Woensdag 15. 11. 2023 REGIO 5
René van Betteraij met zijn prjswinnende speculaas. Op de achtergrond zijn opa, met sigaar, grondlegger
van het familiebedrijf. Foto louisa vergozisi
reuver
Voor het tiende jaar op rij
de beste speculaasbakker
René van Betteraij deelt zijn provinciale
titel met de kampioenen van de
andere twee categorieën – speculaas
mét amandelen en gevulde speculaas.
Maar hij is de enige in Limburg
die zich al tien jaar op rij de beste
koekenbakker mag noemen. In
Reuver kijkt niemand daar van op.
Daar weten ze: voor een speculaasje
bij de koffie, moet je bij Van Betteraij
zijn. „Onze klanten halen de schouders
op en zeggen: tja, wie anders?
Maar zo normaal is het natuurlijk
niet. Voor ons blijft het elke keer bijzonder.”
Geheim
Wat zijn geheim is, geeft Van Betteraij
uiteraard niet prijs. „De receptuur
is elk jaar hetzelfde. Het verschil
zit in de kleine details. De duur
van het bakproces bijvoorbeeld. En
de temperatuur in de oven.” De
koekjes waarmee hij deelneemt aan
de landelijke speculaaskeuring van
de coöperatie Beko, worden door
een vakjury en een consumentenpanel
gekeurd op smaak en aroma,
maar ook uiterlijk en verpakking.
„Bij het proeven wordt onder meer
gelet op structuur en brosheid.
Goeie speculaas moet lekker knakken,
luchtig zijn en evenwichtig van
smaak. Niet te bitter en niet te
scherp. Ik gebruik een kant-en-klare
kruidenmelange, maar probeer
daar wel een beetje mee te spelen.”
Vijfsterren-speculaas
Het resultaat is een vijfsterren-speculaas
die er, zowel met als zonder
amandelen, in gaat als koek. In 2020
werd René van Betteraij zelfs gekroond
tot beste amandelspeculaasbakker
van heel Nederland.
Waardoor ook klanten van buiten
Limburg het in 1931 door zijn opa gestichte
familiebedrijf ineens wisten
te vinden. Met dochter Imke en haar
partner Kai dient inmiddels de vierde
generatie zich aan. „Zij stappen
per 1 januari in de zaak. De bakkerij
blijft dus in de familie. Vorig jaar was
er nog sprake van overname door
een collega-bakker, maar die haakte
af toen de energietarieven ineens
omhoog schoten.”
Zelf barst de zestigjarige banketbakker
nog steeds van energie. „Ik
ga voorlopig nog wel even door met
bakken. Wat mij betreft net zo lang
als mijn vader. Die hield het vol tot
zijn tachtigste.”
Tropenweken
Eind november begint voor hem de
drukste tijd van het jaar. „Zodra Sinterklaas
in het land is, loopt het hier
storm. Dan verkopen we meer dan
honderd pakken speculaas per dag.
Het zijn tropenweken met lange dagen,
maar ik zou het voor geen goud
willen missen.”
Voor het tiende achtereenvolgende
jaar is de speculaas van René van
Betteraij uitgeroepen tot Limburgs
lekkerste. Ditmaal werd de Reuverse
banketbakker nummer één in de
categorie ‘zonder amandelen’.
Door marcel van lier
Waat e waer
Column
Bestaanszeker
Dier van de week
Anne Vleeshouwers van Dierenasiel
De Beestenboel vraagt elke
week extra aandacht voor een dier.
Deze week is Froukje aan de beurt,
een gesteriliseerde zwartwitte
poes van ongeveer twee jaar oud.
Samen met haar kittens is ze deze zomer
in het asiel terechtgekomen.
Buiten het feit dat ze een zorgzaam
moedertje was, is ze verder in de omgang
met mensen ook heel vriendelijk.
Afgaand op haar sociale gedrag
denken we dat ze voorheen ook bij
mensen geleefd heeft. Alleen jammer
dat ze niet gechipt en op tijd gesteriliseerd
is, waardoor ze niet in
deze situatie beland zou zijn. Ze vindt
het prima om mensen om haar heen
te hebben, maar omdat ze een tijd
heel zelfstandig is geweest, zal ze het
fijn vinden om naar buiten te gaan.
Info: 0495-563981 / asielweert@planet.nl.
maasbracht
Sint Nicolaas centraal in lezing en
expositie in Binnenvaartmuseum
COLOFON
Heythuysen
Lezing over De Kreppel
in oorlogstijd Advertenties VIA Roermond
Want Sint Nicolaas zoals wij die kennen
bij de intochten, is slechts een van
de verschijningsvormen van de kindervriend.
In Lotharingen, de Alpen
en op onze Waddeneilanden komen
bijvoorbeeld heel andere Sinterklazen
voor. Markus Vankan legt zich al
ruim 25 jaar toe op het verzamelen
van Sint Nicolaasvoorwerpen. Op basis
van deze collectie organiseert hij
ook regelmatig tentoonstellingen.
Dit jaar gebeurt dat in Maasbracht.
De Sinterklaaasexpositie
in het Maas
Binnenvaartmuseum is van zaterdag
18 november tot en met woensdag 6
december te zien op woensdag, zaterdag
en zondag van 14.00 tot 17.00 uur.
Toegang: kinderen tot 12 jaar en museumkaarthouders
gratis, volwassenen
betalen 5 euro. De lezing op 20
november begint om 19.30 uur. Leden
van Maasbracht in Beelden en vrijwilligers
van het museum hebben
gratis toegang. Niet-leden betalen
een bijdrage van 5 euro.
Aanmelden tot en met 18 november via 0475
464872 of noud1zee13@gmail.com.
Sint Nicolaas heeft de komende weken
een prominente rol in het Maas
Binnenvaartmuseum aan de Havenstraat
12 in Maasbracht. Naast een
expositie, te zien tot en met 6 december,
staat de goedheiligman centraal
tijdens een lezing van Marcus Vankan
op maandag 20 november.
Sinterklaaskenner Marcus Vankan
gaat in zijn lezing nader in op de geschiedenis,
de legenden en de vele
volksgebruiken, die zich in de loop
van 1700 jaar hebben ontwikkeld.
Dani Raemakers en Jos Hermans
geven maandag 20 november op
uitnodiging van Heemkundevereniging
Heitse een lezing over de gebeurtenissen
op De Kreppel tijdens
de Tweede Wereldoorlog in Cultureel
Centrum De Bombardon in
Heythuysen. Tussen 1942 en 1944
was in dit klooster de Reichsschule
für Mädel gevestigd.
Tijdens de lezing is onder meer
nooit eerder vertoond beeldmateriaal
te zien van de Reichsschule in
Heythuysen. Ook komen zaken aan
bod die nog niet bekend waren.
Aanvang 19.30 uur. De entree bedraagt
2,50 euro. Leden van de
heemkundevereniging hebben op
vertoon van hun pas gratis toegang.
Hugo Verstegen
E Hugo.verstegen@mediahuislimburg.nl
T 06-18994822
I www.mediahuislimburg.nl
Redactie
E noord-midden@delimburger.nl
t.a.v. VIA weekkrant
I www.limburger.nl/via
Mediahuis Limburg
Kazernestraat 17
5928 NL Venlo-Blerick
T. 088 - 82 45 000
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
Frits Nies
staanszekerheid’ geoordeeld, maar
het bleef bij die 17 cent. Sinds 1983
staat het zelfs in onze Grondwet,
artikel 20: ‘De bestaanszekerheid
der bevolking en spreiding van
welvaart zijn voorwerp van zorg
voor de overheid.’ Zorg, oké, maar
er wordt niet vastgesteld wat het
is, wel dat het afhankelijk is van
tijd en plaats en dat er een ondergrens
is: het wettelijk bestaansminimum.
Daar is dus geen Nieuw
Sociaal Contract voor nodig, ook
geen BBBoerenBBBruiloft, noch
enig andere nieuwlichterij.
Wie al voor eigen bestaanszekerheid
ging, zonder campagnebeloften
af te wachten, maar gewoon
met gezoond benûl, was het wereldberoemde
vlaaivrawke Antje van de
Statie, die na een boek in 2015 haar
eigen musical krijgt in mei 2024.
Exact honderd jaar geleden had zij
voor haar bestaanszekerheid een
lucratieve belegging gedaan in
D-Marken. Het appeltje voor haar
dorst bedroeg 40 duizend gulden
(waarde anno nu ca. 350 duizend
euro). Door de drukte in haar
Weerter stationsrestauratie lette
ze in november 1923 even niet op
terwijl in Duitsland het spook van
de hyperinflatie toesloeg. Haar
spaarpot in de Weimarrepubliek
kelderde über Nacht naar nagenoeg
nul. Ze kon er niet eens meer een
Weerter Vlaaitje van kopen dat bij
haar, mét servetje, destijds 25 cent
kostte. Zo kreeg haar bestaanszekerheid
’n haor inne boeëter.
Het zal u ook niet ontgaan dat er
verkiezingen aankomen. De
aanloop naar het rode potlood is
altijd het zwaarst; niet alleen voor
de kandidaten. Voor de kiezer is
deze marathon bijna ondraaglijk.
Gelukkig duurt de campagne hier
maar een paar maanden, voor een
Amerikaanse president nemen ze
er vier jaar Trumptijd voor. Det
hultj gein paerd vôl. Wat er niet
allemaal aan campagneklets over
ons heen komt, van aan de zaterdagse
marktkraam tot in de
dagelijkse krantenbak en op alle
babbelende netzenders. Kâl kosj
niks… Deze kiesronde is de schijn
gewekt dat het over ‘iets nieuws’
moet gaan: ‘bestaanszekerheid’;
het is als met het weer, iedereen
heeft het erover, maar niemand
doet er wat aan. Feitelijk is dit ook
niet zo vreemd, want in tegenstelling
tot het weer (’t waer es good,
mer de minse doûge neet) kunnen
maar weinig mensen meepraten
over bestaanszekerheid; en ‘iets
nieuws’ is het ook al niet.
Een kennis met krantenarchief
haalde een beduimelde pagina van
De Waarheid naar boven uit 1947.
Het dagblad van de CPN had het
er toen al over. Ze schreven over
een man die wegens arbeidsongeschiktheid
was ontslagen en wiens
gezin nu met een toeslag van 17
cent per week uit de klauwen van
armoe moest zien te blijven. Dit
werd formeel in strijd met ‘be-
Reageren?
f.nies@me.com