Woensdag 20. 03. 2024 11
Regio
Kawtar Aït Omar wil haar dromen najagen
Bij Bekkerveld en Sporting Heerlen
zullen ze maar wat trots op haar
zijn. Dit omdat Kawtar Aït Omar, de
twintigjarige Heerlense van
Marokkaanse afkomst, later dit
jaar in Colombia voor Marokko het
WK voetbal voor vrouwen O20 zal
gaan spelen.
Door Willy Wingen
Struinheukske
Door Piet Schuttelaar
REGIO
Kawtar Aït Omar onlangs
in Spanje tegen Tsjechië
in actie op een toernooi
om de Pinatar Cup.
Foto privéarchief
(Paas)haas als symbool van de lente
Oude volksverhalen die hun oorsprong
al vinden vóór het Christendom,
zijn zo vaak doorverteld dat er
inmiddels een wirwar van vertelsels
en rituelen bestaan, zodanig dat de
precieze herkomst over de paashaas
niet meer te achterhalen is. De
Paashaas met zijn eieren blijft dus
nog een mysterie. Uit al die mythes
licht ik de kern, dat zowel de haas, als
het ei traditioneel beschouwd worden
als een symbool van lente en wedergeboorte.
Ook in 2024 geldt er een jachtverbod
voor hazen in Limburg, Utrecht en
Groningen, omdat ze vooral in deze
provincies in hun voortbestaan worden
bedreigd. Hazen hebben een
goed ontwikkeld reukvermogen en
gehoor. Hun gezichtsvermogen is
wat minder. De oren worden lepels
genoemd.
Zodra ze onraad bespeuren, gaan ze
‘kegelen’, ze staan dan rechtop om
zo hun omgeving beter te kunnen
overzien. De paartijd ligt tussen januari
en augustus. Er ontstaan dan
onderlinge gevechten tussen de
rammelaars, die met meerdere
moerhazen paren. Ze slaan en
schoppen er dan stevig op los en de
moerhazen worden soms langdurig
achterna gezeten.
De keutels (boorsel) van een haas
liggen, niet zo als bij konijnen in een
hoopje, maar meer verspreid in het
veld. Ook leeft de haas, niet zoals een
konijn dat doet, ondergronds in een
pijp of hol, maar bovengronds in verspreid
liggende legers tussen het
groen. Een leger is een gegraven, ondiepe
kuil, waar hij zich schuil houdt
tegen de wind.
De moerhaas heeft in één jaar gemiddeld
drie worpen met telkens
gemiddeld drie jongen, die na een
draagtijd van zes weken geboren
worden en nog een maand lang door
de moeder gezoogd worden. De jongen
zijn in zo’n leger redelijk onbeschermd
tegen diverse roofdieren.
Hun overlevingskansen zijn dus
klein. Een volwassen haas wordt
drie tot vier jaar oud.
Piet Schuttelaar is eindredacteur van De Natuurgids.
Om de week tekent natuurliefhebber
Piet Schuttelaar een verhaal
op vanuit zijn natuurhuisje. Deze
week: de paashaas en de eieren als
symbool van lente en wedergeboorte.
De (paas)haas. Foto
Piet Schuttelaar
Dier van de week
In Dierenbeschermingscentrum
Limburg wachten niet alleen
honden, katten en konijnen op een
nieuw plekje. Onder hen is Mattie.
In het asiel noemen de medewerkers
de vijf jaar oude Mattie ook wel
‘Mooie Mattie’. Als je naar zijn
fraaie kopje kijkt, weet je hoe hij aan
die bijnaam komt. Hij is naar het
asiel gebracht omdat hij voor hem te
druk werd bij zijn vorige baas. Hij
raakte gestrest en ging in huis plassen.
In het asiel gaat hij keurig op de
kattenbak. Mattie is een kat die met
veel plezier komt knuffelen, vooral
in de ochtend. Hij gaat graag naar
buiten in de zomermaanden, in de
winter was hij meer binnen te vinden.
Het is voor hem belangrijk dat
hij in een rustig huishouden geplaatst
wordt omdat duidelijk is dat
hij niet goed tegen drukte kan.
Wil je meer weten over Mooie Mattie of kennis
met hem maken? Neem dan contact met
limburg@dierenbescherming.nl.
Kawtar heeft heel veel dromen. Haar
laatste droom is inmiddels bijna verwezenlijkt,
want het WK lonkt. „In januari
speelden we in Addis Abeba de
laatste kwalificatiewedstrijd tegen
Ethiopië. Thuis met 2-0 gewonnen,
daar met 1-0 verloren, dus dat was
voldoende.”
Hoewel de vooruitzichten goed zijn,
kan ze niet zonder meer aannemen
dat ze ook daadwerkelijk van de partij
zal zijn. „Het duurt nog een aantal
maanden voordat het begint. Je weet
nooit wat er nog allemaal kan gebeuren.
Zo is er een nieuwe coach en die
bekijkt alles opnieuw.” Maar dan
hoopvol: „Ik speelde echter alle kwalificatieduels
en ik moet gewoon zo
door blijven gaan.”
Fortuna Vrouwen
Haar droom op de korte termijn was
om heel snel te debuteren bij Fortuna
Vrouwen van Roger Reijners. „Ik
train met de selectie, kreeg dit jaar
ook een contract en heb afgelopen
weekend mijn eerste speelminuten
gehad.” Op de langere termijn hoopt
SPORT
ze als alles volgens plan verloopt een
keer de sprong naar het buitenland
te maken. Maar zo ver is het nog niet.
Kawtar begon als zevenjarige bij de
F’jes van Bekkerveld en stapte als
D-speler over naar Sporting Heerlen.
„Daar heb ik heel grote stappen
gezet. Bij de JO13 werd ik zelfs aanvoerder,
als enig meisje in een jongensteam.
Je was gewoon één van
hen, je voelde je gewaardeerd en dat
was goed voor mijn ontwikkeling.”
Haar prestaties bleven niet onopgemerkt,
want ook de KNVB kwam in
beeld. „Toen ik bij Alemannia Aachen
O17 speelde, adviseerde de bond mij
om weer in Nederland te gaan spelen,
omdat ik zo kansrijker zou zijn om geselecteerd
te worden. Ik heb maar de
stoute schoenen aangetrokken en de
eredivisieclubs gemaild, waarop VV
Alkmaar snel reageerde. Wél als zestienjarige
alleen op kamers, wat gezien
mijn Marokkaanse achtergrond
een beetje vreemd was. Mijn vader is
echter degene geweest, die mij hierin
fantastisch heeft begeleid, mijn moeder
vond het toen – dat is nu anders –
wat lastiger. Maar ik heb duidelijk gemaakt
dat dit mijn droom was, dat ik
dit wilde bereiken en dat ik voor de
top iets over moest hebben.”
In de Akense periode had ze al een
keer een berichtje uit Marokko ontvangen
voor een selectietraining aldaar.
„Eerlijk gezegd wist ik helemaal
niet dat Marokko een vrouwenteam
had. Mijn vader gevraagd hier eens
achteraan te gaan, want ik geloofde
het niet. Maar het was wel degelijk
waar. Al vrij snel kwamen de vliegtickets
en de uitnodiging om naar het
trainingscomplex in Rabat te komen.
Een beetje zoals Zeist, alleen vele
malen groter.”
Acceptatie
Angst om als buitenstaander niet te
worden geaccepteerd had ze niet.
„Heel positief ontvangen en ik voelde
me al direct als één van de meiden
van de groep. Ook al waren er nog
niet zoveel uit Europa. Volgens mij
toen maar twee. Dat aantal is inmiddels
wel wat groter geworden.”
In dezelfde periode ontving ze ook
een uitnodiging van de KNVB. Omdat
ze echter een dubbele nationaliteit
had, koos ze (‘Ik was zo nieuwsgierig
om te zien hoe het daar allemaal
aan toe ging’) voor Marokko.
„Alles was top geregeld. Eerste week
meegetraind met de O17, de tweede
week met O20. Het hele plaatje klopte
gewoon. Ik voelde me er direct helemaal
thuis.”
Ook de taal vormt voor de tweetalig
opgevoede Kawtar geen probleem.
„Ik kan me dus onder de meiden heel
goed in het Marokkaans verstaanbaar
maken, maar met de Franse
trainers spreek ik Engels.”