Woensdag 27. 09. 2023 REGIO 11
Muziek en gezinstocht bij
buitencentrum De Pelen
Bezoekers kunnen zondag 1 oktober
voor zowel een optreden van Reintje
en haar Voskes als een gezinstocht
terecht bij buitencentrum De Pelen
in Ospel.
De Nederweerter muzikanten van
Reintje en haar Voskes spelen en zingen
kinderliedjes. Er zijn voorstellingen
om 13.30 en om 15.00 uur in het
overdekte amfitheater. De toegang
bestaat uit een vrijwillige bijdrage
die ten goede komt aan het Peelpodium.
Tijdens de ontdektocht ‘speuren
naar geuren en kleuren’ ontdekken
de deelnemers de plantenwereld in
dit hoogveengebied door te kijken,
ruiken, proeven en voelen. De start is
om 11.00 uur bij de balie van het buitencentrum
van Staatsbosbeheer
aan de Moostdijk 15 in Ospel. De activiteit
duurt anderhalf tot twee uur.
Deelname kost 6 euro voor volwassenen
en 4 euro per kind.
Reserveren is noodzakelijk via: www.staatsbosbeheer.
nl/peelontdektochten.
ospel
weert
‘Het is mooi om te zien
hoe mensen zich
verwonderen over natuur’
» Vervolg van de voorpagina.
IVN Weert e.o. organiseert allerlei
activiteiten voor scholen, zoals de
MilieuActieDagen, en houdt diverse
publieksactiviteiten, waaronder
slootjesdagen, vogelwandelingen,
paddenstoelenmorgens en lezingen.
„We bereiken bijna alle scholen in
Weert. Zowel basis- als middelbare
scholen. We doen ook veel op aanvraag”,
vertelt schoolgids Mia Gabriëls
Tindemans. Vroeger gingen
de natuur- en schoolgidsen naar de
scholen toe. Tegenwoordig komen
de scholen naar het centrum. „Door
zelf in de natuur bezig te zijn, ontdekken
de kinderen uit eigen ervaring
hoe bijzonder de natuur is. Het
is zo mooi om te zien hoe kinderen of
volwassenen zich verwonderen
over de natuur.” Als voorbeeld
noemt Gabriëls-Tindemans de waterdiertjes.
„Mysterieuze diertjes,
die je normaal niet ziet. Als kinderen
ze uit het water scheppen, hoor
je vaak: ‘Wauw, ik wist niet dat die in
het water leven’.”
De vrijwilligers van IVN Weert e.o.
komen iedere dinsdagochtend samen
en kunnen versterking goed
gebruiken. „Je hoeft geen kennis
van planten of dieren te hebben. Dat
komt vanzelf. Als je maar respect
hebt voor de natuur. Er is altijd wat
te doen en het gaat ergens over.”
Interesse? Mail naar info@ivnweert.nl.
Heksen waren slachtoffers van bijgeloof
trof de boer de koe dan uitgeput aan.
Misschien was de heks er wel helemaal
mee naar de Bocksberg gereden,
in de Harz. Daar kwamen heksen
en de duivel ’s nachts bij elkaar
om feest te vieren. Boer Bruijnen
bedacht een list. Die avond bond hij
zijn scheermes voor het sleutelgat.
De volgende ochtend trof hij alle
koeien in goede conditie aan, maar
een van de buurvrouwen zag hij lopen
met beide armen in verband en
ze keek hem vuil aan.
Brandwonden
Bij bakker Peeters in Kessel kwamen,
als hij ’s avonds laat aan het
werk was, een groep zwarte katten
bij de oven liggen. Ze bleven mauwen
tot hij ze wat melk gaf, maar op
zekere dag was hij het zat en gooide
een pan kokend water naar de jammerende
beesten.
Toen hij na middernacht naar bed
ging trof hij zijn vrouw aan met
brandwonden.
voor heksen. Enkele volksverhalen
die hier en daar, vaak in lichte varianten,
werden verteld, bleven over.
Ze worden niet vaak meer gehoord.
Verzamelaars
Gelukkig zijn veel volksverhalen bewaard.
Al tussen 1870 en 1880 verzamelde
H. Welters, toenmalig rector
te Grubbenvorst, een forse bundel
met Limburgse legenden, sagen,
sprookjes en volksverhalen.
Later kwam hij nog met het boek
Feesten, zeden, gebruiken en spreekwoorden.
Met zijn boeken zette hij
de toon voor latere verzamelaars. In
Helden verzamelde Graad Engels
honderden volksverhalen. In Nunhem
deed Piet Abrahams dat. In
Beesel was Leo Janissen (nog
springlevend) heel actief. Ze verzamelden
ook verhalen buiten hun
dorpen en bundelden deze in boeken.
Niet alle vertellers gaven boeken
uit, er waren er ook die ze publiceerden
in heemkundige tijdschriften.
Zo zijn de verhalen van Hannes
Kempkens uit Montfort terug te
vinden in de jaarboeken van heemkundevereniging
Roerstreek.
Langzaam aan werden de gruwelijke
verhalen over bijvoorbeeld de
heksen teruggebracht tot min of
meer anekdotische verhalen, die je
kon geloven of niet. Je mocht er ook
om lachen. Zie hier een paar voorbeelden.
Koerijden
Als de boeren in Helden-Dorp hun
koeien terugbrachten naar de stal
moesten die dieren huup truuk eerst
met de vot en dan pas met de kop de
stal in. Deden ze dit niet op deze manier,
dan zouden ’s nachts heksen
binnen kunnen komen en hen met
hun staarten aan elkaar kunnen
knopen.
Toch kwam bij boer Bruijnen wel
eens een heks binnen, door het sleutelgat
van de staldeur. Ze ging dan
paardrijden op een koe. ’s Ochtends
van nul tot nu
Door ton van reen
Tot ver in de vorige eeuw werden er
in Limburg veel verhalen verteld, ‘s
winters bij het haardvuur, ‘s
zomers op de bank voor het huis.
Door de komst van de tv, die het
licht van de vlammen verdrong, en
films uit de hele wereld die verhalen
uit de eigen streek lieten
vergeten, is er nog maar weinig
over van deze vaak eeuwenoude en
meestal wat griezelige volksverhalen
over heksen en duivels, weerwolven
en spoken, dwaallichten en
aerdmenkes. Al die griezelige
figuren en booswichten hadden
iets van doen met de duivel. De
ingrediënten van deze volksverhalen
zijn nu ook niet meer geloofwaardig.
Wie gelooft er nog in de
duivel?
De kern van volksverhalen bestond
altijd uit iets wat ooit was gebeurd of
waar men bang voor was. Vooral de
verhalen over heksen zijn daar het
bewijs van. Wanneer er ziekten uitbraken,
zoals de pest, de oogsten
mislukten, of het vee ziek werd,
rampen waar de duivel de hand in
zou hebben, dan kregen vaak vrouwen
daarvan de schuld.
Want de duivel was een geest en kon
zelf niets. Hij had handlangers nodig
die zijn kwaadaardig werk
moesten uitvoeren. Vaak werden
daar de joden en zigeuners voor
aangezien, maar waar die er niet
waren – zoals op het platteland in
Limburg – werden vrouwen beschouwd
als de schuldigen.
Dieptepunt
Vanaf de vijftiende tot aan het begin
van de achttiende eeuw bereikte de
heksenvervolging een rampzalig
dieptepunt, vooral mede door het
kwaadaardige boek De Heksenhamer.
De Dominicaanse pater en inquisiteur
Jakob Sprenger beschreef
in zijn boek uit 1485 gedetailleerd
hoe je vrouwen moest
ondervragen en folteren tot ze toegaven
dat ze samenwerkten met de
duivel.
Vooral door toedoen van de roomskatholieke
kerk hebben vele duizenden
vrouwen hun leven verloren op
de brandstapel.
Gelukkig stierf het bijgeloof aan de
duivel uit en daarmee ook de angst
Eerder dit jaar was er een herdenking voor slachtoffers van de heksenvervolging op de Galgenberg in
Roermond. Foto john peters
limerick
De kermis in Weert is ‘n vette
Hier zou je eens op moeten letten:
Je maag beetje zwak?
Kan hoofd tegen kwak?
Ik denk dan aan Newton z’’n wetten
Frans Adriaens, Weert
Wat kun je over haar vertellen?
„Omdat ze gevonden is, moeten we
het hebben van onze waarnemingen
en de bekende karaktereigenschappen
van dit ras. In de omgang is
Dazzle een heel vrolijke en vriendelijke
hond die iedereen enthousiast
begroet. Zoals een echte jachthond
betaamt, heeft ze veel energie en
merk je dat ze graag voor je werkt en
alles snel oppikt.”
Waar zou Dazzle het beste op haar
plaats zijn?
„Omdat ze best een flinke hond is, is
het wel nodig dat ze voldoende ruimte
en beweging krijgt. En omdat ze
een energieke hond is, moet haar
nieuwe baasje voldoende tijd hebben
om met haar bezig te zijn. Met
haar vriendelijke karakter zou ze
ook prima hond zijn voor een actief
gezin met opgroeiende kinderen.”
Dier van de week
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495-563981, e-mail asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel Midden-Limburg de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is teefje Dazzle,
een Vizsla van ongeveer 3 jaar, aan
de beurt.
Hoe komt Dazzle in het asiel terecht?
„Nadat ze door mensen zonder
baasje is aangetroffen, is ze meegenomen
en ondergebracht in het asiel
in afwachting van een eigenaar. Omdat
haar chip niet geregistreerd
bleek te zijn, lukte het niet om de eigenaar
te traceren. Tot op heden
heeft helaas nog steeds niemand
zich gemeld als eigenaar van de
hond, waardoor we nu op zoek zijn
naar een nieuw thuis.”
link
link