Woensdag 10. 05. 2023 3
Column
Draak spreidt vleugels uit
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€
€
€
€
€ €
€
Bezorg jezelf een volle
BANKREKENING
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€ € €
€ €
€
€
€
€
€
€
€
€ € € €
€
€ € €
€
€
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€
€Meld je aan op
bezorgdekrant.nl
Start direct als
krantenbezorger en ontvang € 1000,-
startbonus!*
* informeer naar de voorwaarden
REGIO
‘Van Zelf’ welkom
soloproject voor
veelzijdige Ruud
Versteden.
Foto Paul Rous
Beegden
‘Ik heb teveel ideeën voor
de bands waarin ik speel’
Van Zelf ontstond nadat Versteden
in 2020 terugkwam van een ‘wereldreis’
die nogal een deceptie
bleek. En dat is een understatement.
„Door alle Covid-maatregelen
stond ik na krap twee maanden
weer op de stoep bij mijn ouders:
baan opgezegd, relatie verbroken,
huis verhuurd. Het was niet bepaald
de koers die ik in gedachten
had.”
Versteden heeft altijd graag geknutseld
met muziek. „Dat begon
ergens op de basisschool met sample
based programmaatjes als Magix
Music Maker en ontwikkelde
zich later tot het schrijven van eigen
liedjes voor de bands waarin ik
speelde, onder meer Les Djinns,
Station America en tegenwoordig
The Waiting.”
De Beegdenaar vertelt dat hij zijn
muzikale ideeën niet allemaal kwijt
kon in de bands waarin hij speelde.
„Dat waren er gewoon teveel. Bovendien
schrijf ik nogal veelzijdig
en passen die verschillende liedjes
lang niet altijd in het genre van mijn
bandjes. Toen ben ik maar ‘voor
mezelf begonnen’ en besloot ik het
project Van Zelf te noemen. Enerzijds
omdat het helemaal ‘van mij’
is; anderzijds omdat het schrijven
en opnemen van muziek vaak vanzelf
lijkt te gaan. Ruud is er dan even
niet meer en dat is een heerlijke bevrijding.
Ruud is namelijk vaak aan
het piekeren of het wel allemaal
goed genoeg is wat hij doet en dat
helpt niet echt als je creatief bezig
wil zijn.”
In de tweeënhalf jaar dat Van Zelf
bestaat heeft Versteden van alles
gedaan. Engels, dialect, live, studio.
Alleen of samen met andere muzikanten;
vaak vrienden, zoals gitarist
Jop Peters uit Heerlen. „Ik ken
Jop vanuit het werkveld; we hebben
beiden een achtergrond als psycholoog.
Bovendien houden we van dezelfde
muziek en weten we allebei
inmiddels vrij goed de weg in een
muziekstudio. Jop is overigens absoluut
beter dan ik; ik voel me soms
behoorlijk gehandicapt te midden
van al die knopjes en lampjes.”
Voor Together Alone werkte Versteden,
behalve met Peters, ook samen
met partner Jitske „Onze stemmen
zijn er allebei op te horen. Dat vind
ik persoonlijk erg bijzonder, te
meer omdat het nummer verhaalt
over de wurggreep waarin ik in een
relatie terecht kan komen: het niet
meer open durven zijn over mijn eigen
behoeften en dromen. Iets met
hechting. Feitelijk ben ik bang mezelf
over te geven aan de ander.”
Komend jaar wil de muzikant graag
een EP afleveren met een aantal
songs die qua sound en genre goed
bij elkaar passen. „Ik hoop dat die
aanpak wat meer focus in mijn
werk gaat brengen en zowel mezelf
als het publiek een duidelijke identiteit
verschaft. Live ben ik vooralsnog
alleen op 29 juli tijdens het
Akoestisch Festival in Beesel te horen,
maar mensen mogen altijd bellen”,
besluit hij met een glimlach.
Ruud Versteden (36) uit Beegden
en frontman van de The Waiting,
heeft als Van Zelf onlangs zijn
derde solo single uitgebracht;
‘Together Alone’.
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
In en oet de sjtad
Sjra Puts
Is het vreemd dat ik een aantal
dagen na dato een column wijd aan
de dodenherdenking van 4 mei?
Nee hoor, herdenken moet je
eigenlijk elke dag, maar één keer
per jaar worden we collectief aan
die vreselijke historie herinnerd.
Ik werd gevraagd om op het
kerkhof in Swalmen tijdens de 4
mei-ceremonie een overdenking te
delen. Ik vond het een eer en ik heb
er mijn best voor gedaan. Vanzelfsprekend.
‘Vanzelfsprekend’ was ook de rode
draad in mijn overdenking. Ik keek
naar beelden van het bevrijdingsfestival
in Roermond. Daarin
waren zogenaamde ‘Voxpops’ te
zien. Die term stamt af van het
Latijnse Vox populi (de stem van
het volk). De interviewer vraagt
willekeurige voorbijgangers naar
hun mening. Het deed me goed dat
een aantal jongeren benadrukte
dat ze op het bevrijdingsfestival
stonden mede dankzij de mensen
die voor ons land gevochten
hebben. Het schijnt dat er ook heel
wat mensen van oudere leeftijd te
vinden waren.
Is het bevrijdingsfeest nou een
leuk festival of dwingt het ons tot
diepgang? Die diepgang begint wat
mij betreft op 4 mei. De herdenking
in Swalmen vond ik een mooie
gebeurtenis. Elk jaar adopteert
een basisschool het herdenkingsmonument,
maar dit – en ook vorig
jaar – gebeurde dat niet. Vanwege
de meivakantie waren er geen
kinderen en leerkrachten te
vinden die deze taak konden
aannemen en uitvoeren. Dat zet
me aan het denken. We mogen en
kunnen onze kinderen niets door
de strot duwen en we kunnen ze al
zeker niet dwingen om naar de
dodenherdenking te komen. Maar
hoe is het dan over vijftig jaar? Is
die vanzelfsprekendheid waarmee
we nu herdenken dan verworden
tot een artikeltje op pagina drie
van de krant? Er is niks spannends
of uitdagends aan een ceremonie
als deze, dus misschien moeten we
de jeugd verleiden om te herdenken.
Misschien wel in een vorm die
meer past bij hun leeftijd. Ik zag op
de webpagina van Bevrijdingsfestival
Limburg enkele mooie
initiatieven staan. Een podcast,
interviews en een documentaire:
Verhalen van vrijheid. Op het
festivalterrein zelf waren er
activiteiten zoals een mondiale
markt waar mensen van verschillende
organisaties hun verhaal
konden vertellen. En dát vind ik
belangrijk. Het festival vind ik pas
geslaagd als de bezoekers, jong en
oud, een boodschap opslaan die
een leidmotief is om kleur en
inhoud te geven aan het leven. We
moeten er eens over gaan nadenken
hoe we de jongeren zelf
invulling kunnen laten geven aan 4
mei. Ik hoop dat ze die kar gaan
trekken. Die Vox populi, die stem
van het volk, mag wat mij betreft
behoorlijk jong en fris klinken.
REAGEREN?
redactieroermond@delimburger.nl
Herdenken
» Vervolg van de voorpagina.
„We hebben alle Beeselnaren nodig
om deze traditie levend te houden,
klein en groot. Het Draaksteken is
nationaal immaterieel erfgoed. Dat
schept ook verplichtingen.”
Ondanks het gestaag teruglopende
leerlingenaantal van de plaatselijke
basisschool maakt Levels zich (nog)
geen zorgen over de toekomst. „Het
leeft enorm, ook bij inwoners die
van buiten het dorp komen. Kijk
maar eens hoeveel huizen een drakenschildje
aan de gevel hebben
hangen. Dat zegt genoeg.”
De jongste generatie Draakstekers
kijkt uit naar 7 juli. Dan wordt op de
KinjerDrakeDaag voor de derde
keer, na 2009 en 2016, de musical opgevoerd.
In het openluchttheater,
waar een maand later het grote
spektakel losbarst. Voor het Kinderdraaksteken,
dat vorige keer
ruim 1700 toeschouwers trok, is
veel belangstelling van scholen uit
de omliggende dorpen. „Het territorium
van de Beeselse draak wordt
steeds groter.”
De ticketverkoop start op 26 mei bij Eetcafé
de Troubadour in Beesel.
roermond
Bisschop woont Mariaviering bij
Met de traditionele Mariaprocessie
wordt op de eerste zondag van mei
het bedevaartseizoen aan de Kapel in
‘t Zand officieel geopend. Zondag 7
mei trok de stoet, met medewerking
van de Fanfare Onze Lieve Vrouw in ‘t
Zand en Scouting Pater Bleijs, door
de straten van de wijk in Roermondzuid.
Aansluitend vond in de Kapel in
‘t Zand de viering De kracht van Maria
plaats, die werd bijgewoond door bisschop
Harrie Smeets.
Bisschop Harrie Smeets (zittend
linksvoor) woonde de Mariaviering
in de Kapel in ’t Zand bij.
Foto rob van deurzen