woensdag 05. 01. 2022 7
TERUGBLIK/VOORUITBLIK
2021 is voor Sem van Dun nauwelijks te toppen
Sambo is een combinatie van worstelen
en judo. Sem van Dun veroverde
in oktober een bronzen medaille
op het International Tournament
in Tatarstan en in november
brons op het WK Sambo in Tasjkent,
Oezbekistan. Topprestaties
na zes tot acht uur vergende vliegreizen
en duels in het ‘hol van de
leeuw’, tegen loeisterke opponenten.
Van Dun liet zich er niet door
van de wijs brengen. „Op het WK
was best veel publiek. En dat was fanatiek.
Als ik op de mat sta, krijg ik
daar niks van mee. Omgaan met
druk beheers ik goed. Ik sluit me af
en focus me op de tegenstander. En
het tactische plan wat de coach me
heeft meegegeven, natuurlijk!”
Opsteker
De bronzen WKmedaille
leverde
Sem van Dun een prijsgeld op van
tweeduizend dollar. Vijftien procent
daarvan moest ze verplicht afdragen
aan de Nederlandse krachtsportbond.
Desondanks was het
een opsteker, want de kosten van
vlieg
en hotelreizen kwamen goeddeels
voor eigen rekening. „Op het
Tournament verdiende ik 160 euro,
daar kon ik niet eens de vliegreis van
betalen. NOC*NSF en de Nederlandse
krachtsportbond doen er alles
aan om de nationale selectie te
faciliteren, maar de financiële mogelijkheden
zijn beperkt. Mede omdat
sambo nog geen olympische
sport is. Maar dat doet geen afbreuk
aan mijn motivatie.”
Dat blijkt. Van Dun, die dit jaar haar
studie Bedrijfskunde aan Zuyd Hogeschool
wil afronden, is gestart om
Russisch te leren. „In de contreien
waar sambo een volkssport is, spreken
mensen niet het Engels zoals wij
dat gewend zijn”, verklaart ze. Om
haar worstelvaardigheden te verbeteren,
traint ze nu ook bij KSV
Simson. In Landgraaf gaat de Heerlense
komend seizoen een van de
twee verplichte vrouwenposities in
het mannenteam invullen. Het mes
snijdt daarbij aan twee kanten. „Ik
kan het Simsonteam
helpen. En
door wat ik hier leer, kan ik verder
reiken in mijn favoriete sport”, zegt
ze.
Bij Simson worstelt Van Dun (65
kg) soms ook tegen mannen uit de
hogere gewicht categorieën. „Maar
die houden daar rekening mee en
springen heel voorzichtig met me
om.” Soms zelfs een beetje te, verraadt
haar glimlach. Zij is dan ook
geen ‘softie’. Karakter en doorzettingsvermogen
kreeg ze van thuis
uit mee. Vader Peter van Dun, is exNederlands
kampioen sanda, een
combinatie van Chinees kickboksen
en Chinees worstelen. Broer Mo
van Dun (19) is Nederlands kampioen
judo. Judo was vanaf haar negende
ook dé sport voor Sem van
Dun. Trainen deed ze altijd bij JC
Hercules Echt. „Daar trainen alle
Limburgse toppers. Het niveau van
de lessen is hoog en je vindt er altijd
goede trainingsmaatjes.”
Helemaal geweldig
Een van die ‘maatjes’ maakte haar
twee jaar geleden warm om in Venray
eens sambo uit te proberen. „Ik
vond het meteen helemaal geweldig”,
zegt ze. Van Dun ontpopte zich
als een natuurtalent. Na amper een
jaar werd ze al opgenomen in de nationale
sambo selectie. Nu traint ze
dagelijks op nationaal trainingscentrum
Papendaal, Venray, Echt of in
Landgraaf, waar ook haar vader regelmatig
meetraint. „Simson is echt
een fijne vereniging. Sociale en deskundige
mensen. Een prima trainer
ook! Of mijn moeder ook sport? Jazeker,
een dag in de week doen we
samen cardiotraining.”
Sem van Dun (22) beleefde in 2021
haar internationale doorbraak in
sambo, een sport die ze pas twee
jaar beoefent. In 2022 gaat de
Heerlense ‘sambi’ de lat voor
zichzelf nog hoger leggen.
DOOR TON REIJNAERTS
SPORT
Sem van Dun
voelt zich al
helemaal
thuis bij KSV
Simson.
„Een fijne
vereniging
met deskundige
mensen.”
FOTO LUCHO
CARRENO