In het buitengebied van Kelpen-Oler, omgeven door rust
en natuur, ligt Zorghoeve De Port. Een warm thuis voor
mensen met dementie die permanent 24-uurs zorg nodig
hebben. In 2013 koos eigenaresse Anita Janssen als eerste
ondernemer voor het zorgondernemerschap ‘Powered
by Proteion’. Dat betekent dat ze achter de schermen
gefaciliteerd wordt door Proteion.
Continuïteit van zorg
“Het leuke aan zorgondernemerschap vind ik dat ik mijn eigen
touch kan geven aan de zorg voor kwetsbare ouderen”,
geeft Anita aan. “Ik ben zelf opgegroeid op een boerderij.
Het is mooi om mensen te zien genieten van iets waar ik zelf
ook heel gelukkig van word: de huiselijke beslommeringen,
in de buitenlucht vertoeven, met dieren bezig zijn en de moestuin
bijhouden. Continuïteit van zorg vind ik erg belangrijk. Ook als
daar andere hulpverleners bij betrokken zijn. Zo moet een
bewoner die bijvoorbeeld een gedragspsycholoog nodig heeft,
hier altijd op kunnen rekenen. Ook hecht ik veel belang aan een
sterke backoffice. Om dit alles te kunnen waarborgen ben ik in
2013 de samenwerking aangegaan met Proteion. En daar ervaar
niet alleen ik, maar ook onze bewoners de voordelen van.”
Sterke backoffice
“Het is erg prettig om een grote hand in de rug te hebben. Van
ondersteuning bij het opstellen van arbeidsovereenkomsten, het
Als je in het ziekenhuis ligt, wil je daar niet langer
verblijven dan medisch noodzakelijk is. Daarom is
een goede doorstroom naar zorg in de thuissituatie
of een revalidatielocatie belangrijk. Zo komt er
snel weer een bed vrij voor een nieuwe patiënt.
Om een optimale doorstroom te organiseren,
werken wijkverpleegkundigen en specialisten
ouderengeneeskunde van Proteion nauw samen
met ziekenhuis VieCuri en De Zorggroep.
Onnodig lange wachtlijsten
Jeroen Beljaars, specialist ouderengeneeskunde bij Proteion en
Loes Jacobs, 1e wijkverpleegkundige, zijn intensief betrokken bij
de samenwerking. “Te vaak hielden patiënten een ziekenhuisbed
bezet omdat de zorgvraag voor thuiszorg of geriatrische
revalidatie nog geïnventariseerd moest worden”, legt Jeroen
uit. “Ook kwam het regelmatig voor dat vervolgzorg nog niet
beschikbaar was. Dat resulteerde in minder opnamecapaciteit in
het ziekenhuis. Het gevolg: onnodig lange wachtlijsten of zelfs
opnamestops. Ook mensen die klaar waren om te beginnen met
revalideren, konden hier pas later mee starten.”
De juiste zorgvraag
Loes: “Als wijkverpleegkundige ervoer ik dat patiënten uit het
ziekenhuis vaak met verkeerde verwachtingen van thuiszorg
naar huis gingen. Een zorgvraag werd door gebrek aan kennis
Chris Wijnhoven
Maatschappelijk werker
SSaa nn
Een verpleegkundige van een van onze
zorgcentra heeft mijn hulp ingeroepen
voor een mevrouw met dementie en haar
broer. Tijdens de zorgplanbespreking werd
duidelijk dat mevrouw herhaaldelijk praat
over haar overleden zoon alsof hij nog
leeft. Haar broer weet niet goed hoe hierop
te reageren. De verpleegkundige heeft mij
gevraagd om met de broer te gaan praten.
Als maatschappelijk werker ondersteun
ik cliënten wanneer hun gezondheid en/of
gedrag verandert. Ook hun mantelzorgers
help ik. Mijn doel is om het welbevinden van
iemand te verbeteren.
Ik besluit de broer thuis op te zoeken en
luister naar de ervaringen met zijn zus. Hij
vertelt dat zijn zus hem vaak zegt dat ze
haar zoon in de nacht thuis heeft horen
komen. Hij legt haar dan steeds opnieuw
uit dat dit niet kan, omdat haar zoon is
overleden. “Ik wil niet liegen tegen haar”,
zegt hij. “Echter, ik zie ook dat het haar
telkens weer verdrietig maakt als ik haar
uitleg wat er met hem gebeurd is. Wat is nu
wijs om te doen? Haar in de waan laten dat
haar zoon nog leeft? Of toch steeds weer
uitleggen hoe het echt zit?”
Ik stel hem vragen over haar gedrag. Aan
zijn antwoorden merk ik dat zijn zus een
stuk verder in haar dementieproces zit dan
hij denkt. In zo’n situatie helpt het om het
verloop van het ziekteproces uit te leggen.
Ik vraag hem om een stukje papier en teken
een tijdlijn van haar leven. Alle belangrijke
gebeurtenissen uit haar leven schrijf ik
op. Ik leg uit dat ze momenteel leeft in
de tijd waarin haar zoon puber was. Alle
gebeurtenissen die daarna plaats hebben
gevonden, zijn vervaagd of is ze vergeten.
Na mijn uitleg wordt het voor hem duidelijk
dat het niet verstandig is om het verhaal
over haar zoon constant te herhalen. Ik geef
hem tips over hoe hij de volgende keer kan
reageren. Samen bedenken we een aantal
luchtige antwoorden. Bijvoorbeeld: ‘Dan zal
hij wel een leuke avond hebben gehad!’
Aan het einde van mijn bezoek geeft hij
aan dat hij nu beter begrijpt hoe zijn zus de
wereld ervaart. Ik beloof over drie weken
opnieuw contact op te nemen om te zien
hoe het gaat met zijn nieuwe aanpak.
Chr Wijnhoven
Z g rne r
An a Jan en:
‘Dankzij Proteion kan
ik kleinschalige zorg
lokaal aanbieden’
Zorgondernemer Anita Janssen (l)
met dochter Maud en zoon Rens
Sa n k n g d tr m:
van ziekenhuisbed naar vervolgzorg
Sa n
met de
mantelzorger
Proteion | info@proteion.nl | www.proteion.nl | 088-850 00 00
verzorgen van de salarisadministratie, support op het gebied van
kwaliteit en regelgeving, tot een vraagbaak en sparringpartner.
Ook ben ik blij met de ondersteuning die de afdeling Leren en
Ontwikkelen van Proteion biedt bij het scholen en up-to-date
houden van mijn medewerkers. Door deze sterke backoffice
kan ons team zich volop focussen op de bewoners. Ouderen
krijgen bij ons de aandacht die zij verdienen en we kunnen
voortdurend maatwerk bieden. Naasten vinden het prettig dat
de zorg voor hun dierbare goed geregeld is. Dankzij Proteion kan
ik kleinschalige zorg lokaal aanbieden, met de expertise van een
grote instelling. Dat ontzorgt mij enorm, waardoor ik me kan
focussen op zorginhoudelijke zaken en goed werkgeverschap.”
Gedeeltelijke bedrijfsovername
“Zo houd ik me bezig met de gedeeltelijke bedrijfsovername
door mijn dochter Maud en zoon Rens. Beiden zijn ze super
gedreven en gepassioneerd. Maud is verpleegkundige en gaat
zich concentreren op het zorginhoudelijke stuk. Rens neemt
vooral het facilitaire en financiële gedeelte voor zijn rekening.
Mijn kinderen zijn al langer nauw betrokken bij onze kleinschalige
woonzorgvoorziening. Het is fantastisch dat zij nu officieel
onderdeel worden van De Port.”
Specialist ouderengeneeskunde
Jeroen Beljaars
en 1e wijk verpleeg kundige
Loes Jacobs
over thuiszorg namelijk weleens anders geformuleerd dan
hoe deze aansloot bij de werkelijkheid. Het kostte ons als
wijkverpleegkundigen vervolgens veel tijd om de daadwerkelijke
zorgvraag goed in kaart te brengen. Dit hebben we opgelost door
elke werkdag een wijkverpleegkundige van Proteion of De Zorggroep
aanwezig te laten zijn in het VieCuri. De wijkverpleegkundige gaat
met patiënten in gesprek en zorgt ervoor dat zij met de juiste
zorgvraag huiswaarts keren. Zo is het voor de patiënt en alle
betrokken partijen duidelijk hoe de thuiszorg eruit gaat zien.”
Ontslagplanning
Jeroen: “Voor een goede doorstroom is het essentieel dat
zorgverleners al bij opname van een patiënt in het ziekenhuis
beginnen met de ontslagplanning. Sinds we als specialisten
eerder in het proces betrokken zijn, is de doorstroom aanzienlijk
verbeterd. Zo hebben we ervoor gezorgd dat patiënten al in
het ziekenhuis kunnen beginnen met revalideren. Hoe eerder
iemand met revalidatie start, hoe beter het eindniveau. Daarmee
ontlasten we uiteindelijk ook mantelzorgers. Een extra week in
het ziekenhuis is hierdoor een minder verloren week.”
Goede afstemming
Loes: “Als team zijn we voortdurend aan het lobbyen voor
de beste zorg. We komen regelmatig samen voor een
multidisciplinair overleg. Door goede onderlinge afstemming
zorgen we ervoor dat cliënten op het juiste moment, de juiste zorg
op de juiste plek ontvangen.”