Woensdag 15. 11. 2023 3
Maastricht
Gratis taxatiedag
Heritage Auctions
verwonderen
ontdekken
ontmoeten/
info en tickets
via schunck.nl
Marijke Kop (midden) is met vrijwilligers aan het wieden in de dorpstuin. Foto Jean-Pierre Geusens
Eijsden
‘Volgend jaar oogsten we
de kruiden voor de Bronk’
t/m 10 mrt 2024
Levenslang/ 10 jaar David Bade
in Heerlen
Overzichtstentoonstelling
6, 13 en 20 dec
Voorleeshalfuurtjes/
in je Pyjama
2 t/m 8 jaar
Impassant
Valkenburg
Christmas Parade is
Europa’s mooiste
t/m 10 mrt 2024
Quentley Barbara/
Doorlopend: installatie in de vitrine
van het Glaspaleis
16 dec
Beste artiest van Heerlen/
Word jij de volgende Beste Artiest
van Heerlen? Meld je aan!
Ad Van Iterson
Het carnavalsseizoen is officieel
begonnen. De volkszanger vuurt
zijn publiek aan. Jaar in, jaar uit.
Aanvankelijk deed hij dat met ‘En
noe die hennekes de loch in!’ (En nu
die handjes de lucht in). Daarna
werd de aanmoediging afgekort tot
‘En nu die handjes!’ Weer jaren
later volstond de zanger met een
simpel ‘Die handjes!’ En afgelopen
zaterdag, voor het station in
Roermond, hoorde het carnavalsvierend
volk van Limburg hem
roepen: ‘Handjes!’
‘Hennekes!’ Eén woord. Simpel,
niet? Less is more, zoals de Akense
architect Ludwig Mies van der
Rohe ons al heeft voorgehouden om
zijn bekritiseerde, onopgesmukte
gebouwen te verdedigen. Minder is
meer.
Ik moet toegeven dat ik nog nooit
bij de 11devande11de lijfelijk aanwezig
ben geweest, ook niet toen de
aftrap nog op het Vrijthof was,
waar ik in elf minuten kan zijn.
Maar ik kijk ’s avonds altijd even
naar wat de lokale media ervan
hebben geschoten. Het blijft een
fascinerend gezicht. Jong en oud,
stedeling en dorpeling, uit het
noorden, midden of zuiden van
onze lange, smalle provincie.
Gebroederlijk en gezusterlijk staan
ze naast elkaar te schommelen,
alsof er geen onderlinge rivaliteit
en haat bestaat. Allemaal hebben
ze kunstig aangebrachte confetti
schmink op het snuitje. Allemaal
hebben ze een halfleeg plastic
bekertje pils tussen de tanden
geklemd, waarna het hoofd achterover
wordt gegooid om het laatste
restje binnen te krijgen. En – het
meest opmerkelijke van alles –
allemaal zijn ze honderd procent
tekstvast.
Toddezèk, Rempetemp, Hoondervel:
maakt niet uit wie op de bühne
staat en wat ze brengen. Het volk
kent elk nummer van buiten.
Refrein, coupletten. Wat me hierbij
echt ontroert: het moment waarop
een Maastrichtse artiest inzet en
de hele provincie invalt. Ik dacht
dat wij die gehate Sjengen waren?
Met hun onsympathieke, langgerekte
dialect, waar meer Hollandse
lange ee’s in zitten dan in welk
ander Limburgs dialect ook. Maar
niets van dit alles. Uit Vijlener,
Panheler en Ottersummer kelen
klinkt het eenstemmig: ‘Hey Pieke…
‘t kuuuuuuuuump!’ Alle Limburgers
worden broeder en eren hun
hoofdstad. Op de elfde van de elfde
dan toch.
‘Handjes!’ Less is more. Minder is
meer. Minder is ook makkelijker.
Hou het kort en simpel, dan
snappen de lui het. Kunnen ze het
onthouden. Als dát de redenering
zou zijn achter het ultrakorte
‘Handjes!’, kunnen we tegen de
volkszanger zeggen: nergens voor
nodig! De fanatieke vierders, die elk
jaar in november al naar de vliering
trekken en de grote kist openslaan,
kennen alles van het carnavalsrepertoire.
Regel voor regel.
Reageren?
redactiemaastricht@delimburger.nl
Column
Handjes
REGIO
De Christmas Parade van het Valkenburgse
Landal is uitgeroepen
tot mooiste kerstparade van Europa.
Volgens Visit Zuid-Limburg is
de titel ‘de kers op de taart voor
Kerststad Valkenburg’, dat dit jaar
opnieuw in de race is voor de titel
Europa’s beste kerstmarkt. De Landal
Christmas Parade is van 18 november
tot en met 30 december op
woensdag en zaterdag te zien.
Stemmen op Valkenburg kan van 30 november
tot en met 7 december via europeanbestdestinations.
com/christmas-markets.
Het internationale veilinghuis Heritage
Auctions Europe houdt dinsdag
21 november in grand café Soiron
in Maastricht een taxatiedag
waar geïnteresseerden gratis de
waarde van hun bezittingen kunnen
laten bepalen. Bezoekers kunnen er
terecht met bijvoorbeeld (oude)
munten, sieraden, goud, zilver,
schilderijen, beelden, serviesgoed
en andere zaken. De taxatiedag
duurt van 12.00 tot 16.00 uur, een afspraak
maken is niet nodig.
Adres: Vrijthof 18, Maastricht.
Tuinvrouw en vrijwilliger Ingrid
Theelen is er al vanaf het begin bij.
„Toen ik vijf jaar geleden de oproep
zag van initiatiefneemster Lisette
Sagis, heb ik meteen gereageerd.
Dat kwam door het woordje ‘moestuin’
in de advertentie. Thuis hadden
we vroeger altijd groente in de
tuin. Dan haalde ik prei uit de grond
en maakte mijn moeder er soep van.
Het idee dat de aarde jou iets brengt
dat je kan gebruiken, maakt mij blij.
Ik kan mijn hoofd leeg maken, de natuur
doet iets met me.”
Bronk-border
Wat begon met een kaal stuk grond
en brainstormen in een tochtige
kantine, is uitgegroeid tot meer dan
een dorpstuin. „Het is inmiddels
een ontmoetingsplek geworden”,
vertelt Marijke Kop, secretaris van
Stichting Sociaal Centrum Eijsden,
de stichting waar de tuin bij hoort.
„Er is een moestuin, een sier- en
kruidentuin, en een beweeg
parcours dat gebruikt wordt door
de fysiotherapeut. En sinds kort
hebben we een ‘Bronk-border’.
Hierin groeien de zeven kruiden die
in kroedwusj gebruikt worden, het
traditionele boeket tijdens de bronk.
Volgend jaar kunnen we de eerste
keer oogsten.”
Lustrum
„We willen blijven vernieuwen en
verbeteren”, zegt Ingrid. „Dus we
zijn telkens op zoek naar betere methoden
en maken nieuwe plannen.”
Biologisch tuinieren staat daarbij
voorop. De tuin bestaat op 18 november
vijf jaar. Het lustrum is in
september al gevierd met een inspirerend
bezoek aan Marnis Kwekerij
in Bunde, waar de vrijwilligers uitleg
kregen over nieuwe technieken.
Ingrid: „Met alles wat er in de wereld
gaande is, helpt biologisch eten
misschien een beetje. Maar dat is
best duur in de winkel. Zelf verbouwen
biedt dan uitkomst.”
Iedereen is oké
De diversiteit van de tuin wordt
weerspiegelt in de vrijwilligers. „Iedereen
die hier komt tuinieren is
oké”, vertelt Ingrid. „Ongeacht leeftijd,
kleur, achtergrond of voorkeur.
Die laagdrempeligheid spreekt
mensen aan. Of je nu alleen koffie
komt zetten of de plantjes water
geeft, alles is goed.” Dat gevoel van
acceptatie en vrijheid werkt aanstekelijk.
„Laatst waren twee dames op
bezoek. Die raakten zo geïnspireerd
dat ze ook een dorpstuin gingen
aanleggen.” Hebben de tuinders
nog wensen voor de toekomst? Marijke:
„We zijn op zoek naar een expert
in duurzaam tuinieren, die zijn
of haar kennis met ons wil delen.”
De tuin achter het voormalige
Groene Kruis-gebouw was vijf jaar
geleden nog een kale vlakte.
Inmiddels groeit en bloeit het bij
dorpstuin ‘Greuj en Bleuj’ van
Sociaal Centrum Eijsden. Mede
dankzij de inzet van ruim twintig
vrijwilligers.
Door Karin Somers
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief