Woensdag 01. 06. 2022 REGIO 11
van nul tot nu
Door theo schers, gemeentearchief weert
En zo verdwijnt al dat schoons…
Wat kun je over hem vertellen?
„Hij is een heel sociale hond die altijd
blij is als je hem wat aandacht
geeft. Ondanks zijn leeftijd zit hij
nog vol energie en is hij zich soms
niet bewust van zijn kracht en gewicht,
waardoor hij wat lomp kan
zijn. Andere honden, waar hij een
klik mee heeft, ziet hij als een leuk
speelkameraadje.”
Waar zal Janssen zich het beste
thuis voelen?
„Het zou fijn zijn als hij de beweging
en ruimte krijgt die hij nodig
heeft. Omdat hij van gezelligheid
houdt, zal hij degene die hem voldoende
aandacht en verzorging
geeft, gaan zien als zijn maatje en
hier heel trouw aan zijn. Ondanks
dat vindt hij het ook niet erg om af
en toe eens zijn en zijn eigen gang te
gaan.”
Ik (Theo Schers, red.) kan het mij
nog goed voor de geest halen. Het
moet zo rond 1964 zijn geweest. Op
weg naar zwembad de IJzeren Man
kwam ik als jong ventje over de Kazernelaan
langs het gebouw gelopen.
Het gebouw maakte indruk. Te
midden van een zee van goudgeel
koren lag het daar als een langgerekt
‘strak’ schip. Het oogde nieuw.
En modern. En de gymzalen met hun
typische dak en gevelconstructie,
een prachtig gezicht.
Dier van de week
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495-563981, e-mail asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel Midden-Limburg de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is de 8-jarige
reu Janssen aan de beurt. Hij is een
kruising bulldog.
Waarom is Janssen in het asiel
terechtgekomen?
„Bij Janssen is er niet één reden te
noemen, maar is het een optelsom
die zijn baas ertoe heeft doen besluiten
afstand van hem te doen.
Aan zijn karakter ligt het niet,
maar een allergie van zijn baas.
Zijn verharen en de financiële kosten
die een hond met zich meebrengt
hebben helaas de doorslag
gegeven om afstand van hem te
doen.”
(HBS) en een sportgebouw’ bij, zo
de omschrijving op de vergunningverlening
uit 1961. Het ontwerp was
van het architectenbureau Boosten,
met als voorman Theo Boosten,
de zoon van Alphons Boosten.
Minder bekend is dat wat er langs
de Kazernelaan verrees het restant
was van plannen voor één grote
schoolcampus. Daarbij moest het
totale gebied tot aan de IJzerenmanweg
en zelfs daarbuiten herontwikkeld
worden. In de visionaire
plannen van provisor Jules Nabben
(‘de man van de centen’)
moesten op de campus wel drie van
dergelijke schoolgebouwen komen
met sport- en andere faciliteiten.
Daartoe behoorden onder andere
de huisvesting van de leerlingen
van het internaat en van de geestelijken
die de zorg over hen hadden.
En weet u het nog, het voetbalveld
midden in de bossen bij de IJzeren
Man met een grasmat waarop menig
voetbalclub jaloers zou zijn? Dat
stond bekend als het ‘Stadion’, een
term die meer doelde op wat het
had moeten worden dan wat het feiplannen
van het Bisschoppelijk College,
dat in de binnenstad van Weert
gevestigd was.
Campus
De uitbreiding resulteerde in de
aanleg van verschillende onderdelen
van een recreatief complex dat
we nu kennen als ‘De Lichtenberg’.
Al begin jaren vijftig bestond het
complex naast gebouwen ook uit
een doordachte tuinachtige aanleg
met diverse wandelpaden. In 1962
kwam daar de bouw van de eigenlijke
school, de bouw van ‘een dependance
voor de hogere burgerschool
Die gebouwen liggen er nog. Voor
hoelang nog weet ik niet. Er komt in
elk geval binnen afzienbare tijd een
eind aan het oude schoolcomplex
van ‘Het College’. Daarmee ook aan
de Boostenvleugel uit 1962. (Theo
beschrijft de situatie in 2012, red.)
Wel blijven de twee oudste gymzalen
bewaard, wat mij betreft een
schrale troost.
1971
De foto van deze aflevering toont
dat schip in februari 1971. De graafmachine
en de piketpaaltjes op de
voorgrond laten zien dat men net
begonnen is met de bouw van een
nieuwe vleugel. Hiervoor zijn de lange
rij bomen en de wal aan de oostzijde
van de grote speelplaats (links
op de foto) opgeruimd. Dit tweede
blok werd via een loopbrug verbonden
met het eerste gebouw. Maar
wat ging eraan vooraf?
Kamp
Het gebied waar het schoolcomplex
verrees, kende een interessante
voorgeschiedenis. In 1938 was op
die plek een houten barakkenkamp
verrezen. Aanleiding was de komst
van honderden soldaten van het
kersverse garnizoen in Weert op
een tijdstip dat hun kazerne nog
lang niet gereed was. In de tussentijd
moesten de barakken voor onderkomen
zorgen (overigens nadat
de soldaten al een tijdlang bij de bevolking
ingekwartierd waren geweest).
In de bezettingsjaren werden
de houten keten door de Duitsers
gebruikt. Die legerden er onder
meer tot augustus 1944 een eenheid
soldaten van de Landstorm Nederland.
Eind jaren 40 (!) kwam het terrein
in beeld voor de uitbreidings-
Luchtfoto van de eerste vleugel
van de nieuwbouw en de
gymnastiekzalen medio 1963.
Foto GAW Beeldbank BC.426
telijk was - in 1973 was het tot een
groot knollenveld verworden. De
werkelijkheid haalde al snel de visionaire
plannen in en zo kwam het in
de jaren zeventig slechts tot uitbreidingen
van een derde vleugel,
een derde gymzaal en een uitbreiding
van het sportveld. Ondertussen
waren her en der verschillende
houten noodlokalen geplaatst.
Boosten
Terug naar eerste foto. Links ziet u
een van de twee armen waarin de
leslokalen waren gevestigd. In het
middengedeelte, de knik die de
twee armen met elkaar verbond, lagen
verdeeld over de etages, facilitaire
ruimten als kantine, bibliotheek
en lerarenkamer. Aan het
middenstuk, rechts van de hoofdingang
lag een aftakking waarin de
kantoren van leidinggevenden waren
gevestigd. Die is in het midden
van de foto te zien. Tegen de muur
was een groot mozaïek, ontworpen
door de Limburgse kunstenaar
Daan Wildschut.
‘Ken uzelf’
In het mozaïek staat de Griekse
tekst Gnothi seauton: ‘ken uzelf’. Dit
bekende filosofische aforisme was
in de oudheid aangebracht in de
tempel van Apollo in Delphi. De
tekst gold mijns inziens als een verwijzing
naar de taak van het onderwijs
en als een opdracht aan degenen
die er onderwijs genoten. (Zou
de huidige nieuwbouw nog een dergelijke
leidraad herbergen?) Het
mozaïek is al bij de aanbouw van de
derde vleugel verloren gegaan. Mag
ik daarom sluiten met een ander gezegde,
ditmaal uit het Latijn: Sic
transit gloria mundi, ‘Zo vergaat ‘s
werelds roem’.
Bron: Land van Weert katern Typisch Weert
rubriek Toen en Noow 18 juli 2012. Dertig jaar
Bisschoppelijk College Weert: 1948 – 1978
O.W. WEER Dert --> volgnr. 84.
Ter verduidelijking van dit artikel is een luchtfoto
opgenomen. Uiteraard valt er nog veel
meer te vertellen over het Bisschoppelijk
College van destijds. Daar ontbreekt hier de
plaats voor. Maar heeft u een op- of aanmerking,
stuur dan gerust een mail naar
gemeentearchief@
weert.nl.
De ‘Boostenvleugel’ medio 1962. Foto GAW Beeldbank 1839
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie.
U kunt ons uw tekst met foto’s
mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in; bij
tijdsgebonden activiteiten liefst
2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger