Gezond in 10
Tekst: Petra Lejeune
Beeld: Moniek Wegdam
Dagbesteding:
ver weg, maar toch dichtbij
Met pijn in het hart moesten
begeleiders halverwege maart
hun deelnemers mededelen dat
ze voorlopig niet naar de dagbesteding
konden komen. ‘Dit
raakte iets in ons’, vertelt Esther
Reijn. ‘Als hulpverlener wil je
mensen helpen en deze boodschap
had direct een behoorlijke
impact. Een stukje veiligheid
viel weg, de vaste dag- en weekstructuur,
het sociale netwerk
en voor velen het énige netwerk.
Alle reden om te starten met het
project ‘Participatie op Afstand’,
groepsbegeleiding in een digitaal
jasje gestoken. Onze begeleiders
namen filmpjes op waarin ze een
activiteit uitlegden die deelnemers
vanuit thuis konden uitvoeren.
Denk aan het maken van een
bijenhotel, samen koken vanuit je
eigen keuken, een brief schrijven
aan jezelf, creatief werken met
takken, beweegtips voor in en om
het huis en een tombola. Zo konden
ze toch meedoen en hadden
ze het gevoel dat ze niet alleen
waren. Het zorgde voor eenheid,
betrokkenheid en misschien wel
het belangrijkste; een gevoel
van vertrouwen. Participatie op
afstand heeft voor veel positieve
ervaringen gezorgd. En zal dit
blijven doen. Want ook al heeft
de dagbesteding eind mei zijn
deuren weer geopend voor kleine
groepjes deelnemers, het online
aanbod blijft voortbestaan.’
Helpen omgaan met nieuwe
werkelijkheid
Als woonondersteuner is Bennie
Stessen samen met zijn collega’s
van LEVANTOgroep voor
elke cliënt afzonderlijk op zoek
gegaan naar de beste oplossing.
‘Stoppen met contact is geen
optie, je wilt de voeling houden.
Wat werkt het beste, waar voelt
iemand zich prettig bij? Samen
kijken naar wat wel mogelijk
is. In plaats van elke week een
bezoek, bel je nu een aantal
keer per week om te vragen hoe
het gaat. Voor een ander werkt
beeldbellen goed of spreek je bij
mooi weer buiten af; een wandeling
maken of even bijkletsen
op een bankje. Je past je aan. En
zo zie je maar weer dat andere
manieren ook goed werken. Er
zijn cliënten die liever per mail
verwoorden hoe ze zich voelen
en door het schrijven al geholpen
zijn en een soort van opluchting
voelen. Ook realiseren mensen
zich nu dat ze het toch nodig
hebben om onder de mensen te
komen, een positieve ontwikkeling
als je het hebt over participeren
in de maatschappij. Niemand
is hetzelfde, we helpen ze omgaan
met deze nieuwe werkelijkheid
op een manier die past. Het goed
zorgen voor mensen blijft voorop
staan.’
De corona crisis
raakt iedereen. Ook
voor de cliënten en
medewerkers van
LEVANTOgroep
veranderde veel.
Want hoe zorg je
voor begeleiding
en dagbesteding
op afstand, hoe
zorg je voor
participatie? Hoe
kun je goed contact
onderhouden met
je cliënten die te
kampen hebben
met psychische
problemen? Hoe
loods je deze
kwetsbare groep
door deze moeilijke
tijden? Gelukkig
brengt een crisis ook
nieuwe ideeën.
Voor een leven in balans, ook in tijden van corona
Bennie Stessen
De helpende handen van VISTA college
Tekst: Frank Seuntjens
Eén dag naar
school, vier dagen
stage. Zo ziet de
week van Sarina
Ferdinandus (24)
er normaal gesproken
uit. Maar door toedoen
van Covid-19 werd dat ritme
wreed verstoord. Zij werkte op
de afdeling waar in geriatrisch
revalidatiecentrum Plataan
(Sevagram) in Heerlen toevallig
de eerste coronapatiënt werd geregistreerd.
Toen daar ook elders
al snel meerdere besmettingen
werden vastgesteld, werd ‘haar’
afdeling helemaal gereserveerd
voor slachtoffers van dit virus.
“Dat was zeker in het begin heel
verwarrend. Over corona was
nog zoveel onduidelijk dat ook
de meest ervaren verpleegkundigen
niet wisten waar ze precies
aan toe waren. Het overviel ons
allemaal. Maar er waren wel
protocollen zodat je toch iets
had waar je op terug kon vallen.
Soms had ik momenten dat ik
door al die onzekerheid dacht
dat ik het niet goed deed. Maar
dankzij gesprekken met collega’s
zat ik nooit lang in een dip. Nu ik
er op terugkijk, overheerst toch
het positieve gevoel. Het was in
elk geval een onvergetelijke en
leerzame ervaring.”
Ook Nadine Leenders (32) volgt
haar opleiding aan VISTA
college. Zij draait, eveneens bij
Plataan, haar diensten op de
(gesloten) revalidatieafdeling
voor dementerenden. “Ook
wij deden ons werk in speciale
kleding. Dat was voor de mensen
nog eens extra verwarrend, want
ze begrepen vaak sowieso al niet
wat er aan de hand was. Het was
wel fijn dat er voor druppelisolatie
werd gekozen. Dat betekent
dat mensen op de eigen afdeling
vrij mochten rondlopen of in de
tuin gaan zitten. Met die aanpak
waren ook hun familieleden blij.
Er werden regelmatig bloemen
voor ons bezorgd. Het was alles
bij elkaar genomen heel erg
pittig, maar vooral dankzij mijn
opleiding heb ik me daar doorheen
geslagen.”
Volgens Ank Jeurissen, opleidingsmanager
zorg & welzijn
bij VISTA college, is er nadat de
school fysiek op slot ging bewust
voor gekozen om honderd
procent in te zetten op stages.
“Daaruit spreekt ook onze maatschappelijke
betrokkenheid. We
hebben er wel voor gezorgd dat
er online steeds contact met de
studenten werd onderhouden.
Het was natuurlijk mentaal pittig
en dan is begeleiding extra hard
nodig. Ook de studiedoeleinden
hebben we niet uit het oog verloren.
De studenten kregen toch
gewoon hun schoolopdrachten.”
VISTA college maakte ook docenten
vrij om de helpende hand
te bieden op plekken waar dat
hard nodig was. Eén van hen was
Koen Moors die werd ‘uitgeleend’
aan de afdeling interne geneeskunde
in Maastricht UMC+. “Ik
werkte daar als verpleegkundige
voordat ik docent werd. Ik had
mijn draai dus snel gevonden.
Toch verheug ik me dat ik straks
weer gewoon voor de klas kan
staan.” Hij werd trouwens als
interim-verpleegkundige zelf ook
door het virus geveld. “Dat was
heftig, maar desondanks ben ik
blij dat ik van mijn werkgever de
kans heb gekregen dit te doen.”
Limburgse zorginstellingen en
ziekenhuizen waren maar wat blij
met de extra handen van VISTA
college, zoals wel blijkt uit de reactie
van Michel van Zandvoort,
directeur van MUMC+-Academie:
“Hun inzet was zeer welkom.
We hebben uiteraard bij
het inzetten van de studenten
wel gekeken naar leeftijd. Zeker
voor de jongsten moest het geen
al te heftige ervaring worden.
Maar hoe dan ook is het voor
alle studenten een bijzonder
leerzame ervaring geweest in een
periode die ze nooit meer zullen
vergeten.”
Ook studeren bij VISTA college?
> www.vistacollege.nl/studeren.
VISTA college biedt
in Zuid-Limburg
ruim 230 mboopleidingen
aan.
Maatschappelijke
betrokkenheid
is daarbij net zo
belangrijk als de
kwaliteit van het
beroepsonderwijs.
Dat bewezen de
afgelopen maanden
studenten en
docenten van
de opleiding
klinische zorg
verpleegkundige.
Zij stonden in
zorginstellingen en
ziekenhuizen in de
frontlinie om in de
hectische coronatijd
welkome zorg te
verlenen.
Nadine Leenders
in de frontlinie
/studeren