Gezond in 5
dinsdag 16 juni 2020
Marjolein Heemels
begon gedurende
de uitbraak van
de coronacrisis,
medio maart 2020,
als directeur
Verpleegkunde
bij
Maastricht UMC+.
Een compleet
nieuwe
functie die
verpleegkundigen
nu ook een plek aan
de bestuurstafel
van het ziekenhuis
geeft. Terecht
natuurlijk want
verpleegkundigen
hebben een vitaal
beroep in onze
maatschappij,
hetgeen door
de coronacrisis
zichtbaar
geworden is. “Nog
nooit eerder kregen
verpleegkundigen
zoveel erkenning.”
Toen Marjolein
Heemels (39)
in maart 2020
startte in haar
nieuwe functie,
brak net de
coronacrisis uit
en verkeerde het ziekenhuis in
opperste staat van paraatheid.
“We waren klaar voor de eerste
Covid-patiënt, zodra deze zich
zou melden in de triagetent op
de Spoedeisende Hulp van het
Maastricht UMC+. In plaats van
het doorlopen van een traditioneel
introductieprogramma,
moest ik meteen in de actiestand
en gingen de handen uit
de mouwen! Verpleegkundigen
spraken me aan over de angst
voor besmetting en de belasting
van het werken met persoonlijke
beschermingsmiddelen, de hoge
werkdruk en de ervaren onmacht
in de zorg ten gevolge van de vele
ernstig zieke patiënten. Het kunnen
varen op ervaring en intuïtie
werd op de proef gesteld. Maar
de saamhorigheid, flexibiliteit en
bereidheid om zorg te verlenen
op Covid-afdelingen en daarbuiten
was en is nog steeds duidelijk
voelbaar. Ik zie verpleegkundigen
die trots zijn op hun werk dat
veel voldoening geeft en er is
waardering en erkenning van
patiënten, collega’s en leidinggevenden.”
Het onzichtbare werd
zichtbaar
De coronacrisis heeft de verpleegkundige
beroepsgroep
zichtbaarder gemaakt. Iedereen
ziet nu hoe cruciaal de bijdrage
van verpleegkundigen 24/7 in de
gezondheidszorg is. Marjolein
Heemels: “Nooit eerder was er
zoveel erkenning voor ons vak.
Wereldwijd werd de professionele
inzet, daadkracht en flexibiliteit
van verpleegkundigen door
de crisis extra zichtbaar. Vanuit
de samenleving blijven de blijken
van waardering tot de dag van
vandaag toestromen en dat is
hartverwarmend.” Marjolein
Heemels is blij met de brede
maatschappelijke waardering en
de toegenomen zichtbaarheid van
verpleegkundigen. De erkenning
die de beroepsgroep tijdens de
coronacrisis krijgt, ziet ze als een
kans om de positie van verpleegkundigen
van ‘bed tot board’
beter neer te zetten.
Krachtige ontwikkeling én
passende waardering
Wat betreft de kersverse directeur
Verpleegkunde is die
snel toenemende erkenning
nog maar het begin. “Het als
beroepsgroep positiever uit de
crisis komen, door vorm te geven
aan een krachtige ontwikkeling
én passende waardering, is van
groot belang en wens ik ons van
harte toe. Cruciale onderwerpen
zijn duurzaam investeren in
opleiding, het bieden van carrièreperspectief
en loopbaanpaden,
ruimte voor zeggenschap en het
realiseren van een optimale werkomgeving.
Het binden, boeien én
vasthouden van verpleegkundigen
is van essentieel belang voor
toekomstbestendige verpleegkundige
zorg binnen MUMC+.”
Wat betreft Marjolein Heemels
moet deze professionaliseringslag
van verpleegkundigen uiteindelijk
óók in klinkende munt
worden omgezet. “De waardering
en beloning van verpleegkundigen
moet recht doen aan de inzet,
professionaliteit en het grote
maatschappelijk belang. Lovende
woorden zijn fantastisch maar
een passende beloning is ook
een belangrijk onderdeel van de
waardering voor het werk, biedt
loopbaanperspectief en vergroot
de aantrekkelijkheid op de arbeidsmarkt.”
Tekst: Peter Swelsen
Beeld: MUMC+
Nieuwe directeur Verpleegkunde MUMC+ Marjolein Heemels:
‘Nooit eerder kregen verpleegkundigen
zoveel erkenning’
Florence Nightingale:
het boegbeeld van verpleegkundigen
Marjolein Heemels
De WHO heeft 2020 ter ere van
de 200ste verjaardag van Florence
Nightingale uitgeroepen
tot het jaar van de verpleegkundigen.
Ze werd geboren in
1920 en overleed in 2010. Ze
kwam op voor de armen en
zieken en zette zich af tegen
het lege aristocratische leven.
Haar uitspraken zoals ‘In een
angstcultuur kom je tot niets’
of ‘Een hygiënische en humane
behandeling van patiënten is de
beste preventie voor infecties’
staan nog steeds als een huis.
Nightingale kwam uit een rijke
Engelse familie en was in de
wieg gelegd voor een elitair
leven in de betere kringen.
Uiteindelijk werd deze statisticus
en mystica echter verrassenderwijs
verpleegkundige. Ze
wilde daadwerkelijk iets betekenen
voor arme en zieke mensen.
Ondanks aanvankelijke tegenstand
van haar familie werd ze
uiteindelijk zelfs de grondlegger
van de officiële verpleegkunde.
Ze werkte daartoe samen met
onder andere de romanschrijver
Charles Dickens en de
anglicaanse aartsbisschop. Ze
had een holistische visie die er
vanuit gaat dat alles met elkaar
is verbonden. Zo vond ze ziekte
of misdaad zodoende óók altijd
een teken van een tekortschietende
maatschappij. Dit blijkt
onder meer uit haar uitspraak:
“De ziekste mensen wonen
altijd in de slechtste huizen.”