Woensdag 05. 04. 2023 5
Sjaak en Gerdien verhuisden met laatste
dorpscafé van Well mee naar De Buun
In 2019 verplaatsten Sjaak en
Gerdien Janssen hun bruine café
Onder de Linden in Well van de
Grotestraat definitief naar de
Kasteellaan waar ze ‘onderdak’
vonden bij MFC de Buun. Het
kasteleinspaar nam wat relieken
mee naar hun nieuwe locatie,
waaronder het houten hangkastje
met de bekende gleuven van de
spaarkas. De leden verhuisden
uiteraard mee.
Terug naar het Ambonezenkamp
zegt Martinus Sitaniapessy, die nu
in Blerick woont. „Ik was acht. We
spraken geen woord Nederlands en
deelden met meerdere families
deelden een barak, met een gezamenlijke
gaarkeuken en voor elk gezin
een woon- en slaapkamer.”
Julia Tanasale uit Opheusden herinnert
zich vooral het spelen in de
bossen. „We brachten heel wat uurtjes
door in de natuur en bouwden
hutten. Het was een mooie tijd.”
Dat gold minder voor hun ouders.
De vaders, militairen van het Koninklijke
Nederlands-Indische Leger,
werden op de boot naar Nederland
ontslagen. Ze waren teleurgesteld
en kampten net als de
moeders met heimwee. „We zagen
het verdriet in hun ogen”, zegt Sam
Abraham. „Ze hadden voor Nederland
gevochten en waren erg trouw
aan het koninklijk huis. Ook in het
kamp droegen de vaders nog het militair
uniform. Dat ze waren afgedankt,
daar gingen ze kapot aan. Ik
hoorde elke dag het huilen van mijn
moeder. Van heimwee hadden wij
als kinderen niet zoveel last”, zegt
Coba Tanasale die net als Julia in
Opheusden woont. „We hebben
onze opa’s en oma’s niet gekend. En
als kind sta je niet zo stil bij de geschiedenis.
We hebben in Nederland
veel gekregen, terwijl onze ouders
veel in Indonesië hebben achtergelaten.”
Regelmatig komen ze nog terug in
het dorp waar ze hun jeugd hebben
doorgebracht. Zoals vorig jaar toen
er op de plek van het Ambonezenkamp
een monument, een vriendschapsbank,
werd onthuld. Of om
vrienden te bezoeken. „Elke keer als
we weer hier zijn, voelt het toch als
thuiskomen.”.
noord-limburg
Veerpontjes
varen weer
over de Maas
De fiets- en voetveren in Noord-
Limburg varen weer. Vanaf 1 april
pendelen twee pontjes dagelijks
over de Maas.
Herinneringen ophalen bij het vriendschapsbankje. Foto lé giesen
Het plaatselijke verenigingsleven
speelt zich inmiddels nagenoeg helemaal
in het nieuwe onderkomen
aan de Kasteellaan af. „Voorheen
was in deze ruimte het dorpsarchief
ondergebracht. We huren van woningcorporatie
Destion, een goede
huisbaas die zijn maatschappelijke
verantwoordelijkheid neemt. Het is
een goedlopende relaxte zaak. Wel
zijn we bezig met een opvolger. We
worden immers ook een jaartje ouder.”
Behalve het levendige Wellse verenigingsleven
is er plek voor uitvaartdiensten,
bruiloften en partijen.
„De buffetten verzorgt Gerdien
samen met slagerij Ankersmit.”
Tot de stamgasten behoort een
groep van ongeveer zeventig Amerikaanse
studenten. „Zij komen
steevast iedere woensdag. Een van
hun favoriete drankjes is de Tequila
Sunrise. Ze verblijven een kleine
vier maanden in het kasteel van
Well. Van daaruit verkennen ze Europa.
Sommigen krijgen een ruime
studiebeurs, anderen hebben welgestelde
ouders.”
Een ander doorluchtig gezelschap
was de zogezegde Faalclub. Gerdien:
„Tja, die kennen we eigenlijk al
van jongs af aan. Ze noemden zich
zo, omdat ze vonden dat ze ergens in
mislukt waren, bijvoorbeeld in de
liefde. Het zijn zowel vrouwen als
mannen. En ja, inmiddels zitten er
ook getrouwden bij…”
ós kefeeke
Door pieter duijf
Onder de Linden in Well was, nee ís
een etablissement met historie. Op
9 juni 1907 opende Gerhard Klabbers
de roemruchte muziekzaal.
Dat deed hij met een concert door
harmonie De Vriendenkring uit zijn
eigen woonplaats en fanfare Nooit
Gedacht uit het naburige Wellerlooi.
De entree bedroeg maar liefst
12,5 cent, maar dat was wel met inbegrip
van een glas bier.
Net als in veel andere (kleinere)
dorpskernen liep het aanbod van
zogeheten ‘natte horeca’ ook in Well
de afgelopen jaren terug. „In januari
2021 sloot Café Vink na 110 jaar de
deuren. Sindsdien zijn wij nog het
enige café in het dorp”, aldus de 67-
jarige Sjaak Janssen. Ruim 32 jaar
geleden rolde de voormalige belastingambtenaar
met zijn echtgenote
Gerdien in het plaatselijke horecaleven.
„We bouwden het vroegere
Veerhuis om tot restaurant De
Heerlijckheid en verkochten het
daarna aan René en Maya Brienen,
die er een sterrenrestaurant van
maakten. Daarop hebben we Onder
de Linden van mijn schoonouders
overgenomen.”
Spagaat
De verhuizing naar MFC de Buun
noemen beide echtelieden nog
steeds ‘jammer, maar feitelijk onvermijdelijk’.
Sjaak: „We hebben
beide locaties nog enkele jaren gecombineerd.
De verenigingen zaten
net als wij in een spagaat. Zelf zijn
we in het oude cafégedeelte gaan
wonen, terwijl onze dochter Martine
de zaal van Onder de Linden inrichtte
als dansschool.”
Sjaak en Gerdien Janssen op
hun vertrouwde plek. Beneden:
Onder de Linden in vroeger
tijden Foto's lé giesen
Ze hadden een fijne jeugd in het
Ambonezenkamp, maar zagen
tegelijkertijd veel leed in de ogen
van hun ouders. „Om weer in Well
te zijn, voelt toch als thuiskomen.”
Door leon janssen
Julia Tanasale, Sam Abraham,
Coba Tanasale en Martinus Sitaniapessy
groeiden in de jaren vijftig
op in het Ambonezenkamp in Well.
Hun ouders werden in 1952 na aankomst
ondergebracht in een leeg
barakkenkamp, dat in de Tweede
Wereldoorlog dienst had gedaan als
arbeiderskamp en later vakantieverblijf
voor jeugdige oorlogsslachtoffers.
In het kamp werd een protestants
kerkje ingericht en er kwam
een school waar juffrouw Wielinga
les gaf aan alle kinderen. „We kwamen
met de bus of trein naar Well”,
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
REGIO
Tussen Blitterswijck en Wellerlooi
vaart de Kobus dagelijks van 9.30
tot 18.30 uur en van mei tot augustus
nog een uur langer. Fietsers tellen
1,20 euro neer om aan de overkant
te komen, maar kunnen ook
een 10-rittenkaart kopen voor 10
euro. Voetgangers en kinderen betalen
de helft. De schipper van
dienst accepteert alleen contant
geld.
Op het fiets-voetveer Arcen-Lottum
kunnen passagiers wel met pinpas
betalen. Het pontje vaart dagelijks
van 10.00 tot 18.00 uur. In mei
en juni kunnen fietsers en wandelaars
tot 19.00 uur de Maas oversteken
en in de zomermaanden vaart
de elektro-aangedreven boot nog
een uur langer. Bij slecht weer zijn
beide veerdiensten gestremd.
Het veerpontje Neer-Beesel vaart
in april alleen in het weekend, beide
dagen van 10.00 tot 18.00 uur. Aan
de oostkant van de Maas ligt de
veerstoep in buurtschap Rijkel.
Bij slecht weer en hoogwater wordt
er niet gevaren.