Woensdag 09. 11. 2022 REGIO 11
van nul tot nu
Door theo schers, gemeentearchief weert
Preens zônger eîge medalie: vastelaovundj 1939
waardoor ze zich makkelijk op haar
kop laat zitten. Daardoor kreeg ze
ook zoveel stress van de dominante
andere kat en het aanwezige hondje.
Ze is zelfstandig en gaat graag op onderzoek
uit, waardoor ze het fijn zal
vinden om af en toe eens naar buiten
te kunnen. Bij een eerste contact is ze
even op haar hoede, maar ze ontdooit
snel en kan dan zeker genieten van
aandacht.”
Waar zou Sientje zich het beste
thuisvoelen?
„Ze zal zich het beste thuisvoelen in
een omgeving waar niet teveel concurrentie
en drukte is. Eenmaal gewend
is Sientje een vriendelijke kat
die graag de gezelligheid opzoekt.
Omdat ze nog niet zoveel ervaring
heeft met het buitenleven, zou ze het
beste in een beschutte omgeving buitengelaten
moeten kunnen worden.”
De 11de van de 11de staat voor de
deur. In dat kader deze week een
artikel uit de ‘oude vastelaovundjdoos’
van Weert.
Dier van de week
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495-563981, e-mail asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel Midden-Limburg de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is dat Sientje,
een gesteriliseerde poes van 1 jaar.
Hoe is Sientje in het asiel beland?
„Als kitten is Sientje geplaatst bij een
andere kitten, met de bedoeling dat
ze elkaar gezelschap zouden houden.
Dit is in het begin ook zeker het geval
geweest. Maar nu beide dames volwassen
zijn, kunnen ze het opeens
niet meer zo goed samen vinden. Dit
gaf zoveel spanningen dat ervoor is
gekozen om een nieuw thuis voor
Sientje te zoeken.”
Wat kun je over haar vertellen?
„Ze heeft een zachtaardig karakter,
Medalie
Pierre I heeft in 1939 als adjudanten
Theo van de Laar, Harrie Kneepkens
en Lei Theunissen. Die staan
vóór hem op de wagen. De andere
heren vormen de Raad van Elf, vergezeld
van een aantal ‘hofdames’.
Voorop bemerken we naast de leidsman
met bolhoed op de bok vorst
Zjang Vaessen. Een motto en een
medalie heeft Pierre nog niet.
Een leeg plein
De foto geeft tevens een fraai zicht
op de Korenmarkt van toen. Zoals
andere Weertse ‘pleinen’ in die periode
wordt die vooral gekenmerkt
door leegte. In 1939 hebben het kleine
waaggebouwtje en de kiosk
plaats gemaakt voor een vooroorlogs
Shared Space-concept. Mooi is
te zien hoe in bestrating de doorstroom
van het verkeer van Markt
naar het Pensionaat Saint Louis
wordt ‘geregeld’. Dat zelfde pensionaat
ligt er nog bij in de staat van
vóór de grote uitbreiding/verbouwing
eind 1939 begin 1940: een
strakke maar ietwat saaie 19deeeuwse
bouw met een smalle toeuit
dat jaar zijn de nieuwe uitdossing
van de Raad van Elf – zwart-witte
mantels en ‘bonte narrenmutsen’ –
en de start van de eerste sponsoractie.
Opgeroepen wordt de Rogstaekers
financieel te steunen door toe te
treden tot de Orde van de Rog. De
winkeliers kunnen vervolgens het
bijbehorende diploma in de vitrine
zetten, particulieren voor het raam.
Op de voorgrond zien we een moment
tijdens de optocht van 20 februari
1939 met de prinsenwagen
van VV de Rogstaekers. De wagen
rijdt op de Markt en is net de Hoogstraat
doorgetrokken, een gegeven
dat met de huidige omvang van
praalwagens en vanwege de promenade
ondenkbaar is. Links volgen
wat jongere toeschouwers de optocht.
De Preensewagen sluit namelijk
in die tijd, zoals nu nog steeds, de
stoet. Opvallend is dat de vele toeschouwers
van de optocht totaal
verstoken zijn van enige carnavaleske
uitdossing. Rechts zien we nog
net het achterwerk van de trekkracht,
toen nog altijd geleverd door
paarden in plaats van tractoren.
De Preens
Hoog op de wagen de bebrilde man
die zo naar de camera staat te zwaaien
is Pierre I. In het dagelijks leven
Pierre Joosten, zoon van Frans-Jozef
Joosten, de expediteur van het
Bassin 7 (het grote hoekpand dat
moest wijken voor het wooncomplex
De Hameij). Zijn installatie
heeft plaatsgevonden op zondag 19
februari, de dag voor de grote optocht,
die in die tijd op de maandag
trekt.
Pierre, fervent paardenliefhebber,
is daarvoor vanuit zijn woonhuis te
paard onder geleide van een erewacht
met leden van Ruiterclub St.
Martinus (natuurlijk te paard) naar
het stadhuis aan de Markt gereden.
Wie op zoek gaat naar diens Plevuuz
moet naar de Maasstraat 40 (2022
bij het pand ‘Posno Sport’). Daar
woont het gezin Joosten vóór de verhuizing
naar het Bassin. Het geboortehuis
van Pierre is het niet. Die eer
komt toe aan het pand Langstraat 31
(2022 ‘Paul Jacobs Fashion’). Even
voor degene die het niet weet. Een
plevuuz is een unieke zeskantige
stoeptegel in het trottoir. Door De
Rogstaekers Aod Preense Club is in de
binnenstad het Rogstaekers Aod
Preense Plevuûze Paad aangelegd.
Twee verdere, opmerkelijke feiten
Deel van de optocht uit 1939, vanuit de Hoogstraat richting Markt
Foto GAW Beelddocumenten 4354
gangsdeur en hoog daarboven een
Mariabeeld. Dat beeld staat er niet
zomaar want de congregatie heette
officieel ’Broeders van de Onbevlekte
Ontvangenis van de Heilige
Maagd Maria’. Opgericht is de congregatie
in 1840 in Maastricht en
staat daarom bekend als de Broeders
van Maastricht. In 1850 kwamen
de Broeders naar Weert, dat
daarmee de vijfde plaats in Nederland
werd waar de congregatie zich
vestigde. In 1977 kwam er een eind
aan.
Het ontwerp voor de verbouwing
komt van Alphons Boosten, een
Maastrichtenaar. Die tekent in 1950
ook voor het ontwerp van de uitbreiding
van de Sint Martinusschool,
ook beheerd door dezelfde broeders.
Voor een onderdeel van de verbouwing
in 1939 wordt ingeschreven
door twee jonge timmerlieden/ondernemers
uit Tilburg, de heren
Maas en Willemsen. Die blijven
daarna in Weert ‘hangen’ en hun samenwerking
groeit uit tot het gerenommeerde
Weerter bouwbedrijf
Wilma. In 1949 zal Pierre nogmaals
de Weertenaren voorgaan in de vastelaovundj.
Waarom? Dat vertellen
de boeken niet. Daarmee is hij wel de
enige prins die dat twee niet opeenvolgende
jaren doet. Twee maal
mocht een prins buiten Pierre dubbel
regeren. Dat was in de eerste
plaats Louis I (Jacobs) in 1953. Toen
ging het feest niet door vanwege de
Watersnoodramp in de provincie
Zeeland, zodat Louis ook het jaar
daarop prins was. En in 1991 gooide
de eerste Golfoorlog roet in het eten
voor Prins Ton V (Adriaens). Ook hij
mocht in 1992 nog een keertje de
scepter zwaaien over het narrenrijk.
Op de andere foto ziet u de vastelaovundjoptocht
in 1939 komende vanuit
de Hoogstraat richting Markt.
Bronnen: 1Weert rubriek Toen en Noow 20
januari 2016; Rogstaekers Aod Preense Plevuûze
Paad, opgenomen in Archiefbibliotheek,
C.K. Weer Rogs 1568
Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog
een vraag of opmerking, stuur dan een mail
naar gemeentearchief@weert.nl.
Carnaval 1939, Prins Pierre I en de adjudanten
Theo van de Laar, Harrie Kneepkens en Lei
Theunissen. Foto GAW Beelddocumenten G.68
TIP ONS
Beste lezer,
voor deze VIA zijn we op zoek
naar lokaal (verenigings)nieuws,
tips en informatie.
U kunt ons uw tekst met foto’s
mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in; bij
tijdsgebonden activiteiten liefst
twee weken vooraf.
We zien uw kopij met belangstelling
tegemoet. Dank!
Redactie
De Limburger