Woensdag 27. 12. 2023 3
altweerterheide / maasbree
Zwerfvuilrapers maken
Limburg steeds groener
Op stap
t dens de
kerstvakantie
Ontdek de leukste uitjes van Limburg
Waat e waer
Frits Nies
Column
In aanloop naar de feestdagen
schoot mij iemand aan op straat.
Alleen gewapend met een glimlach,
gelukkig maar. Niet boos dus,
over zuur of zeik en zo, over winst,
verlies, links, rechts of meer van
die actuele frames van onverdraagzaamheid
‘Je krijgt hier zo veel energie
van al die blije gezichten’
1.250+ servicepunten GRATIS af te halen Lees digitaal via uittipslimburg.nl/krant
waarmee je wordt
beticht van onverdraagzaamheid.
Ja, de paradoxen en projecties
vliegen je om de oren. Om van de
jij-bakken nog maar te zwijgen.
Nee, niets van dit alles deze keer,
dit was een keurige lezer van mijn
stukjes, zo eentje die nog heeft
leren lezen. Een leerling van vóór
de Mammoetwet dus.
De goede man opende met een
zinnetje dat mij vertrouwd voorkwam,
omdat ik het al heel vaak
heb mogen horen: ‘Weet je waar jij
eens over moet schrijven...?’ Ik
antwoordde met waar ik altijd mee
antwoord: ‘Nee, dat weet ik niet,
maar dat ga jij mij nu vertellen.’ En
inderdaad, daar kwam het.
Meestal gaat het dan over iets uit
de directe leefomgeving van
betrokkene, soms zelfs privé. Een
kwestie die zich leent voor bemiddeling
en/of oplossing. Iets met een
kapotte kliko, gestolen e-bike,
bouwvergunning bij de buren,
gekapte bomen, loslopende
honden, te weinig parkeerruimte,
gesloten stadhuis op vrijdagmiddag,
en meer van dat ongerief. Ik
reageer dan meestal met dat ik
columnist ben, geen ombudsman.
Maar in dit geval ging het om iets
heel bijzonders.
‘Er hangt al een tijdlang een
stralend licht hoog in de lucht’,
vertelde de bezorgde lezer. De ster
van Bethlehem kan het niet zijn,
grapte ik met het oog op de tijd
van het jaar, in combinatie met
momenteel weinig te verwachten
wijsheid uit het oosten. ‘Nee, een
ster of planeet is het niet’, vervolgde
hij serieus, ‘het is een lichtende
cirkel in een cirkel die maar
langzaam beweegt en je ziet het
ook duidelijk overdag, tenminste
als het helder is, onbewolkt.’ Ja,
hoe moet ik dat nu dan gaan zien in
deze moesson van een zeiknatte
kersttijd? ‘Ik heb het bij de politie
gemeld, maar die zeggen dat ze
daar niet over gaan.’ Nee, en ook
niet over het weer, helaas. Vuurwerk
kan het ook niet zijn, want
dat moet tegenwoordig alleen
maar hard knallen, zo hard dat we
de oorlog verderop even niet
horen. Een drone dan misschien?
‘Dat zou kunnen, zei de man, maar
die blijven toch niet zo lang zo
hoog hangen...?’ Ik zal eens kijken,
beloofde ik. De site van UFO
Meldpunt Nederland bracht als
uitkomst dat er ‘geen of meerdere
verklaringen mogelijk’ zijn. Op
zich een heldere verklaring, maar
wel duidelijk een van na de Mammoetwet.
Ik zou zeggen, kijk straks
allemaal op een helder moment en
zonder vuurwerk even omhoog, op
zoek naar dat ene lichtpunt.
Reageren?
f.nies@me.com
Licht
REGIO
» Vervolg van de voorpagina.
Vrijwilligster Annemie kwam via
haar zus in contact met Ellen. Ik zat
thuis en zocht vrijwilligerswerk. „Ik
heb hier nooit voor geleerd of in gewerkt,
maar het gaat vanzelf. Je krijgt
zoveel energie van die al blije gezichten.”
Toekomstplannen? Die zijn er
zeker. Bij Hoeve Lieshout komen
straks vier appartementen. „Daar
willen we de kamerverzorging voor
doen en daarnaast het serveren in het
café uitbreiden.” Verder zijn vrijwilligers
op de woensdagochtend van
harte welkom om hand- en spandiensten
te verrichten (www.tante-el.nl).
De energie en creativiteit van Ellen,
de spontane inzet van de vrijwilligers,
de locatie en het fijne contact met de
eigenaren van Hoeve Lieshout dragen
allemaal bij aan het succes van
dagbesteding Tante El.
weert
HelemaalGroen is een landelijk burgerinitiatief
dat in 2019 door Jaap de
Boer werd opgestart in Berkelland
in de Achterhoek, waar inmiddels
zo’n 540 inwoners zwerfafval opruimen
en de opgeschoonde routes registreren
middels een app. „Dat is
ruim één procent van de bevolking”,
weet pr-vrouw Trudy Willems.
„Berkelland is daarmee de groenste
gemeente van Nederland. Ter vergelijking:
in heel Limburg doen bijna
650 mensen mee.” De boodschap
is duidelijk: onze provincie loopt
niet voorop met rapen. „Maar alle
beetjes helpen!”, voegt ze er snel
aan toe. „Bovendien is het geen wedstrijd.
Al zijn er deelnemers bij die
er een sport van maken en jaarlijks
een paar duizend kilometer schoonvegen.”
Wie wel voorop loopt, is de 68-jarige
Maria Lichteveld uit Maasbree.
Letterlijk: ze was twaalf jaar geleden
naar eigen zeggen de eerste in
het dorp die zwerfvuil ging rapen
langs wandel- en fietspaden. „Jarenlang
deed ik dat in mijn eentje.
Sinds vijf jaar heeft de gemeente
Peel en Maas een adoptieplan waarbij
mensen de straten in hun eigen
buurt schoon houden. Daar sluiten
ook in Maasbree steeds meer mensen
bij aan.”
Werd Maria aanvankelijk nog voor
gek versleten dat ze de rommel van
anderen opruimde, inmiddels volgens
steeds meer dorpsgenoten
haar voorbeeld. Niet zeuren maar
aanpakken, is haar credo. Zo denkt
ook Martijn van Stratum uit Altweerterheide
er over. „Het is egoïstisch
om te roepen dat zwerfafval
niet jouw probleem is. Een schoon
milieu begint bij je zelf.” Van Stratum
voegde de daad bij het woord en
trok gewapend met grijper, vuilniszakken
en ring de natuur in. Hij
kreeg er lol in en wist vaak van geen
ophouden. „Vorig jaar heb ik op een
stuk van twaalf kilometer meer dan
zeshonderd lege blikjes bijeengeraapt.
Als daar toen statiegeld op
had gezeten!” In VIA Weert verscheen
een stukje over hem. „Sindsdien
krijg ik onderweg gelukkig
minder vaak de vraag of ik een taakstraf
heb. Dat is blijkbaar het eerste
wat mensen denken als ze je met een
hesje door de bermen zien struinen.”
De publiciteit leverde juist nieuwe
aanmeldingen op. „Ook voor de actiedag
End Plastic Now die ik namens
de Rotaryclub in Weert organiseerde.
Met twintig man hebben
we één van de ringbanen opgeschoond.
Iedereen vond het leuk en
vooral ook ontspannend.”
Ook Lilian Aben uit Venray kreeg
veel opgestoken duimpjes na haar
interview in VIA, maar zag nog geen
extra handjes wapperen. „Niet binnen
mijn eigen kring in elk geval.
Wie weet komt dat nog.”
Toch kleurt de Limburgse kaart
steeds groener. De app Helemaal-
Groen toont de witte vlekken, maar
dient allereerst om zichtbaar te maken
waar wél al is opgeruimd. „Dat
voorkomt dat routes dubbel worden
gelopen”, aldus Trudy Willems. De
afgelegde route wordt als een groen
lijntje zichtbaar op de kaart. Dat
verkleurt na een maand naar oranje
en vervolgens bruin. Zodra de route
opnieuw is gelopen, wordt het lijntje
weer groen.”
Eind november stond de teller provinciaal
op dik 6100 opgeschoonde
kilometers, landelijk waren het er
dertig keer zo veel. Limburg kan
dus nog extra stofzuigers gebruiken.
Meer weten? Kijk op www.helemaalgroen.nl
en download de app.
Nee, helemaal groen is Limburg
nog niet. Maar de zwerfvuilrapers
die de gelijknamige app gebruiken,
hebben intussen wel al meer dan
zesduizend kilometer aan straten,
wegen en paden schoongemaakt.
Door Marcel van Lier
Martijn van Stratum
uit Altweerterheide
gaat
zwerfvuil te lijf.
Foto privéarchief
/krant
/(www.tante-el.nl)
/www.helemaalgroen.nl
link