woensdag 13. 04. 2022 3
WULLEM
COLUMN
MERSELO
Rondleidingen landgoed
en natuurbegraafplaats
Vanaf deze maand worden de rondleidingen
op landgoed en natuurbegraafplaats
Weverslo hervat.
Gidsen vertellen onderweg over het
bosrijke natuurgebied en over begraven
in de natuur. Vertrekpunt is
het Boshuis van de natuurbegraafplaats,
die vrij toegankelijk is tussen
zonsopkomst en zonsondergang. De
eerstvolgende excursies zijn op
woensdag 20 april en 18 mei om 13.30
uur en op zondag 1 mei om 11.00 uur.
De rondleiding duurt een uur.
Aanmelden via www.weverslo.nl.
Anitka Meulendijks met haar zwager Theo (links) en supermarkteigenaar Ton van Buel. FOTO LIAN LEMPENS
YSSELSTEYN
Klein dorp met ‘warm hart
voor een koude wereld’
* Vind een gouden paasei en win een leuke prijs!
Bekijk de actievoorwaarden op www.trefcenter.nl
NiNjmijmeeegesgeswewege gV eVnelnol o | w ww.trefcenter.nl
VENRAY
Thema-avond SP over
eerlijk verduurzamen
Klimaatarmoede is het thema dat
de SP Horst aan de Maas en Venray
vrijdag aan de orde stellen in de
Venrayse schouwburg. Verduurzaming
van woningen vraagt investeringen
die voor veel mensen onbetaalbaar
zijn. Hoe kunnen deze kosten
eerlijk worden verdeeld? De
werkgroep WoonKlimaat Horst
aan de Maas heeft hierover een rapport
geschreven, dat door voorzitter
Wilma Kurvers wordt toegelicht.
Andere sprekers zijn Statenlid
Jorge Wolters Gregório en
Tweede Kamerlid Renske Leijten.
Op zoek
naar het
gouden
paasei! *
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
De zondag doet zijn naam eer aan.
Ik wandel langs de Kabroeksebeek.
Een koppel eenden vliegt op.
Honderd meter verderop strijken
de eenden weer neer in de beek. Ik
loop verder langs de beek. Als ik
de eenden tot op enkele meters
ben genaderd, vliegen ze opnieuw
op. Weer strijken ze honderd
meter verderop neer in de beek. Ik
heb te doen met de eenden. Ik gun
de eenden de tegenwoordigheid
van geest om weg te vliegen tegen
mijn looprichting in. Het zou hen
een hoop gedoe besparen. Zou ik
die tegenwoordigheid van geest
wél hebben als ik een eend zou
zijn? Uitgesloten.
Moet ik de eenden niet langer
opjagen en me omdraaien? Of is
dat te veel eer voor de eenden? Of
kun je eenden niet genoeg eer
bewijzen? Of breng ik onrust in
andere eendenlevens door me om
te draaien? Ik kies voor een
pragmatische oplossing: ik laat de
beek links liggen. Ik loop nu langs
een verharde weg, richting
America. Fietsende koppeltjes
mensen op leeftijd passeren me. Ik
vraag me af waarom mensen van
boven de pensioengerechtigde
leeftijd altijd uitgerekend – en
waarschijnlijk ook uitsluitend – op
zondagmiddag gaan fietsen. Een
ingesleten patroon van generatie
op generatie? Dwangmatig fietsen
op zondagmiddag? Zoiets. Zou ik,
als ik de pensioengerechtigde
leeftijd ben gepasseerd, ook
uitgerekend en uitsluitend op
zondagmiddag gaan fietsen?
Uitgesloten.
In de verte lonkt America. Ik
passeer een setje van drie verkeersborden
boven elkaar. Het
middelste bord is rond. Het
verbiedt gemotoriseerd verkeer
om door te rijden. Het onderste
bord is rechthoekig. Het zegt dat
tractoren zijn uitgezonderd van
het verbod voor gemotoriseerd
verkeer om door te rijden. Het
bovenste bord is driehoekig. Het
waarschuwt gemotoriseerd
verkeer voor een verkeerspaal.
Maakt het middelste bord het
bovenste bord niet overbodig? Zou
er op de hele wereld iemand zijn
die zich hetzelfde afvraagt?
Uitgesloten.
‘Wegblokkade’, waarschuwt een
fluorescerend geel bord enkele
honderden meters verderop.
‘Roadblock’, zingt rond in mijn
hoofd. Mijn gedachten dwalen af
naar Oekraïne. Ik vraag me af of
Oekraïne op het moment een
aaneenschakeling van roadblocks
is. Mijn gedachten dwalen af naar
het Russische leger. Zou een
Russische tank zich laten weerhouden
door dit NoordLimburgse
roadblock, met America binnen
handbereik? Uitgesloten.
Ik besluit terug te lopen. Zal ik de
omweg door het bos nemen? Of
toch maar de kortere route langs
de beek? Uitgesloten.
REAGEREN?
redactievenray@delimburger.nl
Wandeling
Andere mensen helpen is voor Anitka
Meulendijks de gewoonste zaak
van de wereld. Ook als ze daarvoor
dag en nacht de handen uit de mouwen
moet steken. De Ysselsteynse
van Poolse afkomst voelt zich telkens
weer ongemakkelijk als iemand
haar daarvoor een pluim
geeft. „Ik vind het zo doodnormaal
wat ik doe dat ik niet eens weet hoe
ik dan moet reageren.”
Op haar beurt wordt ze wel geraakt
door de betrokkenheid die haar
dorpsgenoten tonen. „Zo zie je waar
een klein dorp groot in kan zijn. Ik
ben trots op Ysselsteyn. Het medeleven
met de mensen uit Oekraïne is
hartverwarmend.”
Op carnavalszondag begon Anitka
met het inzamelen van hulpgoederen.
Een grote loods van de varkensboerderij
die ze samen met haar
man runt, fungeert sindsdien als opslagruimte.
De schuur met een oppervlakte
van meer dan 1500 vierkante
meter is in de afgelopen zes
weken al twee keer tot de nok gevuld
met spullen en staat inmiddels alweer
halfvol. „In het begin was het
hier elke dag een komen en gaan van
mensen uit het dorp die vooral kleding
en levensmiddelen kwamen afleveren.
Soms met hele straten tegelijk.
De laatste tijd is het wat rustiger.
Dat komt ook doordat we
gevraagd hebben om geen kleding
en schoeisel meer te brengen. Momenteel
is er vooral behoefte aan
houdbaar voedsel, verzorgingsproducten,
medicijnen en babyspullen.”
Naastenliefde
Anitka kwam 22 jaar geleden naar
Nederland om te werken. Ze trok bij
een tante in, leerde haar man kennen
en ging met hem in Ysselsteyn
wonen. Samen hebben ze drie kinderen
die zo veel en vaak als ze kunnen
meehelpen met goederen sorteren
en op pallets stapelen. Naastenliefde
zit blijkbaar in de familie,
want inmiddels heeft ook zwager
Theo Meulendijks zich bij de inzamelingsactie
aangesloten. Hij klopte
bij zijn werkgever, diervoederfabrikant
Vitelia in Oirlo, aan voor
sponsoring en kreeg daar geen spijt
van. Hij besloot het volledige geldbedrag
te besteden bij een lokale supermarkt.
„Wie weet levert dat nog
wat extra’s op, dacht ik.”
En dat was zo. Coop Van Buel matste
hem niet alleen met een zacht
prijsje voor de boodschappen, maar
deed ook nog een flinke duit in het
zakje. Eigenaar Ton van Buel prees
Anitka om haar ‘warme hart voor
een koude wereld’.
Samen met initiatiefnemers van inzamelingsacties
in Horst en Nieuw
Bergen waarmee ze nauw samenwerkt,
heeft Anitka al twee vrachtwagens
en enkele bestelbusjes vol
hulpgoederen naar Polen kunnen
sturen. Ook Oekraïense vluchtelingen
die hier verblijven, kunnen bij
haar terecht. Voor kleding bijvoorbeeld.
„Daar is op de opvangadressen
juist wel vraag naar.” Een jonge
vrouw van 22 wist ze aan een baan te
helpen. „Ze werkt bij een restaurant
in het dorp. Mooi dat we elkaar zo
steunen in tijden van nood.”
Spullen inleveren bij Anitka kan dagelijks op
het adres Meerselsepeel 1 in Ysselsteyn. Een
andere inzamellocatie is op de Doolgaardstraat
10b in Horst.
Anitka MeulendijksLidka
uit
Ysselsteyn zamelt al anderhalve
maand lang hulpgoederen in voor
Oekraïense vluchtelingen die in
haar geboorteland Polen verblijven.
Ze is ontroerd door alle hulp die ze
daarbij krijgt vanuit het dorp.
DOOR MARCEL VAN LIER
Terug naar prehistorie bij
archeologisch speerpunt
Het is te vinden Aan de Kamp 14
vlakbij de SintRochuskapel.
Daar
is een grote ijzeren speer geplaatst
en kan met de mobiele telefoon en
een QRcode
een duik in het rijke
verleden van dit gebied worden genomen.
Archeologisch onderzoek
bij werkzaamheden ter bescherming
tegen hoogwater van de Maas
heeft in de afgelopen jaren bijzondere
vondsten aan het licht gebracht.
De oudste stammen uit de prehistorie,
tienduizend jaar geleden. Het
zijn resten van kampplaatsen van
rondtrekkende prehistorische
mensen. Ook van de eerste boeren
zijn sporen teruggevonden, zoals
7000 jaar oude graanresten en aardewerken
potten. Blootgelegde crematiegraven
met grafgiften dateren
van vlak voor het begin van de
jaartelling. Archeologen vonden
ook sporen uit de middeleeuwen en
uit de Tweede Wereldoorlog, toen in
deze omgeving gevochten werd.
WELL
Ook Well heeft vanaf deze week
een zogenaamd archeologisch
speerpunt. Het is onderdeel van de
Archeo Route Limburg.