Woensdag 06. 09. 2023 REGIO 13
literaire hoek
Een pen die
soms op hol slaat
Voor De Literaire Hoek kiezen we
soms een heel mooi geschreven fragment
uit een boek. Deze keer is het
een stukje uit het verhalenboek Zuiderlingen
van Ad van Iterson.
Maastricht heeft veel schrijvers geleverd
aan de Nederlandse literatuur,
ook nu nog. Van de nu in Maastricht
werkende schrijvers is Ad van
Iterson de meest gelezen schrijver,
niet in het minst door zijn wekelijkse
column in de editie VIA Maastricht en
op delimburger.nl. De geschiedenis
van de stad gaat hem aan het hart. Hij
schrijft met een vlotte en aanstekelijke
pen, die soms gaat dansen of op hol
slaat.
Bassin
„Toen ze fabrieken begonnen te bouwen,
aan de Bassin, zijn de buitenlandse
slijpers, blazers, vormers en
decorateurs één voor één van de
hoogten rondom Maastricht omlaag
gekomen. Ze droegen vilten hoeden,
met brede slappe rand, moet u zich
voorstellen, en ze rookten een meerschuimen
pijpje. Ze hadden een lichtblauwe
sjaal om hun hals, een lange
dunne kromme wandelstok in de
rechterhand en een rieten mandje
aan hun linkerarm. Ze stapten door
het hoge gras, keken naar de vliegende
kraaien en grinnikten, deze Walen,
Lotharingers, Bohemers, Venetianen
en Engelanders. Hun leeftijd
was moeilijk te schatten: tussen de
veertien en de negenendertig. Het
waren oude kinderen, stokoude kinderen,
met zwart omrande langstaartapenogen.
Maar hun blik was
goedmoedig, onbewolkt, landelijk.
Deze ambachtshelden kregen in de
fabriek een hoek om te werken en te
onderrichten. Hun lippen en hun vingers
zouden het voorbeeld geven aan
de Maastrichter jongens en mannen
die zich aan de grote poort meldden.
Hun mondstelling bij het blazen van
een roemer en hun handstelling bij
het draaien van een terrine waren allebei
van een dwingende kracht en
schoonheid. Hier werd geschapen.
Hier kon worden aanschouwd het
aardse wonder van de Menselijke
Schepping, die de Goddelijke Schepping
heeft bedoeld.
Maar niet voor lang: aan de Bassin
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Ton van Reen over Ad van
Iterson.
heid, gevoed door de constatering
van wéér een mand vol inferieur aardewerk,
gevoed door het astrante
dreigen met weglopen naar vijandelijke
fabrikanten: ‘Hoera! Vivat! Wij
gaan naar Charleroi!’
Holdoldoldee! De schippers in de
Bassin kenden tenminste de vrijheid
en de verkoeling van het water! Ach,
schei uit over die schuinse schippers.
Daar zaten veel Brabanders en
Hollanders tussen. Braniemakers,
dus, maar zónder hen was Maastricht
als een café zonder moppentapper.
Bevracht met hun ganse kapitaal
– ringen, armbanden, colliers,
oorbellen – trokken de schippers de
Boschstraat af en de Boschstraat
weer op, één handje in de lucht, het
andere handje op de dichtstbijzijnde
heup, dan valt de zorg van je af. Het
leek alsof ze erbij hoorden, maar het
bleef kanalenvolk: het was altijd mogelijk
dat ze hun aanstaande vertrek
vierden.”
Lees het hele verhalenboek Zuiderlingen.
Ad van Iterson is een meester
in het vertellen van verhalen over de
mensen, over hoe klein en over hoe
groot ze zijn. Andere boeken zijn onder
meer: Een hoofd vol fruit, De Citoyenne,
Neem me mee. Onlangs verscheen
bij Uitgeverij Panchaud in
Amsterdam zijn uitvoerige bewerking
van het levensverhaal van de
Maastrichtse zeventiende-eeuwse
kloosterstichteres Elisabeth Strouven
De moeder van de Kommel, geïllustreerd
door Christiane Steffens. Bij
de boekhandel vindt u veel meer.
Wat u niet meer bij de boekhandel kunt vinden
is nog wel te koop bij www.boekhandeltjes.
nl. Voor een overzicht van zijn werk, zie:
nl.wikipedia.org/wiki/Ad_van_Iterson.
Ad van Iterson.
Archieffoto
Loraine Bodewes
werd het wonder een doffe mislukking.
De blazende en knedende
meesters werden gemangeld tussen,
aan de bovenkant, de tucht van fabrikant
en klant en, aan de onderkant,
de onmacht en onwil van de ongeschoolde
krachten. De meesters verdwenen
zoals ze waren gekomen: via
de hellingweide rondom de stad, met
grote, hoge stappen door het gelige
gras. En wat bij het fabriek overbleef,
was wrok en minachting.
Hier, bij de Bassin en de Boschstraat,
werd Maastricht één grote Haat. Bazenhaat,
aangewakkerd door het
vuur van de smeltovens, de glazuurovens
en de decorbrandovens, en
door het vuur van de jonge en oude
klare, die tot ver op de maandag in de
schorre, stoffige kelen werd geschonken.
Werkmanshaat, gevoed
door de ongemakkelijke herinnering
aan eigen, pas ontstegen nederig-
DOOR TON VAN REEN
AUTO
Autotest
Polestar 2 BST 270 is witte raaf met racestreep
Ook zijn waarde zal hij mogelijk vasthouden,
al is het de vraag of dat net zo
vanzelfsprekend is als al jaren het geval
is in de wereld van het modetuig.
Investeringsgaranties in een speciale
editie van een elektrische auto van
een jong merk geeft nog niemand.
Toch ga ik er maar vanuit dat mensen
hem hebben ook besteld om zijn
stuurkwaliteiten en exclusiviteit.
Dan zullen ze niet teleurgesteld worden,
want is het de dikste, strakst sturende
Polestar 2 – een witte raaf met
een racestreep.
Eindoordeel
De auto is een statement van Polestar
dat een elektrische auto echt sportief
kan zijn. Maar dat wisten we al.
SPECIFICATIES
Polestar 2 BST 270 Edition
Prijs: € 79.900,-
Topsnelheid: 205 km/h
Acceleratie 0-100 km/h: 4,4 s
Gem. verbruik: 19,4-20,2 kWh/100 km
Motor: 2x synchroonmotor
perm. magneet
Max. vermogen: 476 pk
Max. koppel: 680 Nm
Transmissie: eentraps reductieversnelling
Aandrijving: vierwielaandrijving
AC/DC laden: 11/155 kW
Accu: 78 kWh (75 kWh netto)
moet de auto goed communiceren,
zodat je als bestuurder weet hoever je
kunt gaan. Dempers en veren, maar
ook de afstelling van de besturing zijn
daarbij van belang. Dat is sinds het
bestaan van de auto al zo, dus wat dat
betreft vertellen ze bij Polestar niets
nieuws. Toch vertellen ze nadrukkelijk
hun verhaal: dat van een elektrische
auto die wel degelijk een echt
sportieve rijervaring kan geven.
Je kunt je alleen afvragen hoe belangrijk
dat verhaal is, als je weet dat de al
bestaande Polestar 2-modellen al behoorlijk
sportief sturen. Zeker als je
ze uitrust met het optionele Performance
pakket, want dan krijg je al
extra vermogen (476 pk in plaats van
408 pk) en een setje dure, verstelbare
Öhlins-dempers, evenals een serieuze
set Brembo-remmen. Toch kon dat
nog beter, vonden ze bij Polestar.
Daarom werd de 2 ten opzichte van
de Performance-versie nog 25 mm
verder verlaagd. Ook kreeg hij nog
specialere, tweevoudig verstelbare
dempers van hetzelfde Öhlins, met
separate reservoirs die horizontaal
voor in de frunk liggen en daar met
een knop te verstellen zijn. Opnieuw
kun je kiezen uit 22 standen. Bovendien
werd er een veerpootbrug toegevoegd
voor een nog betere basis.
In de glorieuze curves die door het
achterland van Malaga naar Ronda
leiden, stuurt de BST in de geadviseerde
allround-stand 7/7 al als een
8,5. De 270 stuurt altijd willig in zonder
nerveus te worden, met dank aan
zijn lage zwaartepunt, maar ook zeker
dankzij zijn nieuwe onderstel
afstemming. De BST blijft vlak en als
op rails het asfalt volgen. Remmen is
altijd maatwerk. Ook de krachtswisselingen
als je de remmen lost en
weer ‘gas’ geeft, zijn verwaarloosbaar.
Maar ze zijn er wel, exact in voldoende
mate om te voelen dat deze
EV leeft en jij kunt reageren. Het is
geen bruut beest, terwijl ‘BST’ dat
toch moet betekenen. Nee, het staat
wat mij betreft voor Balans, Sportiviteit
waardoor je nog hoger Tempo
kunt vasthouden.
Polestar 2 BST 270 Edition.
Foto Polestar
Sportiviteit en elektrische auto’s is
meestal een mismatch, maar er
zijn uitzonderingen. Deze Polestar
2 BST 270 Edition is zo’n witte raaf.
Door Jaco Bijlsma
Hoe speciaal is deze net geen 80.000
euro kostende BST 270 Edition dan?
De immer gestelde vraag bij elke special
edition. Onvermijdelijk, want er
is een meerprijs in het spel en is die
wel gerechtvaardigd? Is deze BST
270 Edition dik 17 duizend euro extra
waard ten opzichte van een Polestar 2
met Performance-pakket? Het eerste
wat in zijn voordeel pleit, is dat de
oplage echt gelimiteerd is tot 270
stuks. Extra euro’s voor extra pk’s
ook? Nee is het antwoord: hij heeft net
als een ‘gewone’ Polestar 2 met Performance
pakket ook 476 pk en 680
Nm.
Joakim Rydholm, hoofd onderstelafstemming
en autosportgek, vond dat
zijn laatste creatie echt sportief
moest worden en meer kunnen dan
heel hard rechtuit knallen. De aimabele
man vertelde opnieuw met hetzelfde
vuur over de rijeigenschappen
die een echt sportieve auto dient te
bezitten. Hij moet scherp sturen,
maar wel in balans blijven, voldoende
vertrouwen geven om grenzen te verkennen
en te verleggen, maar ook
niet te braaf worden. Bovendien
Kijk voor meer autonieuws ook op
» delimburger.nl/economie/auto
/delimburger.nl
/Ad_van_Iterson
/auto