woensdag 15. 12. 2021 REGIO 5
Piietterr Hengevvelld achtterr
hett nagebouwde piijjporrgell
iin zziijjn woonkamerr..
FFOTTO RROB VVAN DEEURRZZEEN
Pieter sloopte muur om orgel
in zijn huis te kunnen bouwen
Wat ga je doen na je pensionering
wanneer je tientallen jaren beroepsmatig
orgels gebouwd en gestemd
hebt? Orgels bouwen natuurlijk!
Dat is wat Heythuysenaar Pieter
Hengeveld (74) dan ook is blijven
doen.
Kookboeken voor hartfalenpatiënten
via de Vrienden van Laurentius
Twee voormalig cardiologen van het
Laurentius Ziekenhuis waren voornemens
Met medewerking van zowel het
Voedingscentrum en drukkerij
ARS uit Roermond is het inmiddels
zover en is er speciaal voor Laurentius
een nieuwe druk uitgebracht
van het boek Lekker eten met minder
zout. Math de Ponti, voorzitter van
de stichting, overhandigde onlangs
de kookboeken die vers van de pers
kwamen aan de oudcardiologen
Christ Werter en Patrick Peerenboom.
Beiden heren waren erg verheugd
om deze boeken in ontvangst te nemen.
Werter: „We hadden ons oog
laten vallen op dit kookboek omdat
het heel geschikt is voor patiënten
met hartfalen. Het boek staat niet
alleen boordevol lekkere recepten,
maar geeft ook voedingsadviezen
en heel praktische informatie over
zout in ons eten. Helaas ontdekten
we vorig jaar dat het boek niet meer
te verkrijgen was. Gelukkig zijn we
er via het Voedingscentrum toch in
geslaagd om het boek opnieuw uit te
brengen.”
„De afgelopen 30 jaar zijn er grote
stappen gezet in de behandeling van
hartpatiënten”, vult Peerenboom
aan. „Steeds minder patiënten komen
te overlijden als gevolg van een
hartinfarct. De patiënten die een infarct
overleven worden vervolgens
wel vaak geconfronteerd met hartfalen,
doordat de pompkracht van
het hart is afgenomen. Naast een
medische behandeling, zoals medicijngebruik,
kan de patiënt zélf ook
een belangrijke bijdrage leveren
aan zijn gezondheid door gezonder
te eten en het zoutgehalte in het
eten te beperken. Dit boek helpt hen
hierbij.”
om, wanneer ze met pensioen
zouden gaan, geld op te halen
voor een goed doel gerelateerd aan
hun eigen patiëntenkring. Zo ontstond
het idee om patiënten met
hartfalen via de stichting Vrienden
van Laurentius een kookboek cadeau
te doen met daarin allerlei lekkere
recepten voor een gezonde
maaltijd met minder zout.
WAAT E WAER
COLUMN
Anders
Kaartverkoop Zwarte Grens
voor ‘De Zwarte Grens’ zijn
vanaf deze week online verkrijgbaar.
De openluchttheatervoorstelling
wordt van 23 tot en met 26 juni 2022
opgevoerd in Neer.
Thomas Martens van drukkerij ARS en Math de Ponti van de Vrienden
van Laurentius overhandigen de kookboeken aan de gepensioneerde
cardiologen Christ Werter en Patrick Peerenboom.
FOTO VRIENDEN VAN LAURENTIUS
Vrijgezel Hengeveld leeft van en
vóór de muziek. In zijn woning
staan twee grote zelfgebouwde pijporgels
waarvan er een zó groot en
zwaar is dat Hengeveld een tussenmuur
heeft moeten slopen en de
vloer moest ondersteunen om dit
orgel in zijn huis te kunnen plaatsen.
Pieter Hengeveld is zowel technisch
als muzikaal begaafd. Hij studeerde
aan een technische universiteit en
volgde een conservatoriumopleiding.
Hij had slechts één werkgever:
Orgelbouw Verschueren in Heythuysen.
Replica
In nagenoeg ieder vertrek van Pieter
Hengevelds huis staat wel een
muziekinstrument. De klanken van
een orgel, een piano, een klavecimbel
of een dwarsfluit
want die bespeelt
hij ook
zijn er dagelijks te horen.
De woonkamer wordt gedomineerd
door een prachtige replica
van een 17deeeuws
pijporgel dat
door hem minutieus is nagebouwd.
De eeuwenoude techniek die bij orgelbouw
wordt toegepast, kent voor
de Heythuysenaar geen geheimen.
Zeventien jaar heeft hij aan dit orgel
gewerkt. Hij demonstreert het uitvoerig,
waarbij hij de nodige vaktermen
hanteert.
Houtwormen
De originele versie van dit orgel zag
Hengeveld in Zweden en hij was er
van onder de indruk. „Alleen in het
noorden van Scandinavië hebben
deze orgels de tand des tijds kunnen
doorstaan”, weet hij. „Boven de
vorstgrens kunnen houtwormen
niet leven en dus ook geen schade
aanrichten.” Het orgel bestaat dan
ook voor het merendeel uit hout.
Hengeveld heeft voornamelijk grenen,
eiken,
peren
en notenhout
gebruikt. Voor het benodigde beukenhout
werd zelfs zijn eigen keukentafel
ingekort. Dit orgel telt zo’n
duizend pijpen, waarvan tweehonderd
van metaal. Ze zijn door hem
uit een mengsel van tin en lood gegoten.
Op het orgel, dat voor een woonkamer
wel heel ruim bemeten is,
staat, net als op het origineel, een
spreuk uit Psalm 150 in het Latijn.
Vrij vertaald: ‘Looft de Heer met citers.
Looft Hem met wel klinkende
cymbalen’.
Scheidingsmuur
Voor de bouw van een tweede nog
véél groter zelf ontworpen ‘Hengeveld
orgel’ moest zelfs de scheidingsmuur
tussen de logeerkamer
en de masterbedroom verwijderd
worden. De vloer werd extra ondersteund.
De logeerkamer functioneert
nu als ‘orgelkas’ en in de voormalige
grote slaapkamer staat de
speeltafel met daar achter grote
metalen orgelpijpen. Wanneer je de
74jarige
zijn ‘grote orgel’ hoort bespelen,
waan je je even in een kerkgebouw.
Door het gesprek heeft Pieter Hengeveld
deze morgen minder lang gespeeld
dan normaal. Dat wordt later
op de dag rechtgezet. „Straks ga ik
pianospelen en vanavond staat zoals
altijd het grote orgel op het programma”,
zegt de Heythuysenaar.
„Wanneer muziek je passie is, is dat
echt geen straf.”
DOOR PIETER KNIPPENBERG
re tijden, leidde het verzetten van
grenspalen tot hoog oplopende conflicten.
Met man en macht werd gevochten
voor de gemeenschap. Acteurs
uit de betreffende dorpen
brengen het verhaal tot leven. In de
vijf voorstellingen krijgen bezoekers
te zien waar een klein dorp
groot in is.
Kaarten via www.dezwartegrens.nl.
NEER
De Zwarte Grens is een waargebeurd
verhaal over de tragedie die zich
400 jaar geleden voltrok in de gebieden
tussen de Limburgse dorpen
Neer, Helden en Kessel. In deze barKaarten
HETYHUYSEN
FRITS NIES
waarde is weerloos’ (Lucebert). De
wethouder van Nederweert
Anders, dat ‘betrokken beter’ is,
wil: ‘Geen dure adviesbureaus,
maar de kennis bij de inwoners
ophalen en serieus nemen’. Vervolgens
negeert zij de adviespotentie
van een groep onbezoldigde
inwoners van bewezen kennis en
kwaliteit inzake erfgoed. Daarbij
hanteert ze bestuurlijke handigheidjes
als ‘het is (nog) geen
officieel monument’ of ‘het is een
uitvoeringszaak’. Ook dat is
anders.
De Erfgoedcommissie heeft de
gemeenteraad geschreven dat zij
haar taken neerlegt in afwachting
van bestuurlijke duidelijkheid. Ook
al weten de commissieleden dat die
in dit land nogal eens op zich laat
wachten. De wethouder heeft als
mensenmens maar vast zelf een
antwoord geschreven. Ze begint
meteen over ‘de toon’ van de
commissiebrief. Dan ben je gewaarschuwd.
Mensen die over de
vorm beginnen, hebben meestal
geen inhoudelijk punt. Dat komt
dan ook niet. Het blijft bij enkele
jijbakken
en aankondiging van
‘gedragen nieuw beleid’ voor
‘erfgoed in brede zin’. Aan het eind
neemt ze een afslag die voor
bestuurders taboe is en die bovendien
doodloopt: ze maakt een
zakelijk geschil persoonlijk en
probeert commissievoorzitter
Alfons Bruekers te desavoueren.
Heel anders, inderdaad.
Nederweert heeft sinds juni een
nieuwe wethouder Ruimtelijke
Ontwikkeling. In Nederweert
rekenen ze ook erfgoedzaken
daartoe. Dan weet je al genoeg. Zo
kan het anno 2021 zomaar gebeuren
dat een ruim honderd jaar oud
pand in het historisch dorpsgezicht
van Nederweert plaats moet
maken voor de ruimtelijke ontwikkeling
van Heerschap Jumbo naar
Heerschap Albert Heijn. Wat
straks rest, zijn de oude foto’s in de
nieuwe versafdeling. Nederweert
heeft allang een gemeentelijke
Erfgoedcommissie, maar die werd
in deze kwestie niet geconsulteerd.
In Nederweert gaan sommige
dingen nu eenmaal anders. Zeker
met monumenten en ander erfgoed
sinds deze portefeuille in handen is
van een partij die zich Nederweert
Anders noemt. Vandaar natuurlijk.
De nieuwe wethouder van Nederweert
Anders is Ria Stienen. Zij
deed voorheen iets met human
resources bij een bedrijf in logistics.
Op haar partijwebsite deelt zij met
ons haar ‘passie’ voor ‘mensen
ontwikkelen en laten groeien’, dus
dat zit wel goed, denk je enerzijds.
Anderzijds, als een vos de passie
preekt… (zeker in pluimveeparadijs
Nederweert). En zo kon het dus
gebeuren dat de mensen van
Erfgoedcommissie Nederweert
niet verder mochten ‘ontwikkelen
en groeien’ in hun passie voor
bescherming van: ‘Alles van
REAGEREN?
f.nies@me.com
ROERMOND