woensdag 05. 05. 2021 REGIO 5
MAASTRICHT
Bij de autozegening in
Oud-Caberg zegenen ze
alles, zélfs rollators
Zondag 30 mei is het weer tijd voor
de traditionele autozegening, bij de
Heilig Hart kerk van OudCaberg
in
Maastricht.
Het begrip ‘auto‘ is door de jaren
heen echter behoorlijk opgerekt,
want tegenwoordig kunnen gegadigden
zo’n beetje alles op wielen laten
zegenen, variërend van auto’s en
motoren tot fietsen en zelfs rollators.
De zegening vindt plaats na de mis
van 11.30 uur. Mensen met rollator
of andere, kleinere hulp
of vervoersmiddelen
zijn als eerste aan de
beurt. In verband met de coronamaatregelen
worden automobilisten
verzocht ondertussen in de wagen
te blijven wachten.
Of looprekjes ook gezegend
worden, is niet bekend. FOTO
ING IMAGE
Zaandammer vindt rust in Maastricht:
Van stalen machines naar soepele geest
een verhalenreeks bericht VIA
over mensen die het roer omgooiden.
Dirk van Beek (68) was de
wereld van het grote geld moe. Hij
zegde zijn baan als president
Yamaha Motor op. Nu geeft hij
lezingen over de menselijke ziel en
schrijft hij spirituele artikelen.
DE BOEKSUGGESTIE
Boerenzoon volgt zijn passie
Emile Duijsens (61) komt uit Eijsden
en woont in de Belgische Voerstreek.
Hij debuteerde vorig jaar
met Dier en Mens
Jouw invloed is
grote dan je denkt, waarin de boerenzoon
in de huid van dieren kruipt en
soms op hartverscheurende wijze
hun levens en leed schetst. „Dieren
hebben ook zorgen.”
Met zijn tweede boek Hector, Walter
en de zwarte elven richt hij zich opnieuw
tot kinderen. Nu met een
spannend boek, met een andere onderliggende
boodschap. „Ik hoop
dat kinderen door spannende boeken
te lezen, meer geneigd zullen
zijn om achter hun schermpjes vandaan
te komen. In deze tijd van digitalisering
is lezen van essentieel belang
voor een gezonde ontwikkeling.”
Het boek is geschikt voor
kinderen van 8 tot en met 12 jaar.
Walter en Hector zijn twee tienjarige
vrienden die samen met een
zwart elfje, Mani, ontvoerde dorpsgenoten
van Mani moeten bevrijden.
Drie inwoners van het elvendorp
zijn ontvoerd door de heks Hagar.
De ontvoerde elven moeten
Hagar helpen bij het uitvoeren van
haar geheimzinnige en magische rituelen.
Het is een gevaarlijke onderneming
om de drie ontvoerde
dorpsgenoten te bevrijden.
Duijsens: „Ik heb me een beetje gebaseerd
op de Scandinavische
sprookjes en de Noordse natuur.”
Zijn verhalen ontstaan buiten, als
hij aan het werk is. „Ik heb dan vaak
tijd om na te denken. Papier en pen
heb ik op zak.” Voorlezen aan kleinkinderen
zal nog niet gaan. „Dat
duurt nog even.”
‘Hector, Walter en de zwarte elven’, telt 72
pagina’s, kost 15,99 euro, is uitgegeven door
boekscout.nl en ook te bestellen in de boekhandel.
ISBN: 9789464310771
Op de tractor heeft Emile Duijsens
uit Eijsden tijd zat om te mijmeren.
Op het land ontstond het idee voor
zijn tweede kinderboek ‘Hector,
Walter en de zwarte elven’.
Emile Duijsens heeft zijn tweede kinderboek geschreven.
FOTO CLAIRE BRANDS
DOOR SJAK PLANTHOF
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Uw carrièreswitch!
Wij zijn op zoek naar lezers die
een bijzondere carrièreswitch
hebben gemaakt. Stuur een
omschrijving naar:
zuid@delimburger.nl
land. Hij vestigt zich in Maastricht,
‘omdat die stad zo mooi buitenlands
aandoet’. De zestiger schrijft
honderd sollicitatiebrieven, maar
vindt geen werk. Drie universitaire
studies en het vloeiend beheersen
van vier talen voorkomen niet dat
de man, die ooit tonnen per jaar verdiende,
in de bijstand geraakt.
Bewustzijnscoach
Het lukt hem om weer op te krabbelen.
De nieuwe weg is het pad van de
levenservaring. Van Beek werkt nu
als filosoof. Hij noemt zich bewustzijnscoach.
Hij gelooft in vorige levens
en vindt dat het hart een zintuig
is. Vanuit zijn holistische visie
richt hij de Ware Volkspartij op en
DE OMMEZWAAI
DOOR INGRID HENSSEN
Als kind wil Dirk van Beek uit Zaandam
andere culturen leren begrijpen.
Op de middelbare school
maakt hij een werkstuk over Japan.
Na zijn studies economie en privaatrecht
aan de universiteit van
Amsterdam begint hij in 1985 bij
multinational Yamaha Motor. Hij
werkt zich op tot vicepresident van
Europa en president van Nederland.
Voor het management van
scooters, sneeuwschuivers en
quads reist hij de wereld over. „Het
kwam voor dat ik op maandag in
Zweden was, op dinsdag in Griekenland
en op donderdag in Japan.
Voor een jetlag had ik geen tijd.”
Confectiebroeken
Het leven van de jetset bestaat grotendeels
uit eerste klas vliegen,
eten in sterrenrestaurants, en bezoekjes
aan de golfclub. Het aanzien
is enorm, maar doet hem weinig.
„Voor mij geen Italiaanse maatpakken,
maar gewone
confectiebroeken.” De joviale werelddenker
is meer geïnteresseerd
in levensvragen. Al op de hbs verdiept
hij zich in religies en leerscholen.
De theorieën van Lao Tzu, Socrates,
Spinoza en Jung.
Wie vrij denkt, wil vrij zijn. Op zoek
naar de eigen route door het leven,
zegt hij op zijn 52e zijn topbaan op.
De avonturier emigreert met zijn
gezin naar Curaçao om ‘te genieten
van het spaargeld’. Als hij na vier
jaar het eiland wel gezien heeft, vertrekt
hij naar het weidse Idaho in
Noord
Amerika. Hier studeert hij
cum
laude
International Relations
aan de universiteit.
Van Beek verkoopt zijn villa in 2013
voor een rock bottom prijs en keert
terug naar het nuchtere NederIn
stichting de Grote Omwenteling.
Verder is hij adviseur voor de stichting
‘Samen uit de armoede’ en
commissievoorzitter ‘Integratie en
mondialisering Maastricht’
(CIMM). Wordt hij gebeld om als receptionist
of examensurveillant te
werken, dan doet hij dat. Van Beek is
altijd druk, maar ook altijd ‘vrij’. Tevreden
lacht hij: „Mijn autonomie is
mij heilig”. Spijt van de vele treden
omlaag op de sociale ladder heeft hij
niet. In zijn huurwoning, tussen de
spullen van de kringloop, verzekert
hij: „Ik zou het zó wéér doen!”
Dirk van Beek in ruste in Maastricht.
Foto onder bij zijn
afscheid van de Japanse firma.
FOTO JEANPIERRE
GEUSENS