woensdag 11. 08. 2021 REGIO 3
DE HALTE
COLUMN
GRUBBENVORST
Plaggenhouwers delen
platencontracten uit
OPENING!
VENLO/MAASBREE
Leesclubs hebben
plekken vrij aan tafel
Ties van Dijck (10) met zijn vader
Jeroen, tevens monteur.
FOTO JOHANN VAN DE KERKHOF/RACEXPRESS.NL
ARCEN
Ties en Finn mogen Max
achterna zolang ze willen
Geachte klanten: wij bieden nu in combinatie:
All-you-can-eat of Avondbuffet
per persoon
slechts
27,90
€
• grote keuze warm buffet
• mongolisch BBQ buffet
• Sushi bar
• grote keuze desserts
• sterke dranken en wijn, bier, cocktails
(max. 4 glazen per persoon)
• verschillende softdrinks (zonder beperking)
Künkel Straße 48A
D 41063 Mönchengladbach
Tel. 0049-40 66 -987 (-988) (-989)
Openingstijden: ma. - woe. 18:00 - 23:00 uur
do - za. 12:00 - 14:30 en 18:00 - 23:00 uur
zo. - feestdagen 12:00 - 23:00 uur
geen rustdag
Ook bestellen en afhalen
of zonder dranken
per persoon
19,90
Elke Grubbenvorstenaar maakt dit
jaar kans op een platencontract. Er
liggen er volgende maand vier klaar
op het liedjesconcours van de Plaggenhouwers.
Zondag 26 september
worden de nieuwe schlagers voor
Gekke Maondaag en vastelaovend in
Grubbenvorst gekozen. De winnaar
bij de jeugd en de beste drie volwassen
deelnemers mogen met hun
nummer de studio in.
Om het zo laagdrempelig mogelijk
te houden, bieden de Plaggenhouwers
hulp bij het maken van teksten
en arrangementen en zelfs zangles.
Meer informatie is verkrijgbaar bij Wim Seegers
(0622344450).
Inschrijven kan tot 1
september.
Twee door Senia opgerichte leesclubs
in NoordLimburg
hebben
plaatsen vrij voor mensen die geïnteresseerd
zijn in geschiedenis en literatuur.
De Venlose leesclub Venlo G2 komt
op vrijdagmiddag bij elkaar in de
Bekkerie in Boekend. Het eerste
boek dat op 15 oktober wordt besproken,
is Het zwijgen van Maria
Zachea van Judith Koelemeijer.
In de bibliotheek van Maasbree
komt elke woensdagochtend aan de
hand van boeken die de leden hebben
gelezen, de lokale geschiedenis
op tafel.
Info: jato.jacobs@ziggo.nl (Maasbree) of
p.sommers@home.nl (Venlo).
DOOR SEF DERKX
We kregen een serie foto’s van het
recente hoogwater in Steyl. Het
kloosterdorp is kwetsbaar. Afzender
was broederfotograaf
Heinz
Helf. Forever Young, de titel van een
van de liedjes van Bob Dylan, is
voor honderd procent van toepassing
op de sympathieke kloosterling.
Op een van de foto’s is de
bronzen sarcofaag te zien van
kloosterstichter Arnold Janssen.
Hangend in takels uit voorzorg
tegen het wassend Maaswater.
Tussen 1881 en 1884 bouwden de
religieuzen van Steyl een neogotische
kerk naar een ontwerp van
priesterarchitect
Joseph Prill. Het
gebedshuis kreeg twee etages. De
benedenkerk kwam op de begane
grond, de bovenkerk een verdieping
hoger. De gemoderniseerde
benedenkerk met de sarcofaag van
Janssen is toegankelijk. De bovenkerk
wordt slechts enkele malen
opengesteld. We informeerden
ernaar en ontvingen de uitnodiging
om te komen kijken. Een buitenkans,
dus namen we buslijn 66 en
stapten uit bij halte Quatre Bras. Bij
het Missiehuis werden we vriendelijk
verwelkomd. We mochten
binnendoor naar de trap, die naar
de tweede etage voert.
De bovenkerk ademt de oorspronkelijke,
negentiendeeeuwse
sfeer.
De rijkdom aan details en kleuren,
die zo eigen is aan de neogotiek,
overdondert. De gewelven zijn
hoger dan beneden. De zuilen
hebben goudbeschilderde bladkapitelen.
Op het priesterkoor staat een
rijk gebeeldhouwd neogotisch
vleugelaltaar uit een atelier in
MiddenLimburg.
Boven de
zijkapellen zijn gebrandschilderde
ramen met afbeeldingen van
heiligen, die verbonden zijn met de
missie. Het licht tuimelt erdoor
naar binnen, verschiet van kleur en
strijkt over de tegelvloer met
geometrische motieven.
Veel architectuurkenners hebben
moeite met de neogotiek uit de
negentiende eeuw. Uit de lange
reeks bezwaren, sommen we er
enkele op: te overdadig, te gedetailleerd,
teveel bladgoud en zuurstokkleurtjes.
Veel van deze kerkinterieurs
zijn in de jaren zestig en
zeventig van de vorige eeuw met de
witkwast overgeschilderd. Aangepast
aan het religieuze gevoel van
een nieuwe tijd. Maar wat gebeurde
er vervolgens beetje bij beetje? Het
laat zich raden, er kwam herwaardering
voor de oorspronkelijke,
neogotische interieurs. De bovenkerk
van het Missiehuis in Steyl is
ontsnapt aan de stormen van
vernieuwing. Af en toe, als er een
orgelconcert is, kun je er in de
banken plaatsnemen.
REAGEREN?
redactievenlo@delimburger.nl
Bovenkerk
Finn Rossen en Ties van Dijck zitten
in hetzelfde raceteam en trekken
vaak samen op, maar op het circuit
zijn ze elkaars concurrenten. Beiden
komen dit seizoen uit in de Mini
Parillaklasse
voor karters tot
twaalf jaar. Ze behoren tot de benjamins,
maar kunnen nu al met de
top mee. Ties was vijf toen z’n vader,
die vroeger zelf wedstrijden reed,
hem in een minikart rondjes liet
draaien op de parkeerplaats van de
Kasteeltuinen. Nu scheurt hij elke
zaterdag met 90 km per uur over de
kartbaan van Raceway Venray.
Moeder Karin houdt soms haar
hart vast. „Vooral als het regent.
Dan durf ik niet eens te kijken. Al
weet ik drommels goed dat het hartstikke
veilig is, het blijft toch je
kind.”
Financieel vliegen ze wel met regelmaat
uit de bocht. „Duizend euro
per maand is niks. Laatst was de
motor kapot, dat tikt meteen door.
Maar we hebben het er graag voor
over.” En Ties is niet de enige thuis
met een dure liefhebberij. „Zijn zusje
wil dolgraag paardrijden”, lacht
Karin. „Ook dat hakt erin.”
Maar ze wil er geen geldkwestie van
maken. Zeker, dat haar man Jeroen
tevens monteur is, scheelt een paar
centen. Bas Rossen, de vader van
Finn, sleutelt zelf ook en denkt er
net zo over. „Het gaat er niet om wat
het kost. Als je ziet hoeveel plezier
die jongens hebben, dat is onbetaalbaar!”
Racemonsters
De piepjonge coureur uit Blitterswijck
verblijft met zijn ouders op
een vakantiepark. Even afschakelen.
Maar volgende week zit hij weer
in zijn kart. „We slaan geen training
over”, zegt pa. „In deze sport moet je
meters maken, anders word je links
en rechts ingehaald.”
Het zijn racemonsters in de dop,
Finn en Ties. Maar geen snelheidsmaniakken,
benadrukt Karin. „Ik
sta er elke keer weer versteld van
hoe volwassen ze zich achter het
stuur gedragen. Je zou haast vergeten
dat het nog maar kinderen zijn.”
Alleen bij regenweer gaat haar hartslag
omhoog. Bas Rossen zit dan
juist op het puntje van zijn stoel.
Want op nat asfalt is Finn op z’n
best. En heeft de rest vaak het nakijken.
Want er wordt niet van banden
gewisseld zoals in de Formule 1. „Bewust
niet, zo leren ze om aan te voelen
wat wel en niet kan.”
Talent
Ties en Finn dromen ervan om de
nieuwe Max Verstappen te worden.
Talent hebben ze, maar er komt veel
meer bij kijken. Ook hun ouders zijn
zich daarvan bewust. Geld, geluk en
gedrevenheid zijn factoren die meespelen.
„We bekijken het van jaar tot
jaar”, zegt Bas Rossen. „Finn is super
gedreven. Maar als hij een
vriendinnetje krijgt, kan het zomaar
ineens over zijn.” Ook de moeder
van Ties blijft nuchter. „Zolang
hij het leuk vindt en wij het kunnen
betalen, gaan we door.”
De jonge karters en hun ouders weten
zich gesteund door familie,
vrienden, fans en lokale sponsors.
Gezien de hoge kosten is elke bijdrage
welkom. Kijk op tiesracing.nl of
mail naar finnrossen@ziggo.nl
De een is negen, de ander tien.
Maar ze racen allebei al zowat hun
halve leven. Finn uit Blitterswijck
en Ties uit Arcen hebben nog iets
gemeen: hun ouders zijn net zo gek
van autosport als zij.
DOOR MARCEL VAN LIER