Woensdag 15. 11. 2023 11
Grubbenvorst
‘Mooi om ontwikkeling jeugd te zien’
Het is een jaarlijkse traditie bij SV
Aspargos: de uitreiking van de
‘Zilveren Spargos’. Een prijs voor
leden en vrijwilligers van de
volleybalvereniging uit Grubbenvorst
die al jaren meer dan gemiddeld
actief zijn voor de club.
Door Rob Buchholz
Ook dit jaar vond de uitreiking
plaats tijdens de jaarlijkse ledenvergadering.
Zoë Manders zat zelf als
bestuurslid achter de tafel, maar
wist niet dat deze bijzondere prijs
haar deze keer ten deel zou vallen.
„Nee, ik wist echt van niks. Tijdens
de aankondiging verschenen op het
scherm diverse steekwoorden. Na
een aantal termen ontstond bij mij
steeds meer het gevoel van: ‘dit gaat
toch niet over mij?’ Mijn geboortejaar
kwam voorbij, mijn sterrenbeeld
en de naam van de middelbare
school. Vervolgens keek ik achterom
en stonden mijn ouders daar:
toen wist ik genoeg.”
De 19-jarige Manders is al sinds
haar zevende lid van SV Aspargos
en bouwde in die twaalf jaar een
fraaie staat van dienst op. Waarom
de keuze voor deze club en deze
sport? „Een aantal vriendinnen was
al lid en nodigden mij uit om een
keer mee te gaan. Vanaf het begin
was mij duidelijk dat dit een keigezellige
vereniging is.”
In de loop der jaren vervulde ze
naast haar rol als speler ook taken
SPORT
van nul tot nu
Door jan strijbos
Regio
Amateurs
donderdag
in actie
In het Limburgse amateurvoetbal
staat donderdag 16 november weer
een inhaalprogramma op de rol.
Hieronder een overzicht. Alle duels
beginnen om 20.00 uur, een
uitzondering daargelaten.
Boeren maakten zelf brood in het bakhuisje
de Klein Oirloseweg of bij Jannen
Toeën (Claessens en later Heldens)
op het Schoor.
De oven werd zo lang gestookt tot de
stenen aan de voorkant wit keken.
Dan werden de as en de houtresten
eruit geharkt en werd de oven met
een aovewis schoongeveegd. Met
een ienschieter werden de deegbollen
in de oven ‘geschoten’. Het vuur
achter in de oven werd met een houten
aovegérd nog eens goed opgepookt.
Hield je die te lang in de oven,
dan vloog hij in brand en moest er
geblust worden met water uit de
emmer die bij de oven stond.
De oven werd gesloten door er een
ijzeren plaat tegenaan te zetten die
door een (bonen)staak op de plaats
werd gehouden. Als de plaat door
een sterke rukwind viel, werd dat
als een slecht voorteken beschouwd.
Tegenwoordig staan er nog slechts
hier en daar bakhuisjes. Ze dienden
later als varkenshok en nu veelal als
opbergplaats. Veel bakhuisjes zijn
tegelijk met de verouderde boerderij
afgebroken.
Tot slot nog enkele oude boerengezegden.
Ien d’n aove geschete hebbe
werd gezegd van een bakker of winkelier
die geen klandizie meer had.
Al is d’n aove hét, kákke göt vur ’t bákke
zei men wanneer iemand zijn eigen
belang vóór alles stelde. Aoves
die duk uutgaon, deuge nie werd gezegd
van een vrouw die veel uitging.
Omdat er nog maar weinig bakkers
waren, hadden veel boerderijen en
ook woonhuizen in dorpen op het
platteland vroeger een bakhuisje
om zelf brood te bakken.
In het Venrayse gemeentearchief
bevindt zich een lijst uit 1786 met de
namen van meer dan vijftig bezitters
van een ‘vuurplaats’, een oven
of een bakhuisje in Castenray: Special
Liste I: Aller im Dorfe befindlichen
Feuer-Stellen voor de Heerlijkheijd
Venraeij in November 1786 aufgenommen.’
‘Nahmen der Feuer-Stellen oder
Haus Besitzer. Quote Castelo.’
Het bakhuisje diende om brood en
vlaai te bakken. Dat gebeurde
meestal één tot twee keer per week.
Vanwege brandgevaar lagen de bakhuisjes
altijd een stuk van de boerderij
af. De oven werd met schânse
(takkenbossen) heet gestookt. Vervolgens
werden de opgebrande resten
uit de oven gehaald en konden de
deegbollen erin. De hitte van de
ovenstenen zorgde voor vers gebakken
brood. Het voorste gedeelte van
het bakhuis diende als droogplaats
voor de schânse. Ook lagen daar de
hulpmiddelen voor het bakken en
stond er een ton of bak voor de
houtskool.
Rond 1900 hadden veel dorpen nog
geen bakker. Mensen maakten hun
brood zelf in het bakhuis of in de
oven in de keuken. Soms werd er
voor enkele gezinnen gezamenlijk
REGIO
gebakken. Dan wisselden de buurvrouwen
elkaar om de week af met
het stoken. Het deeg werd met de
voeten gekneed. Wanneer het klaar
was voor het ienschiete, werd één
deegbol een week bewaard om als
zoerdeeg (zuurdesem) te dienen
voor het nieuwe deeg.
Dien Rongen-Strijbos (Wiekes Dien)
uit Castenray vertelde: „Bij ons
thuis stond een bakoven in de wei.
Mijn vader bakte het brood en
maakte ook de oven heet. Mijn moeder
bakte in een kleine stenen oven
in de keuken de mik (witbrood). In
de bakoven kon je drie mikskes in de
lengte en daarover één dwars inschieten.
Ik meen dat omstreeks
1908 Martien Rongen in Oirlo een
bakkerij is begonnen. In Castenray
kwam Sanders uit Horst met de
broodkar rond.”
De bakovens waren gemetseld van
bakstenen die gemaakt werden in
de veldovens bij Heuvelmans Hannes
(Hannes Rambags) aan de Provincialeweg,
bij Driekske Strijbos aan
Bakhuisje bij
boerderij Landschrijvershof
aan
de Lollebeekweg
in Castenray. Foto
archief heemkunde
castenray
RKSVN zet bij een overwinning in
Reuver een reuzenstap naar de eerste
periodetitel in de vierde klasse
D. Alleen Haelen, aanstaande zondag
de tegenstander van de koploper
uit Neer, heeft dan nog theoretisch
een kans op deze prijs.
In de vierde klasse F kan Helden de
koppositie heroveren als het thuis
van DEV Arcen wint. Momenteel
gaat Ysselsteyn aan kop in 4F met
twee punten voorsprong op Helden.
Naast Ysselsteyn en Helden strijden
Meterik en HBSV nog om de
eerste periodetitel. Laatstgenoemde
club speelt donderdag thuis tegen
BEVO.
Programma. Derde klasse C: Panningen-
Melderslo,FCV-Excellent (20.15 uur). Vierde
klasse C: IVS-Woander Forest, FC Ria-SV
Argo, RKUVC-Sporting Sittard. Vierde klasse
D: VV Kessel-Oranje Blauw, VV Reuver-
RKSVN, DES Swalmen-SVC 2000. Vierde
klasse F: HBSV-BEVO, Helden-DEV Arcen en
Lottum/GFC’33-IVO. Vierde klasse H: HBVVitesse’
08, SES-MSH Maasduinen. Vijfde
klasse C: Eindse Boys-RKDSO, Koningslust-
RKVB, Leveroy-Bieslo. Vijfde klasse D: Holtees
Smakt-Leunen.
als jeugdtrainer, commissielid en
bestuurslid. Soms kreeg ze het verzoek
een andere keer nam Manders
zelf het initiatief. „Als jeugdtrainer
is het te gek om de nieuwe generatie
enthousiast te maken voor het volleybal.
Je ziet de jongste leden ook
echt groeien: qua spel, techniek, inzet
en hoe ze met elkaar omgaan.”
Daarnaast is Manders lid van de prcommissie.
Ze maakt nieuwsbrieven
en mededelingen namens de
club. Door die functie is zij ook betrokken
bij het bestuur. „Van iedere
commissie is een lid aanwezig bij de
bestuursvergaderingen. Dat is belangrijk,
want je weet precies wat er
speelt.”
Ze heeft echter nog niet de behoefte
om vertrekkend voorzitter Barry
Peute op te volgen. „Nee, zeker niet.
Daarvoor vind ik mijzelf met 19 jaar
nog echt te jong. Maar wie weet wat
de toekomst brengt. Het kan in een
later stadium weer wel een uitdaging
zijn.” Voorlopig blijft ze gewoon
actief als speler van dames 2 en bij
uitwedstrijden van het eerste team.
„Op dit moment heb ik ook gewoon
geen tijd om naast mijn studie tot
verpleegkundige en de huidige taken
voor de vereniging er nog meer
tijd in te stoppen.
Zoë Manders.
Foto SV
Aspargos