Woensdag 22. 11. 2023 SPORT 13
Beek
Elfde seminar JKA met
groot internationaal
deelnemersveld
Sporthal De Haamen in Beek kleurt
van vrijdag 24 november tot en met
zondag 26 november wit met ruim
driehonderd karateka’s die deelnemen
aan het elfde seminar van JKA
Karate do Weng uit Neerbeek.
Ramon en Tamara Wewengkang
startten met dit initiatief toen hun vader
Peter Wewengkang in april 2012
plotseling overleed. De eerste editie
trok 85 deelnemers, vorig jaar waren
dat er al meer dan vier honderd. Dit
jaar komen de Japanse gastinstructeurs
Okuma shihan (zevende dan),
Nemoto sensei (zevende dan) Shimizu
sensei (zesde dan) en Kurihara
sensei (zevende dan) naar Beek. De in
Brussel gevestigde Japanse shihan
(grootmeester) Sawada met achtste
dan, de hoogst gegradueerde, zal ook
aanwezig zijn om zijn kunde over te
brengen. Er komen onder meer karateka’s
uit Duitsland, België, Italië,
Macedonië, Frankrijk, Mexico,
Luxemburg, Hongarije, Zwitserland,
Armenië en Japan.
REGIO
Amateurs halen in
Diverse voetbalclubs uit de Westelijke
Mijnstreek spelen donderdag 23
november een inhaalwedstrijd. Zo
gaat derdeklasser DVO op bezoek
bij FC Maasgouw. In de vierde klasse
staat het duel tussen SV Argo en Urmondia
op het programma.
van de filosoof Sartre, omdat hij die
als een vervangende vader ziet?
Voor onderzoek komt hij terecht in
het woelige Parijs van de jaren zestig.
Daar loopt hij warempel de echte
Sartre tegen het lijf. Curieus genoeg
worden de Limburgse mijnwerkerszoon
en de Franse filosoof
vrienden. Ze eten en drinken met elkaar,
ze filosoferen en ruziën over
grote levensvragen en de actuele
hectische gebeurtenissen in het Parijs
van 1968.
Het leven bekeken
Maar tussen Utrecht en Parijs ligt
Heerlen. Uiteindelijk komen de
traumatische oorlogservaringen
van zijn vader toch aan bod. Rochus
forceert – in een mooi geschreven
eindbeeld – het contact dat hij al zo
lang zoekt. Hoe, dat verklap ik niet.
Lees vooral zelf deze boeiende zoektocht.
‘Leven is kijken en bekeken worden’,
zei Sartre. Dat geldt ook voor
de gedetailleerde beschrijvingen
van menselijk gedrag en de openhartige
zelfreflectie van de hoofdpersoon.
Die heeft de naam Rochus
Delabatte. Volgens mij had hij zomaar
Jos Schoenmakers kunnen
heten.
Retour Natzweiler, Jos Schoenmakers
(Uitgeverij Leon van Dorp, 2021).
Regio
Mooie prijs voor arbiter Ben Hanssen
REGIO
Een mooie erkenning voor Ben
Hanssen. Bij de Scheidsrechter van
het Jaar- verkiezing is hij in de
categorie ‘ongediplomeerde
scheidsrechters’ uitgeroepen tot
provinciaal winnaar. „Ik fluit soms
wel zeven duels per weekend.”
Door Jacey zelissen
Iedereen die ook maar enige connectie
heeft met het amateurvoetbal
in de regio Zuid-Limburg, heeft
waarschijnlijk ooit wel eens met
scheidsrechter Ben Hanssen te maken
gehad. „Ik fluit bij bijna elke vereniging
in deze regio, soms tot wel
zeven wedstrijden per weekend”,
licht Maastrichtenaar Hanssen
(55), die bijna twintig jaar geleden
met fluiten begon, toe.
Ben Hanssen is geen KNVBscheidsrechter,
maar een ‘vereniging
scheidsrechter’. „Dat betekent
niet dat ik maar bij één vereniging
actief ben, maar dat ik voor wedstrijden
word ingezet waarvoor de
KNVB geen scheidsrechter aanstelt.
En dat kan overal in de regio
zijn.” Daarom vindt Hanssen de gekozen
termen bij de verkiezing misleidend.
„Ik ben nu in de categorie
ongediplomeerd geplaatst, maar ik
heb wel degelijk een scheidsrechter
diploma. Ze hadden er in mijn optiek
beter ‘KNVB scheidsrechter’
en ‘vereniging scheidsrechter’ van
kunnen maken, om het verschil beter
weer te geven.”
Ondanks de positieve reacties die
literaire hoek
Tussen Utrecht en Parijs ligt Heerlen
bondenheid, blijkt als hij bij zijn eerste
orgasme met een vrouw in huilen
uitbarst. Heeft dat ook te maken
met zijn vroeg overleden moeder?
En zoekt hij antwoorden op zijn leven
en doodvragen in de boeken
Wat is dat toch met Limburgse
schrijvers de laatste tijd? De ene na
de andere roman verschijnt over
wat oorlogsgeweld met mensen kan
doen. Peter Lenssen schreef Het
theater der herinneringen, Piet Poell
De kruistocht van een clown. En in Retour
Natzweiler onderzoekt de in
Heythuysen geboren Jos Schoenmakers
(1948) waartoe mensen in
staat kunnen zijn. En daarbij spaart
hij zichzelf niet.
„Drie vrouwen waren boos op me na
mijn noodlanding op aarde: mijn
moeder omdat ik te vroeg kwam, de
vroedvrouw omdat ik mijn achterste
liet zien en de wijkzuster, omdat
ik in haar ogen plaste. Ik werd op
vrijdag de dertiende geboren. Dat
was vragen om moeilijkheden.”
Wie zo veel belooft aan het begin
van zijn verhaal, heeft het nodige in
te lossen. En dat gebeurt. Vaardig
worden feit en fictie vermengd tot
een herkenbaar én diepgravend geheel.
Geheim
De vader van Rochus Delabatte, een
in Wallonië geboren mijnwerker,
wordt op de dag van de geboorte van
zijn zoon opgepakt. Hij verdwijnt
als nacht-und-nebel-gevangene in
kamp Natzweiler. Drie jaar later
keert hij, vermagerd en vervuild, terug
naar Heerlen, zelfs voor zijn
vrouw onherkenbaar. Zo snel mogelijk
probeert hij de oude te zijn. Hij
gaat weer de mijn in en over zijn
kampervaringen wordt niet gesproken.
Zoon Rochus groeit op in een
gezin met een geheim.
Met veel oog voor detail beschrijft
Schoenmakers gebeurtenissen die
typisch zijn voor de haast fundamentalistisch
katholieke enclave,
die Limburg destijds was. Een pastoor,
die voor gezinsuitbreiding
komt pleiten, krijgt van Rochus’ vader
het deksel op de neus: ‘Josef en
Maria hadden ook maar één kind.
Waarom moet ik er dan tien krijgen?’
‘Misverzuim 51x’ staat op het
schoolrapport en over seks wordt
niet gepraat. En ook niet over een
traumatisch oorlogsverleden.
Dus gaat de jonge babyboomer zelf
op fysieke en filosofische ontdekkingstocht.
Eerst naar Utrecht,
waar hij culturele antropologie studeert.
Hij ontdekt dat onderzoek
zich niet ver weg in een of ander
Afrikaans binnenland hoeft af te
spelen, maar ook kan plaatsvinden
in een Heerlens tehuis voor mijnwerkers
uit Marokko.
Sartre
Antwoorden op wat zijn lijf hem aan
verlangens dicteert, vindt hij bij
vooral oudere meisjes en vrouwen.
Dat het hem daarbij vooral gaat om
een diep verlangen naar fysieke ver-
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Jos Bours over Jos
Schoenmakers.
Jos Schoenmakers.
Foto Maaike Oud
DOOR JOS BOURS
Hanssen vaak krijgt, kwam de nominatie
voor de verkiezing toch als
een verassing. „Ik kende de verkiezing
wel van andere jaren, maar was
overrompeld toen ik een e-mail vanuit
de organisatie had ontvangen
dat ik zelf genomineerd was. Vanaf
dat moment ben ik stemmen gaan
verzamelen om uiteindelijk deze
prijs te winnen.” Na deze provinciale
prijs, denkt Hanssen stiekem nog
aan meer. „Ik vind het leuk dat er
door deze prijs meer aandacht komt
voor de scheidsrechter in het algemeen.
Ik hoop ook dat ik uiteindelijk
op 6 januari verkozen wordt tot
Scheidsrechter van het Jaar. Kan ik
het vak nog meer onder de aandacht
brengen.”
Met Taha Bouders, de scheidsrechter
die de verkiezing won in de categorie
‘gediplomeerd’, heeft Hanssen
dit jaar nog het veld gedeeld in
de oefenwedstrijd tussen MVV en
Geusselt Sport. „Bij dat soort wedstrijden
ben ik niet vaak betrokken;
het was een mooie ervaring die ik
niet snel zal vergeten.”
Over stoppen wil de prijswinnende
scheidsrechter het nog lang niet
hebben. „Zolang ik het fysiek aankan
en ik er plezier in heb, blijf ik
doorgaan.”
Scheidsrechter
Ben Hanssen.
Foto PRIVÉ