TEKST ROGER HAAN BEELD MOSA / INTERALTER
VREEMDGAAN OP FUNDA
Op de een of andere manier is “huizen-kijken” verslavend. We doen het allemaal en voor je het weet ontstaat
er een kleine kiem in je hoofd die langzaam het ontevredenheidsgevoel over de huidige staat-van-wonen voedt.
Je vindt steeds interessantere objecten, wordt overspoeld met hypothecaire aanbiedingen en houdt de markt
nauwlettend in de gaten. Voor je het weet heb je discussies over “de juiste tijd”, “rentestanden” en praat je
over “investeren” in plaats van wonen.
Voilà
58
Blijkbaar is er een ongeschreven
wet die zegt dat je deze zaken
eerst tot in detail uitpluist en tot
op het bot rationaliseert…, om
vervolgens
te kunnen verkondigen dat je
plots verliefd werd op dat ene pand. En zoals
iedere lezer inmiddels vast al weet: ontstaat
juist die verliefdheid in de afwezigheid van
de ratio (thans bij mij). Waarom lijkt Funda
niet gewoon wat meer op Tinder denk ik
dan? Je stelt een gebied in, prefereert landelijk
of juist meer stads, kijkt naar de kindvriendelijkheid,
kiest een bouwstijl en vraagt
je af of je daarmee oud kunt worden.
Je start met “swipen” totdat je over je oren
verliefd wordt, voorzichtig een eerste stap
doet, stiekem langs rijdt op weg naar je werk
en haar dan inruilt voor je huidige habitat.
Maar was het gras daar eigenlijk wel groener,
denk ik dan als interieurarchitect? Wat maakte
überhaupt dat je op zoek ging naar deze
verleiding? En wat miste je in je vorige onderkomen?
Wilde je duurzamer wonen? Een
groentetuin? Of ben je gewoon het onrustige
type dat liever niet wil settelen?
VERHUIZEN
Over het algemeen verhuizen we bij een belangrijke
stap in ons leven. Ruwweg zijn die
momenten gekoppeld aan studie, werk, samenwonen,
kinderen, scheiden, pensioen en
een onvermijdelijke verminderd-mobiele
fase
aan het einde van ons leven. Daarmee
komen
we op een gemiddeld aantal van 7 keer
verkassen
per leven. Maar vanaf
2014 zijn
we flink vaker gaan verhuizen (
bron: CBS).
WOONINSPIRATIE
(WE DOEN HET ALLEMAAL)