in Memoriam 12
donderdag 24 oktober 2019
Wij vroegen onze
lezers: Wat kun je
doen? Hoe kun je
een dierbare bijstaan
wanneer hij
of zij rouwt? Breng
je een pan soep?
Help je bij het
regelen van geldzaken
en andere administratie?
Trakteer
je hem of haar
op een heerlijk
verwendagje? Of is
een luisterend oor
vaak al genoeg?
Het leverde een
scala aan inzendingen
op, waarvoor
onze dank. Op deze
pagina’s een selectie
hiervan.
Beeld: iStock
Troeës
D’n doeëd is ein mysterie…..ónbekind,
ein fenomeen, veur ós minse ónbemind!
’t Leid det doeëd veroorzaak is neet te beschriève,
veural veur degene die achter bliève.
In ein rouwproces kump troeës tot laeve,
hoe dan ouk perbere eemes steun te gaeve.
Inspeule op ’t verdreet en ’t gemis,
det aan d’n boètekant dök neet zichbaar is.
Same praote….einen erm um eemes legge,
maar ouk same zwiège, kin hièl vuuël zegge!
Troeës kin hölp zièn, leefde, betrokkenheid,
umdet ’t in hièl vuuël vorme besteit!
’t Guuëf krach en mood um door te gaon,
weite d’r neet allein veur te staon!
José Verhagen, Blerick
Gedeelde smart is halve smart
Toen mijn vader plotseling stierf, bleven mam en ik (samen met mijn gezin) achter. Het allerbelangrijkste
voor ons was, er voor elkaar zijn. Bij een kopje thee konden mam en ik huilen en
lachen om pap. Dit was onze manier van verwerken, erover praten met elkaar, absoluut niet
stilzwijgen. Dit was iemand waar we zoveel van hielden en nog steeds trouwens, dat we samen
ons verdriet deelden. En dan besef je wat het gezegde ‘gedeelde smart is halve smart’ betekent.
Het verdriet wegnemen kan helaas niet, maar delen is zo belangrijk in dit soort situaties… dan
voel je je iets minder alleen met je verdriet.
Petra Hoffmans-Munsters, Susteren Een luisterend oor doet wonderen
Luisteren, luisteren en nog eens luisteren
Wat kun je doen? Niks heel bijzonders, denk ik en
heb ik ervaren. Luisteren, luisteren en nog eens
luisteren. Je hoeft verder niks, geen goede raad,
of oplossingen... luisteren. En blijven gedenken,
op moeilijke dagen: verjaardag, de dag van overlijden...
Een kaartje, een belletje. Dat ze niet vergeten
worden. En niet één jaar, nee, probeer veel
langer. Mensen blijven dat moeilijke dagen vinden
en zijn blij dat ze er niet alleen aan denken, maar
dat mensen mee leven en er ook aan denken. Dat
is wat ik heb mogen ervaren in moeilijke dagen
met mensen om me heen.
Maria Merken, Welten-Heerlen
Mijn alleenstaande buurman heeft enkele
weken geleden te horen gekregen dat hij
ongeneeslijk ziek is. Ik mocht erbij zijn
bij de uitspraak over zijn gezondheid. Dat
was wel even schrikken. Hij verblijft momenteel
in het hospice en als buurman ga
ik bijna dagelijks langs voor een gesprek
te voeren over zijn verleden en kijken we
samen naar de toekomst, naar de dood,
als hij weer verenigd wordt met zijn overleden
echtgenote. We lachen en huilen en
hebben goede gesprekken ondanks dat
dit steeds moeilijker wordt in verband met
zijn gezondheid.
Peter, Maastricht
Behoefte
Je kunt iemand op meerdere manieren helpen
maar ik denk zelf persoonlijk dat iemand in rouw
erg veel behoefte heeft aan een luisterend oor.
G. Moors-Mengelkamp, Maastricht
Lezersoproep:
Wat kun je doen?