Woensdag 03. 04. 2024 SPORT 13
Beegden / Heel
Dorpse familieclub HEBES is 100 jaar jong:
‘Fusie tussen Heel en Beegden is een succes’
VV HEBES viert dit jaar haar
honderdjarig bestaan. Op 1 april
1924 werd RKVV Heel opgericht, 82
jaar later werd de die club samengevoegd
met VV Beegden (1941).
„Niemand praat meer over Heel of
Beegden, maar alleen over HEBES.”
Door Tim Cox
Als RKVV Heel en VV Beegden
vroeger tegen elkaar speelden – zoals
in 2000 voor de laatste keer in
competitieverband – was het een
derby van jewelste. Dat herinnert
Hugo Delissen zich nog. De HEBESvoorzitter
werd geboren in Beegden,
groeide op in Heel en speelde
voor beide voetbalverenigingen. „Ik
ben altijd wel van beide clubs geweest.
De fusie ging natuurlijk ‘hoe
het altijd gaat’, maar is inmiddels
heel succesvol. Niemand praat
meer over Heel of Beegden, maar alleen
over HEBES. In het huidige
eerste elftal spelen vrijwel alleen
maar voetballers uit beide dorpen.”
Kwaliteit
Na de fusie in 2006 werd het sportpark
in Beegden ‘opgepimpt’ en inmiddels
heeft de club zo’n 430 leden.
„Wij zijn een echte dorpse familieclub,
die zich vooral richt op kwaliteit.
Op het gebied van het sport-
VV HEBES door de jaren heen, met in het midden feest na de promotie naar de derde klasse in 2014.
Archieffoto De Limburger
park, het investeren in (jeugd)trainers,
het hebben van plezier en het
maatschappelijk betrokken zijn.”
Hoogtepunten
In het verleden speelde Heel vaker
in een hogere klasse dan Beegden.
Voor die laatste vereniging kwam
het hoogtepunt begin jaren negentig.
De Beegdenaren werden in 1990
kampioen in de zesde klasse en promoveerde
in het jaar daarna meteen
naar de vierde klasse, waar het
uiteindelijk twee seizoenen verbleef.
De meest succesvolle periode
van Heel stamt uit de jaren zeventig
van de vorige eeuw. In 1974 en 1975
werd die club kampioen in de vierde
klasse en vervolgens in de derde. Na
vier seizoenen op dat niveau – met
de derde plek in het debuutjaar als
maximale – zakte de club weer een
niveau terug.
HEBES startte in 2006 in de vierde
klasse en speelt dit jaar al voor het
tiende seizoen op rij in de derde
klasse, waar het nu negende staat.
Voorzitter Delissen: „Daar mogen
we als dorpse club trots op zijn.”
HEBES viert van 9 tot en met 12 mei groot
feest, met onder meer optredens van Frans
Theunisz en Otto Wunderbar, een jubileumwedstrijd
tegen Veritas, spellen voor de
jeugd en twee feestavonden.
‘Het is hard werken, maar we genieten volop’
voorzien, waar je op het terras kunt
genieten van een goed glas wijn.” Annelies
en Alfred hebben zich de ‘Franse
slag’ eigen gemaakt. „Uren uitgebreid
samen tafelen is hier normaal.
We vinden het nu heerlijk.” Aan de
taal wordt gewerkt. „We hebben lieve
buren en oefenen met hen in het contact.”
Die Franse charme doet het paar er
na vijf dagen Maastricht naar terug
verlangen weer naar ‘huis’ te gaan,
naar de camping. Alfred: „Ik hoef niet
terug naar Nederland.” Annelies
heeft iets meer binding vanwege haar
kinderen. „En ik ben inmiddels oma
van een kleindochter. Die wil ik ook
zien. Als ik alleen overblijf, ga ik niet
naar een Frans verzorgingshuis. Dan
kom ik terug.”
Meer info: lepetitpapillon-camping.com.
Annelies Boer en Alfred van Thuijl
namen net voordat corona uitbrak
een minicamping in de Franse
Morvan over. Ze overleefden de
lockdown en voelen zich nu als God
in Frankrijk. „Het is hard werken,
maar we genieten volop van ons
nieuwe leven.”
Annelies Boer en Alfred van Thuijl
zijn even in Maastricht. „We komen
hier in de winter een paar keer, voor
familie en vrienden. Een dag rijden
van waar we wonen. Heerlijk om
weer door Maastricht te lopen, in de
Morvan zie je weinig jongeren.”
Voor het koppel start het vijfde jaar
als eigenaren van minicamping Le
Petit Papillon, met bed en breakfast
in drie chambres d’hotes, in de Franse
Morvan. Annelies: „We stoeien nog
met kinderziektes. Komend seizoen
laten we enkel nog volwassenen toe.
We merkten dat voor kinderen de
camping te klein is. Die moeten kunnen
rennen en springen. Het is een
stille camping. Gasten willen ook een
beetje rust.”
Annelies (66) was tot maart 2020
perscoördinator bij de gemeente
Maastricht. Alfred (65) was chauffeur
voor een touringcarbedrijf met
standplaats Weert, en reed door Europa.
De laatste tien jaar werkte hij
bij een slijterij in zijn woonplaats
Weert. „Ik woon nu niet voor niets in
de regio Bourgondië.” Het stel koes-
LIMBURG
GRoeten uit… (Introductie)
Door Sjak Planthof
Groeten uit..
In VIA verschijnt deze zomer de
serie ‘Groeten uit…’ over
Limburgers die naar het
buitenland zijn vertrokken. Hoe
vergaat het ze? Zijn ze ooit nog
van plan terug te komen?
Bent of kent u iemand die zich
verder weg heeft gevestigd dan
de grensregio, dan kunt u een
e-mail sturen naar:
noord-midden@delimburger.nl.
terde de wens te emigreren naar zuidelijker
sferen met minder drukte en
meer natuur. Annelies: „Iedereen
fantaseert tijdens mooie vakanties
weleens in het buitenland te wonen.”
Alfred had een concreter beeld: „Ik
droomde ervan een camping of een
ander verblijf voor toeristen te runnen.”
Tijdens een vakantie in 2019
kruiste een mogelijkheid hun pad.
Annelies: „Een Engels koppel beheerde
een intieme camping, met uitzicht
over het glooiende Franse landschap.
Het wilde stoppen vanwege
hun gezondheid.” Annelies en Alfred
hoefden niet lang na te denken. „In
mijn baan kreeg ik lichamelijke
klachten door zittend werk. Ik dacht:
als ik nog wat wil, dan nu. We willen
onze dagen niet slijten op een stoeltje
voor ons huis”, vertelt Annelies.
Het paar sloot eind februari 2020 de
Annelies de
Boer en Alfred
van Thuijl op
hun mini-camping
in Frankrijk.
„We
hebben nog
geen moment
spijt van onze
beslissing. We
zijn gelukkig.”
Foto Privé
archief
deur in Maastricht definitief achter
zich. Annelies: „We zaten net twee
weken in Frankrijk toen alles dicht
ging door corona.” Het stel maakt van
de nood een deugd. „Er was nogal wat
opknapwerk te doen.” Alfred: „We
konden nog net verf kopen.” De eerste
gast arriveerde half juni. Sindsdien
weten gasten de idyllische camping
te vinden. „We hebben gezorgd
voor een plek, van alle gemakken