Het arbeidsongeschiktheidsstelsel
verandert, maar hoe?
Lange wachtrijen voor keuringen, ingewikkelde regels en
veel zieken die onder het bestaansminimum leven. Het
stelsel arbeidsongeschiktheid is te complex en verlammend
KNAPEN Werken bij
Kom jij ons team versterken?
Montagemedewerker
Product Engineer
Constructiewerker
Monteur Knapen Service
Teamleider Inkoop
After Sales Specialist
Quality Assurance Engineer
Werkvoorbereider
Lasser
Start jouw nieuwe avontuur bij Knapen in Deurne
Al 40 jaar maken wij schuifvloertrailers die toonaangevend zijn
in de markt. Onze focus ligt op duurzaamheid, efficiëntie en
innovatieve technologieën. Wij blijven de toekomst vormgeven
en jij kunt hier onderdeel van zijn!
Bekijk alle vacatures
Ruim 850.000 mensen krijgen in Nederland
een arbeidsongeschiktheidsuitkering.
Zo’n 150.000 van hen zitten nog in
de oude WAO die bijna twintig jaar geleden
werd afgeschaft. Sindsdien zijn er
allerlei regels opgesteld die het stelsel
veel te ingewikkeld hebben gemaakt,
constateert Octas. “Mensen zijn in een
doolhof verdwaald geraakt en misschien
nog wel zieker geworden.”
Een van de gevolgen van het huidige
stelsel is dat sommigen geen of een
lagere uitkering krijgen dan waar ze eigenlijk
recht op hebben. Ook hebben
de regels het ongewenste eff ect dat
mensen niet willen terugkeren op de
arbeidsmarkt. “Mensen overzien het systeem
niet en zijn bang dat ze hun uitkering
verliezen als ze weer actief worden”,
aldus Octas.
Drie oplossingen
De commissie noemt drie maatregelen
om het stelsel te verbeteren. De eerste
optie is de boel te versimpelen en meer
mensen ervoor in aanmerking te laten
komen, onder meer via een WIA-uitkering
voor iedereen, ongeacht een volledige
of gedeeltelijke afkeuring. Ook oppert
de commissie een lagere drempel
voor een WIA-uitkering en een regeling
voor zelfstandigen. Deze optie levert de
staat wel hogere kosten op, zo’n 1 tot 2
miljard euro per jaar.
Optie twee is een volledig nieuw stelsel
met een grotere focus op re-integratie.
De nadruk zou komen te liggen op wat
mensen wél in plaats van niet kunnen.
Hiermee kan worden voorkomen dat
mensen te snel het label arbeidsongeschikt
krijgen en dat er zodoende fi nanciële
zorgen ontstaan.
De derde variant is een stelsel waarbij
iedereen, ongeacht vaste loondienst
of een bestaan als zzp’er, gelijk wordt
behandeld. Te denken valt aan een basisverzekering
waarbij een minimumuitkering
wordt gegarandeerd aan alle werkenden
die vervolgens verplicht wordt
aangevuld met een door de werkgever
betaalde premie. Een dergelijk stelsel
past volgens Octas beter bij de huidige
arbeidsmarkt waarin er steeds meer
sprake is van zzp’ers.
Noodzakelijk
Octas noemt de drie opties geen keuzes,
maar “minimaal noodzakelijke maatregelen
om knelpunten te verlichten”. Wederzijds
vertrouwen speelt in alle drie
een belangrijke rol. “Werkgevers moeten
meer de mogelijkheid krijgen om te ondersteunen
bij re-integratie, daar waar
ze nu nog te veel tegen beperkingen
aanlopen”, aldus de commissie.
voor vrijwel alle mensen die ermee te maken hebben,
concludeert de Onafhankelijke commissie arbeidsongeschiktheidsstelsel
(Octas). Het kan op drie manieren
anders.
WERKEN in Limburg 5