Woensdag 22. 02. 2023 REGIO 5
Waat e waer
Column
Ver halen
Eigen voedselbank Beesel?
Beesel onderzoekt of het een eigen
voedselbank kan openen. De gemeente
krijg hiervoor steun van
voedselbanken in Roermond en Venlo.
Het college van burgemeester en
wethouders heeft opdracht gegeven
om te onderzoeken of er vraag is naar
een eigen voedselbank, en of het mogelijk
is er een te openen. Dit deelt de
gemeente in een raadsinformatiebrief.
Het onderzoek volgt op een oproep
van de VLP in januari. De coalitiepartij
stelde dat dertig huishoudens
die afhankelijk zijn van de voedselbank
in de gemeente hiervoor wekelijks
naar Venlo moeten reizen. De
partij vindt dat te ver en vreest dat
mensen die de hulp nodig hebben, dit
vanwege de afstand niet (voldoende)
kunnen krijgen. Beesel is de enige gemeente
in Noord-Limburg die geen
eigen voedselbank heeft.
beesel
Erepenning De eerste erepenning van Leudal is vorige week woensdag uitgereikt aan
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
struinheukske
ZijActief zet dagen op touw
voor alleengaande vrouwen
Sneeuwklokje is niet zo gewoon
Regelmatig tekent columnist en
natuurliefhebber Piet Schuttelaar
een verhaal op vanuit zijn natuurhuisje.
Het gewoon sneeuwklokje (Galanthus
nivalis) is een bolgewas uit de
narcissenfamilie en een winterbloeier.
Hij komt uit Zuid-Europa,
maar is hier prima ingeburgerd.
Het is de voorbode van de lente.
De wetenschappelijke naam verwijst
naar: ‘bloem – bloeiend in de
sneeuw’. Ze bloeien soms al in december,
in elk geval van januari tot
maart. Als de klokvormige bloemen
boven de sneeuw uitsteken, geeft
dat een sprookjesachtige aanblik.
Grappig is het zogeheten mierenbroodje,
dat meerdere planten bezitten.
Aan de zaadjes zit een kleine
uitstulping van de zaadhuid, dat als
voedsel kan dienen voor mieren. Als
mieren hiermee gaan slepen, kunnen
de zaden ook verspreid worden.
Het sneeuwklokje behoort ook tot
de stinsenplantfamilie. Dat zijn
planten die vroeger in kasteel-
klooster- staten- en stinsentuinen
en -bossen werden aangeplant.
Door bemesting met en het dumpen
van plantafval is de plant verspreid.
Er bestaan zo’n 20 soorten met minimale
verschillen en er schijnen
wel 500 cultivarsoorten te bestaan.
De bloem heeft dichters, schrijvers,
componisten en schilders geïnspireerd.
Dick Bruna begint er zijn
Bloemenboek mee.
Galanthofielen zijn mensen die stad
en land afreizen om bijzondere
exemplaren te vinden en zoveel mogelijk
speciale onderscheidende
soorten sneeuwklokjes in hun tuin
verzamelen. Ze gaan letterlijk door
de knieën om de tekening van de
bloemen te bestuderen.
Ik las overigens dat sneeuwklokjesbollen
giftig zijn en dat in de plant de
stof galantamine voorkomt, een alkaloïde
die wordt gebruikt als geneesmiddel
bij sommige stadia van
de ziekte van Alzheimer.
Deze week: het sneeuwklokje.
Het sneeuwklokje. Foto Piet Schuttelaar
Door Piet Schuttelaar
ploegleider en oud-wielrenner Frans Maassen uit Haelen. Burgemeester
Désirée Schmalschläger overhandigde hem de bijbehorende versierselen.
Maassen won als profwielrenner 57 wedstrijden waaronder de Amstel
Gold Race en rondes van Nederland, België en Luxemburg. Na zijn
loopbaan werd hij ploegleider van de junioren van de Rabobank. Sinds
2004 is hij actief als ploegleider bij de professionals van het huidige Team
Jumbo-Visma. Maassen kan in 2022 terugkijken op een geweldig seizoen.
Daarom vindt het gemeentebestuur het gepast hem te eren met de penning
van de gemeente Leudal.
Foto Gemeente Leudal
leudal
Er zijn weinig tot geen andere verenigingen
die activiteiten en informatie
bieden voor vrouwen die alleen
door het leven gaan. Bovendien
is het thema zelfredzaamheid niet
vanzelfsprekend voor deze groep”,
stelt Lenie Waltmans, provinciaal
bestuurslid van ZijActief Limburg.
„We vergeten soms dat iemand die
alleen door het leven gaat, zich óók
alleen kan voelen. Het is niet altijd
een bewuste keuze.”
Daarom houdt de organisatie op
donderdagen 9 (Houthem), 16
(Baexem) en 23 maart (Oostrum)
ontmoetingsdagen waar alleenstaande
vrouwen elkaar kunnen
treffen. „Onze ontmoetingsdagen
hebben een verbindende functie.
We merken dat het gevoelens van
eenzaamheid vermindert. Daarnaast
hebben de dagen een informatief
aspect.”
Kijk voor meer informatie en aanmelding op
zijactieflimburg.nl.
baexem / regio
ZijActief Limburg zet in maart drie
dagen op touw voor alleengaande
vrouwen. Vrouwen van alle leeftijden
en elke achtergrond zijn welkom en
kunnen zich nu inschrijven.
Frits Nies
Op het moment dat het Meisje met
de Parel van Johannes Vermeer
nog op een theepot te zien was in
Swartbroek stond half Nederland
al in de digitale rij voor een ticket
naar het origineel in het Rijksmuseum.
Ver en lekker dus. En
blijkbaar is dit ook verder dan Den
Haag, want daar hing het origineel
al lang, in alle rust van het Mauritshuis.
En straks weer, al vanaf 1
april (geen grap!), voor wie niet
mee wil in de hoofdstedelijke hype,
waar je overigens wel een theemok
met Melkmeisje kunt museumshoppen
voor slechts 9,95 euro.
Ik ben er één keer ingetrapt, in het
doorgedraaide tentoonstellingstoerisme
(ja, democratie heeft veel
kapotgemaakt; evenals marketing),
uitgerekend tijdens vastenaovendj,
in 2015. Achteraf bezien
had ik me beter voor de optocht
kunnen gooien. Afijn, terwijl ik niet
in de gaten had dat er om de hoek
ook Vroege Rembrandt te zien was,
kocht ik een ‘tijdslot’ voor Late
Rembrandt, aangeprezen als ‘de
tentoonstelling van de eeuw’
(marketing dus) in het Rijksmuseum.
Uiteindelijk doorgedrongen
ben ik er gillend weggevlucht voor
de inclusieve Gideonsbende van
vrijpostige selfiebarbaren. Wil ik
nog iets van Vermeer zien, kan ik
alsnog naar de theepottencollectie,
want die is verhuisd naar een
boerderijmuseum in de Achterhoek.
Niet om de hoek, maar wel in
de gaten.
Het heeft niet de voorpagina’s
gehaald en zelfs geen enkele
tokshow, maar toch… Het nationale
theepottenmuseum is vertrokken
uit Swartbroek. Ik moet tot mijn
schande bekennen dat ik er nooit
binnen ben geweest, terwijl ik
zowat om de hoek woon en er
minstens één keer per week langs
ben gewandeld of gefietst.
‘Zo gaat dat’, klonk in een commentaar.
‘Ze gaan wel naar Parijs
maar wat er om de hoek te zien is,
heeft niet iedereen in de gaten.’
Het bekende lot van een profeet in
eigen land? En dat terwijl in
Swartbroek theepotten te zien
waren in de vorm van auto’s, of
vermomd als Disneyfiguur. En ook
Elvis Presley, Paul McCartney, Bill
Clinton en zelfs The Chippendales
konden er als theetuit bekeken
worden. Nu niet meer. En sowieso
ook niet in Parijs. Maar daar is
weer van alles te zien wat ze in
Swartbroek niet in de gaten
hebben. Zo gaat dat.
Hoe komt het, dat we soms meer
oog hebben voor ver weg dan voor
dichtbij? Doordat men vroeger al
wist: ‘Wat men van veerst haelt dat
smaeckt soetst.’ Met de Franse slag
heet ditzelfde: ‘Vache de loin a lait
assez.’ En de Engelse draai: ‘Far
fetched and dear bought, is good for
ladies.’ Tja, iets minder inclusief dit
laatste, maar het blijft: wat men
ver haalt, is lekker. Ook nu nog
blijkbaar.
Reageren?
f.nies@me.com