Woensdag 01. 11. 2023 11
velden
Een stuk kleiner, nog altijd gezellig
Badmintonvereniging Shuttle uit
Velden is inmiddels 51 jaar oud. Het
gouden jubileum van 2022 werd dit
jaar pas gevierd, op kleinschalige
wijze. „Het is allemaal minder
geworden, maar er is nog genoeg
te doen bij onze club.”
Door Qasim Hakim
Badmintonclub BV Shuttle uit Velden
bestond in 2022 vijftig jaar. „We
hebben toen besloten om geen feest
te vieren vanwege omstandigheden”,
geeft bestuurslid Marleen
Philipsen-Van Gardingen te kennen.
„Dit jaar hebben we twee feestjes
gevierd in de vorm van een jubileumfeest
voor de leden en een reünie
voor oud-leden.” De Veldense badmintonclub
werd in 1972 opgericht
door Ronnie de Groot. „Ze zijn toen
begonnen in een kleine gymzaal in
Velden, later werd er in De Visgraaf
gespeeld en tegenwoordig in sporthal
De Vilgaard.” Dat gebeurt alleen
nog op recreatieve basis.
De badmintonclub telt tegenwoordig
iets meer dan dertig leden. „We
zijn veel te klein om nog in competitief
verband te spelen. Onze jeugdafdeling
is inmiddels ook opgeheven.
Er waren nog twee leden over
van zestien jaar. Die hebben we
doorgeschoven naar de senioren.”
De badmintonclub kende zijn hoogtijdagen
in de jaren negentig. Philipsen
Van Gardingen: „Toen was er
een wachtlijst. Destijds hadden we
SPORT
meer dan 120 leden; vier jeugdteams
en vier seniorenteams. Badminton
was vroeger een stuk populairder.
Ik weet nog dat veel mensen
het op de camping speelden en het
gekscherend ‘campington’ noemden.”
Die tijden zijn voorbij. Toch denkt
Philipsen-Van Gardingen dat de
club nog lang kan blijven bestaan.
„We hebben al een aantal jaren een
samenwerking met de badmintonclubs
uit Blerick en Tegelen, United
en Olympia. Het geeft de mogelijkheid
voor leden van deze clubs om
bij elkaar in de hal te badmintonnen.
Dat zorgt uit sociaal oogpunt voor
een leuke dynamiek doordat je met
veel verschillende mensen te maken
krijgt.” Veranderingen zijn onontkoombaar,
omdat het aantal leden
afneemt. Toch zijn er ook groepen
die in stand blijven. „In de jaren
tachtig is de donderdagmorgengroep
opgericht, die bestaat nog altijd.”
En ook het jaarlijkse oliebollentoernooi
vindt weer plaats op de
eerste woensdag van het nieuwe
jaar. „Het is allemaal minder geworden,
maar evengoed is er nog genoeg
te doen bij onze club. Gezelligheid
staat bij ons op de eerste plaats
en dat is er nog altijd volop.”
Ongeveer dertig leden spelen
wekelijks bij BV Shuttle. Foto
marleen Philips-van gardingen
Blerick
Tafeltennistoernooi
voor parasporters
In sportzaal Muspelheim in Blerick
vindt zondag 5 november van 12.00
tot 18.00 uur een tafeltennistoernooi
plaats voor parasporters uit
Limburg en Brabant.
Wethouder Jacques Smeets zal het
toernooi openen en aan het einde de
prijzen uitreiken aan de winnaars.
De vereniging kan die middag nog enkele tellers
gebruiken zodat het wedstrijdverloop
soepel kan verlopen. Opgeven kan bij Hans
Huijs via telefoonnummer 06-17168230 of
per e-mail jwhhuijs@ziggo.nl.
REGIO
Venlo
Scopias Klein
Zwiterslandcross
Scopias Atletiek uit Venlo/Tegelen
verzorgt zondag 12 november de
twaalfde uitgave van de Scopias
Klein Zwiterslandcross in het gelijknamige
Er zijn meerdere onderdelen, onder
meer een lange en korte cross en onderdelen
Het evenement maakt deel uit van
de 32ste Limbra Cross Competitie
die wordt georganiseerd door een
tiental Limburgse en Brabantse atletiekverenigingen.
geschikt voor alle soorten lopers.
Inschrijven is mogelijk tot woensdag 8 november
Tegelen). Inschrijven op de wedstrijddag kan
ook, maar dan geldt een hoger tarief.
Dorpsadel was vroeger ‘door God gegeven’
geldkas van de Vincentiusvereniging
en maakten uit welke weduwe
wel en welke niets kreeg.
Dan had je de wat minder hoogstaande
maar nog wel elitaire stand
van onderwijzers, de stropdas dragende
ambtenaren van de Gemeente
en van het Rijk. Wat die uitvoerden
was een raadsel. Dat soort mensen
droeg manchester kniebroeken
gescheurd, waarom was niet duidelijk.
Nu weet ik het wel: dat waren
waarschijnlijk foto’s van blote cancandanseressen
in de Moulin Rouge,
het toonbeeld van aards verderf.
De welgestelden, de burgemeester
en de pastoor voorop, maakten de
wetten waar wij ons aan te houden
hadden. Zij stelden de lijsten op van
de KVP bij de verkiezingen, zodat
die partij altijd de meerderheid had
in de gemeenteraad. Ze hadden op
woensdag hun bridge- en biljartavonden
in Hotel Antiek. Tijdens
hun partijtjes dronken ze wijn en
cognac, en reden daarna met hun
kop vol drank in hun Borgward-Isabella,
DKW of Mercedes, naar huis.
Alcoholcontrole bestond toen nog
niet. Er was trouwens niet één politieman
die hen aan durfde te houden.
En hun vrouwen beheerden de
van nul tot nu
Door ton van reen
In de jaren vijftig was de bevolking
van Helden-Panningen, nu KERN
genoemd, opgedeeld in standen. Je
had mensen met een hoed, dat
waren er weinig, en heel veel met
een pet.
Die met de pet op deden deze af als
er een met een hoed voorbijkwam.
Die hield op zijn beurt z’n hoofddeksel
op, vooral om te tonen dat de petdrager
een mindere was. Zo had je
de dorpsadel, bestaande uit de burgemeester,
de hogere ambtenaren,
de clerus, (de pastoor, een handvol
kapelaans en enkele retirerende
missiepaters), de hoofdonderwijzer,
de notaris en een in de koloniën
rijk geworden grootgrondbezitter.
Deze elite, mannen met vlinderstrikjes
en vrouwen die als ze naar
de kerk gingen vossenbontjes om
hun hals droegen, woonde in
prachthuizen met badkamers. Daar
kon ik mij niets bij voorstellen. Wij
hadden een teiltje in de keuken en
daar werden we in gesopt. Ik ging er
in als er al drie voor mij gebadderd
hadden. Zeep was dus niet meer nodig.
De rijken uit ons dorp gingen op vakantie
naar Luxemburg of het
Zwarte Woud. De burgemeester
was zelfs al in Parijs geweest en had
de school een boek geschonken met
foto’s van de Eiffeltoren en de Sacré
Coeur. Er waren foto’s uit het boek
‘Badderen’ in
een teiltje. Foto
getty images
speelpark in Tegelen.
voor junioren en pupillen.
Het parcours is
via www.inschrijven.nl (zoekterm
met wollen kousen boven bruinlederen
officiersschoenen en was gewoonlijk
vaandrig of sergeant in het
leger geweest in Ons Indië en voelde
zich daardoor bevoegd hun verdere
leven commando’s te geven aan iedereen
die beneden hen was gesteld,
en dat was bijna iedereen. Ze
reden op door het Rijk verleende
dienstrijwielen en hadden op hun
bagagedrager allen dezelfde donkerbruine
aktetas met drie slotjes.
Ze hadden hun kantoren bij het
Voedselbureau en het Waterschap.
Bij hen schoven ook enkele welgestelde
middenstanders aan, zoals
Lektrisch Frenske, die rijk was geworden
door de aanleg van elektriciteit
in de boerderijtjes in de Peeldorpen.
Deze wat minder hoog geplaatste,
maar toch ook nog betere
mensen dan wij, hadden hun eigen
sociëteit in Hotel Ueberbach, waar
vooral bier en vieux, een soort namaakcognac,
werd gedronken. Ook
zij waren geheel op zichzelf, maar
nog wel elite en boven ons verheven.
Wij, gewone mensen, keken tegen
hen op. Dat moest ook wel. De pastoor
zei het immers zelf: de standen
waren door God gegeven. Ons, bewoners
van de Ringovenstraat, paste
slechts nederigheid. Onze drank
was water uit de pomp dat, God zij
gezegend, gefilterd als het was door
de turflagen in de Peel, dezelfde
kleur had als cognac.