Woensdag 02. 08. 2023 3
Impassant
‘Ik ben gewoon wie ik ben’
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€
€
€
€
€ €
€
Bezorg jezelf een volle
BANKREKENING
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€ € €
€ €
€
€
€
€
€
€
€
€ € € €
€
€ € €
€
€
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€
€Meld je aan op
bezorgdekrant.nl
Start direct als
krantenbezorger en ontvang € 1000,-
startbonus!*
* informeer naar de voorwaarden
Ad Van Iterson
koud als ik kan, „wij beoordelen
kwaliteit.” Waarop de student
ineens heel kalm zegt: „Ben
benieuwd of de examencommissie
er ook zo over denkt. Ik dien een
bezwaar in wegens achterhouden
van relevante informatie tijdens
het begeleidingsproces.”
„Ik zie de zaak met vertrouwen
tegemoet”, zeg ik weer en besef
dat zij alvast heeft gewonnen op
het vlak van emoties beheersen.
De kwalificatie cum laude – met
lof – verdien je met gemiddeld een
acht op alle vakken, waarbij je
geen punt lager dan een zeven mag
halen. Een zes compenseer je niet
met een tien voor een ander vak.
Een tien kun je sowieso vergeten.
Ook aan onze neutrale rijksuniversiteit
is een tien gereserveerd voor
Onze-Lieve-Heer. Maar in onze
samenleving is iedereen een god in
het diepst van zijn/haar gedachten.
Daarom vinden veel studenten
dat een acht wel het minste is.
Daar kunnen de leden van generatie
Z ook niks aan doen. Ze hebben
het van de boomers en generatie X.
We fokken elkaar op. Wie niet tot
de beste 10 procent hoort, wordt
gezien als een verliezer. Keert het
tij? De helft van de geneeskundeopleidingen
in Nederland, waaronder
die in Maastricht, overweegt
het predicaat cum laude af te
schaffen. Te veel onderlinge
wedijver, stress en vroege burnout.
Ik zeg: doen!
Reageren?
redactiemaastricht@delimburger.nl
Column
Met lof
REGIO
Eijsden
‘Hier herdenken we ook
één van onze vrienden’
Het bankje in het Ursulinenpark, tegenover
de Lourdeskerk, is niet zomaar
een hangplek voor Eijsdense
jongeren. „Anderhalf jaar geleden
overleed een vriend van ons. We
hebben een herdenkingsplek met
foto’s ingericht”, vertelt Winand
Janssen namens de groep. De herinnering
aan hun vriend sneuvelde
onlangs, evenals het beeldje van de
biddende Bernadette, na vernieling
door vandalen. „Heel pijnlijk, het
zorgt voor een onveilig gevoel bij
ons en omwonenden.”
Daar moest iets aan gedaan worden.
„We zijn al een tijd in gesprek
met de gemeente en Trajekt, want
we willen van deze plek graag een
Jongeren Ontmoetingsplek (JOP)
maken.” Al dertig jaar komt de
jeugd samen in het park, met overlast
voor de omgeving. Een JOP zou
dit moeten voorkomen, maar dan
moeten Winand en zijn vrienden
wel in een beter daglicht komen te
staan bij de buurtbewoners, vindt
de gemeente. „Daarom zijn we een
actie begonnen om geld op te halen
voor een nieuw beeld.” Een charmeoffensief
is geboren.
Beeld én ramen
Door de vernielingen is er onherstelbare
schade ontstaan aan het
beeld. Repareren is dus geen optie.
Het moet compleet vervangen worden.
„We hebben ons er eerst wat
meer in verdiept”, vertelt Winand.
„Het is geen Mariabeeld, zoals vaak
wordt gedacht, maar de biddende
vrouw van Lourdes, Bernadette.”
Het was even zoeken, maar de
groep heeft nu waarschijnlijk een
bedrijf gevonden dat een nieuw
beeld voor hen kan maken. „We weten
nog niet precies wat het gaat
kosten. Van het geld dat over is, willen
we de ramen in de tegenoverliggende
kapel laten vervangen.” Deze
zijn door de jaren heen gesneuveld
door voetballende kinderen en onverlaten
die met steentjes gooiden.
Ook hier kan een warm gebaar van
de jeugd naar de buurt geen kwaad.
In de omgeving wordt positief gereageerd
op de actie van de jongeren,
aldus Winand. „Mensen komen regelmatig
bij ons langs, maken een
praatje en zeggen dat ze het een top
idee vinden. Ze hebben vaak ook al
gedoneerd.” Het doel is om 1500
euro op te halen. De teller staat inmiddels
op 1200 euro. En het JOP?
Dat gaat er hopelijk ook komen. Samen
met een nieuw beeld van de
biddende Bernadette.
Via de website www.gofundme.com/f/
nieuw-beeldje-Ursulinenpark kan geld worden
overgemaakt.
Hangjongeren van het Ursulinenpark
in Eijsden zamelen geld in
voor een nieuw beeld van de
biddende Bernadette in de Lourdesgrot,
na vernieling door
vandalen. Ook foto’s ter herinnering
aan een overleden vriend
moesten het ontgelden. „Het zorgt
ook bij ons voor een onveilig
gevoel.”
Door Karin Somers
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
Drie leden van de vriendengroep
bij de Lourdesgrot.
Foto Jean-Pierre Geusens
» Vervolg van de voorpagina.
Schatorjé onderging 26 operaties
aan lip, kaak, en gehemelte. „Een
chirurg zei dat hij me nogmaals kon
opereren. Maar ik vond het mooi geweest.
Ik ben wie ik ben. Je wordt
ouder, persoonlijkheid wordt belangrijker
dan schoonheid.”
Hij is goed op zijn pootjes terechtgekomen.
„Bij het Rode Kruis kwam ik
een vrijwilligster tegen. Zij ontdekte
dat ik best aardig was.” Tegen zijn
twee dochters zegt hij: „Houd er rekening
mee dat je kinderen schisis
kunnen krijgen, want het kan erfelijk
zijn. Ze zeiden: Als ze zo’n jofel
iemand worden als jij, zijn we dolgelukkig.”
Zijn vier kleinkinderen hebben
geen van allen schisis.
Na afloop van het optreden van cabaretier
Van der Wal trof Schatorjé
hem in de foyer van het Vrijthoftheater.
„Hij zei dat de lelijkste mannen
de mooiste vrouwen hebben. Dat
klopt, ik heb ook een mooie vrouw.”
Horeca, sportkantines, particulieren et cetera
kunnen zich aansluiten door een e-mail te
sturen naar: schatorje1@home.nl.
maastricht
Maastrichtse MS-patiënte
start actie voor mobiliteit
„Het Mollii Suit is een pak dat ik om
de achtenveertig uur één uur moet
aantrekken. Door milde, onmerkbare
elektrische signalen worden
de spieren, die nu door onder andere
spasticiteit slecht werken, gestimuleerd
om te ontspannen en natuurlijker
te bewegen. Dit geeft mij
niet alleen een deel van mijn mobiliteit
terug, maar ook meer energie,
én het leidt tot minder spasticiteit”,
legt Sabina uit.
Een Mollii Suit kost 9000 euro en
wordt niet door de ziektekostenverzekering
vergoed. Daarom probeert
de Maastrichtse het benodigde
bedrag nu met een crowdfundingsactie
bij elkaar te brengen.
Mensen die Sabina willen steunen, kunnen
dat doen via website gofundme.com.
Regio
De 34-jarige Sabina Meijer uit
Maastricht kreeg op haar achttiende
te horen dat ze aan multiple
sclerose (MS) lijdt. Nu probeert ze
via een crowdfundingsactie een
zogenaamde ‘Mollii Suit’ te
bekostigen, waarmee ze haar
situatie aanzienlijk kan verbeteren.
Eijsden
Zevende Museumnacht
in teken van familie
Ursulinenconvent Eijsden houdt
zaterdag 5 augustus van 19.00 tot
23.55 uur de zevende Museumnacht.
Deze staat dit keer geheel in
het teken van thema All in the family.
Vrijwilligers geven rondleidingen
en vertellen verhalen waarin
‘familie’ centraal staat. „Men maakt
kennis met de moeder van Eugène
Dubois, de grootvizier van Perzië en
zijn harem en er is informatie over
bijzondere families. Ook is er aandacht
voor familie-samenlevingen,
in het klooster en in verenigingen”,
meldt de organisatie.
Vooraf aanmelden is vereist, via ursulinenconvent.
com/museumnacht, bij de balie
van het museum of via 043-7370202.
„Meneer, het punt dat u mij geeft!
Een zeven! Past helemaal niet bij
mijn ambitie!” Die meneer ben ik.
En ik sta paf. Hoorde ik ‘ambitie’?
De student kijkt me aan met een
blik van: hoe kunt u mij dat
aandoen? Een zeven voor mijn
masters eindscriptie, waar ik
zeven maanden aan heb gewerkt!
„Had ik negen maanden eraan
moeten zwoegen?”, zegt ze. Had ik
dan een negen gekregen? In het
examenreglement, artikel 3.2.2,
staat anders duidelijk dat voor een
scriptie zeven maanden staat!”
Ik antwoord dat zeven maanden
inderdaad voldoende moeten zijn.
Een zeven is toch ook een mooi...
Zij gaat van perplex naar pissig:
„Wat is het dan wel? Waarom hoor
ik nu pas dat ik ben blijven steken
op een zeven? Waarom heeft u mij
niet gewaarschuwd dat het
helemaal fout ging met mijn
scriptie? Een zeven past niet bij
mijn ambitie! Met een gemiddelde
onder de acht vind ik geen baan
met potentie!” Altijd de student
laten uitpraten – desnoods uitrazen.
Dat is het eerste wat ik leerde
aan wat toen de Rijksuniversiteit
Limburg (RUL) heette. Niet
tijdens de tweedaagse introductiecursus
in het Maastrichtse
onderwijssysteem, maar in café
d’Ouwe Klok, onderaan de Tongersestraat.
Maar nu, tegenover deze
kwade student… „Wij beoordelen
niet ambitie”, onderbreek ik zo