote benen, zeer blote
benen. Wit vel, knotsknieën,
ballonkuiten, jubeltenen die uit
sandalen steken. Geen gezicht
1995.
Grappig, best wel. Vooral als je
bedenkt dat UM-medewerkers van
nu te horen krijgen dat ze voor de
winter een dikke trui moeten
aanschaffen vanwege de crisis. Het
fenomeen Warme Truiendag
bestaat al jaren aan de Maastrichtse
universiteit. Het Green Office
van de universiteit heeft dit zelfs
weten op te rekken naar Warme
Truienweek. Nu luidt het dwingende
advies: hou die trui de hele
winter aan in de faculteitsgebouwen.
De thermostaat wordt
vastgeschroefd. De ijsbloemen
zullen bloeien op Randwyck en
rond de Ezelmarkt!
Een trui aanschaffen? UM-personeelsleden
hebben allemaal al een
trui, en een dikke! Die komen hun
winter op kantoor wel door, geen
zorgen. Maar daarbuiten? De
discussie over nu-te-heet en
straks-te-koud wordt stadsbreed
gevoerd. Op elke straathoek en aan
elk buffet is het raak. Ik maak een
extra rondje over het Groot
Kerkhof, om aan mijn verplichte
dagelijkse stappenaantal te
geraken. Loop ik G. tegen het lijf,
gasfitter in ruste. Of ik het ook zo
benauwd heb? Nou! Of ik hier ook
familie had liggen? Nee, geen eigen
familie. Hij wel, wist hij me te
vertellen. Noonkes en tantes.
Maar zijn eigen ouders zaliger niet.
Die ontbreken hier. ‘Zij wilden niet
onder de grond terechtkomen. Ze
wilden gestookt worden. Indirect
naar boven. Dat was vooral wat
van pap. Die zei aan het eind: ik
heb mijn hele leven last van de kou
gehad. Blauwe vingers. Wintertenen.
Nu wil ik één keer het lekker
warm hebben voordat ik definitief
adieu zeg.’
Reageren?
redactiemaastricht@delimburger.nl
Column
Gestookt
REGIO
Mensen die scholieren en leerkrachten
willen helpen bij het maken
van podcasts, kunnen zich aanmelden
voor het project ‘leesbevordering
en plezier in lezen met
podcasting’ van bibliotheek Meerssen.
De bieb zoekt een leesconsulent met
affiniteit voor podcasting (12 uur).
In een podcaststudio en met opdrachten
worden leerlingen tussen
de 12 en 18 jaar gestimuleerd meer
én andere zaken te lezen.
Meer info: www.bibliotheekmeerssen.nl.
De succesvolle psychedelische
bluesrockband DeWolff uit Geleen
treedt vrijdag 9 september na veertien
jaar weer op in Openluchttheater
Valkenburg.
In het OLT viert DeWolff ook zijn recente
nominatie voor de prestigieuze
muzikantenprijs de Gouden Notenkraker.
De band is in 2007 opgericht en bestaat
uit Pablo van de Poel (zang/gitaar),
zijn broer Luka van de Poel
(drums) en Robin Piso (Hammondorgel).
DeWolff heeft tot heden één
EP en negen albums uitgebracht.
U, of beter gezegd ezel Pee en pony
Wubbel, vergelijken het coronavirus
met een piraat. Zoals een kaper
slecht verdedigde schepen aanvalt,
zo richt Covid-19 zijn pijlen op
zwakke en kwetsbare personen.
„Ik heb deskundigen vaak horen uitleggen
wat corona nou precies is,
maar dan weet je uiteindelijk nog
niks. Door het op deze simpele manier
te vertellen, krijgen mensen er
wellicht een beter beeld bij. Dat
hoor ik in elk geval terug van mensen
die mijn nieuwe boekje gelezen
hebben.”
Uw eerste boekje met Pee en Wubbel
ging over pesten. ‘Pee en Wubbel en
de Coronapiraat’ gaat opnieuw over
een relatief zwaar thema.
„Ik wilde na het succes van mijn eerste
boekje een tweede uitbrengen.
Maar dat moest wel ergens over
gaan. Terwijl ik aan zoeken was
naar een geschikt thema werden we
opeens geconfronteerd met corona.
Mijn vrouw en ik hebben daar gelukkig
niet mee te maken gehad,
maar we zagen uiteraard wel hoe
dat virus in onze directe omgeving
huishield. Daarmee had ik mijn onderwerp
dus snel te pakken.”
In uw verhalen spelen dieren uit de
kinderboerderij de hoofdrol. Dieren
krijgen echter geen corona.
„Dat klopt. Maar we krijgen wel te
maken met de directe gevolgen van
zo’n pandemie. De kinderboerderij
gaat op slot. Er komen dus geen bezoekers
meer, en er is niemand die
nog wat lekkers voor hen koopt in
het winkeltje. Je ziet de dieren daardoor
vereenzamen. Een beeld dat
wij zelf herkennen. Bij ons had niemand
corona, maar wij konden onze
kleinkinderen niet meer bezoeken.
Als we daarheen gingen, moesten
we buiten blijven. Bij het afscheid
gaven we elkaar op het vensterglas
een zoen. Dat was verschrikkelijk.
Zielig, eigenlijk.”
U heeft weer twee versies gemaakt
van uw boekje, een Maastrichtse en
een Nederlandse uitgave. Welke was
het eerste klaar?
„De Maastrichtse, uiteraard. Ik
denk en praat in het Maastrichts,
dus dat gaat mij het makkelijkste af.
Vervolgens heb ik dat vertaald in het
Nederlands. Wat nog knap lastig
was, want sommige woorden zijn
bijna niet een op een te vertalen. In
het boek komen een paar nieuwe
dieren voor. De praatgrage ara, bijvoorbeeld.
In de Maastrichtse versie
heet die Harie Bombarie. Maar
wat maak je daar in het Nederlands
van? Onze dochter Angelique, die
ook de illustraties heeft gemaakt,
kwam met de oplossing: Harrie
Herrie. Heel leuk. Maar het klinkt
toch anders dan Harie Bombarie.”
Na zijn verhalen over pesten snijdt
Harrie Boom in zijn nieuwste boek
opnieuw een actueel thema aan: hij
laat ezel Pee en pony Wubbel in
gewonemensentaal uitleggen wat
corona eigenlijk is en wat die
‘piraat’ allemaal teweegbrengt.
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
zeg het maar...
Door René Willems
/landschapsbegraafplaats
/www.bibliotheekmeerssen.nl
/nieuwsbrief
link